Μια φορά κι ένα καιρό, σε ένα πλανήτη, Κρόνο νομίζω τον έλεγαν, ζούσε ένα αγόρι που το έλεγαν Αριστοτέλη. Η μόνη του συντροφιά ήταν μερικά βιβλία και ... πάτησε εδώ
Μια ιστορία χρειάζεται μια εικόνα, όπως ο Αριστοτέλης χρειαζόταν μια πατρίδα. (ομαδική εργασία μετά το τέλος της ιστορίας)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου