ΠΑΣΧΑ, ΚΥΡΙΟΥ ΠΑΣΧΑ!

ΠΑΣΧΑ, ΚΥΡΙΟΥ ΠΑΣΧΑ!

Μες στο σπίτι ξαφνικά, 'γιναν κόκκινα τ' αυγά.

Παπαρούνα και βιολέτα, κόκκινα άπλωσαν ταπέτα.

Ο Έλληνας κρατάει λαμπάδα, πυροτέχνημα όλη η Ελλάδα.

Μπαμ και μπουμ στους ουρανούς, γέμισαν τα σκότη φως.

Αναστήθηκε ο Χριστός, παντού αγάπη... παντού φως.

                                   Γαλάτεια Γρηγοριάδου- Σουρέλη

Γεννήθηκε μία φορά

 και περπάτησε δυο φορές, του θανάτου τα στενά.

Αχ! Κοτούλα μου Κοκό, ποιος σου πήρε το αυγό;

Έχει χαρά μεγάλη και δεν φοβάται αυτόν τον πανικό,

 γιατί είναι ακόμα μικρό.

Σοκολάτα, αν λιώσει σε μπεν μαρί, 

περιμένω από μέσα να φανεί...

Και βάφτηκε εκείνο το δειλινό με πόνο και λυγμό.

Πολύχρωμα και κόκκινα  αυγά, 

ζητούν μια θέση  στη Πασχαλιά.

Μια φορεσιά αρκεί,

 για να βρεθεί και ο λαγός σ' αυτή τη γιορτή.

Κόκκινο αυτό το λουλούδι και κάθε Λαμπρή 

"σιγομουρμουρίζει" το δικό του τραγούδι.

Εκκλησίτσα θολωτή, 

κάπου εκεί στο γαλάζιο και στο μαβί,

 "μιλά" για την θυσία και τη ζωή.

Αν το αυγό έκανε τη κότα, ή η κότα το αυγό,

 ακόμα ψάχνω να το βρω.

Να 'μαι κι εγώ! 

Αλλά μάλλον δεν θα βγω, 

γιατί περνάω μια χαρά εδώ.

Ο Επιτάφιος περνά απ' τη δική μου γειτονιά

 και η φλόγα του κεριού "δακρύζει" ταπεινά.

Πατρόν ατομικών εργασιών:

Τι είναι Πάσχα για ένα παιδί;

Σκύψε να σου πω στο αυτί.

Πάσχα, Κυρίου Πάσχα,

 ακούς και βλέπεις σε όλη τη πλάση.

Πάσχα, Κυρίου Πάσχα,

 φωλιάζει μέσα στη ψυχή,

 για τη θυσία Του για την ανθρώπινη ζωή.

Ο ΛΥΚΟΣ Ο ΝΙΚΟΣ

Ο ΛΥΚΟΣ Ο ΝΙΚΟΣ

 Την παγκόσμια ημέρα του βιβλίου, τα παιδιά ανέφεραν το παραμύθι που τους αρέσει και μετά ζωγράφισαν κάποιον ήρωα απ' αυτό.

'Ολη η ιστορία είναι βασισμένη στις απαντήσεις των παιδιών στο ερώτημα:

" Τι θα έκανε ο ήρωας που διάλεξες, για να γλιτώσει, αν στο δρόμο του συναντούσε τον πεινασμένο λύκο;"

Οι απαντήσεις κλείστηκαν στις σελίδες ενός βιβλίου...πάτησε εδώ

Τόση ώρα που είμαι δώ, κάνω υπομονή

 και δεν έχω ακούσει μια κουβέντα καλή.

Αν δεν ήταν η αφεντιά μου να γεμίσει ένα παραμύθι,

 ο παραμυθάς δεν θα είχε να φάει ούτε ρεβίθι.

Αν δεν ήμουνα εγώ,

 η ιστορία δεν θα κύλαγε σαν νερό.

Φεύγω όμως από δω

 γιατί τα παιδιά δεν με κεράσανε ούτε δεκατιανό.

 Γλυτώσανε κάθε ήρωα του παραμυθιού

 αλλά δεν σταματήσανε το γουργουρητό του δικού μου στομαχιού.

ΕΙΠΑΜΕ ΨΕΜΑΤΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΨΑΧΝΩ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ...

ΕΙΠΑΜΕ ΨΕΜΑΤΑ ΠΟΛΛΑ 

ΚΑΙ ΨΑΧΝΩ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ...

Το ψεματάκι ψέμα, το ψέμα ψεματάρα

 και σκεπάζει την αράδα.

Μπαλόνι που φουσκώνει, φουσκώνει

 κι αν σκάσει, τίποτα δεν σε σώνει.

Ηφαίστειο, που σιγοβράζει σαν καμίνι

 κι αν εκραγεί, στάχτη και μπούρμπερη αφήνει.

Σπυρί από ακμή, στο πρόσωπο κάθε πρωί,

 που μαζεύει, μαζεύει, μέχρι να σπάσει και το πύον να χυθεί.

Και το σημάδι πως θα εξαφανιστεί;

Γάλα,που περιμένεις να πάρει βράση στη κατσαρόλα

 κι αυτό χύνεται και τα κάνει ρημαδιό όλα μα όλα.

                                                                         Λ.Ρ

Ένα ψέμα που μεγαλώνει και η αλήθεια το μεταμορφώνει σε...

(τέρας, φίδι, ηφαίστειο, Εγκέλαδος, λιοντάρι, φωτιά,

 τρύπα, ιστός, ανεμοστρόβιλος, δράκος που βγάζει φωτιές)

Ο Πινόκιο, εσύ κι εγώ και το ψέμα μας το μικρό;

Ή το μεγάλο, που δεν ξέρω, πού να το βάλω;

Είπε ψέματα πολλά για να χωρέσει τη δική μας ζωγραφιά!

Από τα χείλη του παππού μια ιστορία όπως η λαϊκή η παροιμία:

Το λάδι κολυμπά, χωρίς σωσίβιο στο νερό

 και στην επιφάνεια μένει, 

όσο κι αν προσπαθώ να το πάω στο βυθό.

Κι αν κουραστεί μόνο του να κολυμπά,

 την αλήθεια φωνάζει που γνωρίζει το "επιφανειακά"

πολύ, πολύ καλά.