Η ΑΡΚΟΥΔΑ Η ΑΣΠΑΣΙΑ ΣΤΟΥ ΧΙΟΝΙΑ ΤΗΝ ΗΣΥΧΙΑ.

 Η ΑΡΚΟΥΔΑ Η ΑΣΠΑΣΙΑ

ΣΤΟΥ ΧΙΟΝΙΑ ΤΗΝ ΗΣΥΧΙΑ.

Η αρκούδα η Ασπασία έχει μεγάλη ανησυχία.

Άσπρο χιόνι είδε στην αυλή και δεν ξέρει που να κρυφτεί.

Αχ! Γλυκιά μου Ασπασία, γιατί τόση ανησυχία;

Άσε το χιόνι να πέφτει απαλά και εσύ κοίτα στου βουνού τη πλαγιά.

Μια σπηλιά σε καρτερά, μέχρι να σε δω την άνοιξη ξανά.

Ψάχνει, ψάχνει η Ασπασία μα δεν βρίσκει σπηλιά καμία.

Ώσπου το φεγγάρι της ψιθυρίζει απαλά:

-Έλα στη δική μου αγκαλιά.

                                  Λ.Ρ

- Έχω τα αυτιά μου ανοικτά και το μυαλό την απάντηση ζητά: Τα παιδιά χωρισμένα σε δυο ομάδες και οι εικόνες των ζώων στο κέντρο της παρεούλας. Ακούνε το αίνιγμα και το τουβλάκι μπαίνει στην εικόνα που νομίζουν. Σωστά και λάθη σημειώνονται και στο τέλος μετριούνται.

Δουλεύει το καλοκαίρι χωρίς σταματημό για να έχει φαγητό στο χιόνι το πυκνό.(μυρμήγκι)Με αυτό πάει βόλτα στην εξοχή και δεν το αφήνει ούτε στιγμή.(χελώνα).Ζει στην Αμερική και η ουρά του είναι μαύρη και καφετί.(ρακούν).Στη πλάτη μαύρες βούλες κουβαλά και την θαυμάζουν τα παιδιά.(πασχαλίτσα) Στην αποθήκη του σπιτιού ακολουθεί τη μυρωδιά του τυριού.(ποντίκι) Μπορεί η προβοσκίδα του να είναι μικρή αλλά η φαγούρα που προκαλεί ενοχλητική.(κουνούπι) Στο σκοτάδι τριγυρνά και δεν φοράει γυαλιά.(τυφλοπόντικας) Μετά τη βροχή ξεπροβάλει στου σπιτιού μου την αυλή.(σαλιγκάρι) Δεν χρειάζεται πιρούνι για το φαγητό, γιατί έχει μια μακριά γλώσσα για αυτό.(βάτραχος) Χωρίς πόδια προχωρά και όλοι το βλέπουν από μακριά.(φίδι) Ψάρια στο ποτάμι κυνηγά και της μέλισσας τον κόπο ζητά.(αρκούδα) Το μαξιλάρι της παίρνει αγκαλιά και ανάποδα κρεμιέται σε μια σπηλιά.(νυχτερίδα) Μη πας και πολύ κοντά γιατί μου έρχεται μια άσχημη μυρωδιά.(ασβός)Στο χώμα αν κρυφτεί γίνεται καφέ και αν την έβαζες ψηλά τον ουρανό θα γινόταν μπλε.(σαύρα)Καρύδια, βελανίδια ζητά κουνώντας πέρα δώθε τη φουντωτή ουρά.(σκίουρος)Τι κι αν έχει αγκάθια πολλά, είναι χαριτωμένος στου κήπου τη γωνιά.(σκαντζόχοιρος)

-Με ένα γράμμα αρχικό σου δείχνω ποιο ζώο κοιμάται στο συρτάρι το κλειστό: Σε κάθε συρτάρι είναι κρυμμένο ένα ζώο της χειμερίας νάρκης. Στη παρεούλα είναι γράμματα ανάποδα που βρίσκονται στην αρχή του ονόματος του κάθε παιδιού. Κάθε παιδί τραβάει ένα. Βρίσκει το συρτάρι που το όνομα ξεκινά απ' αυτό το γράμμα, βλέπει το ζώο και προσπαθεί με παντομίμα και όπου χρειαστεί τη βοήθεια μας, να το δείξει στην ομάδα.

-Τώρα παίζω με τη συλλαβή: Σε χαρτάκια είναι συλλαβές από αντικείμενα ή θέσεις μέσα στη τάξη. Εκεί έχουμε κρύψει εικόνες των ζώων ( ξυ- ξυλομπογιές, ψα-ψαλιδια, βι-βιβλιοθήκη, γρά- γράμματα, τρα-τραπέζι κλπ). Το παιδί τραβά μια συλλαβή. Βρίσκει τη κρυψώνα του ζώου και το ονομάζει.

-Γνωρίζω το Α από την Ασπασία: Γνωρίζουμε το γράμμα αυτό. Το φωνάζουμε χαρούμενα, έκπληκτα, θυμωμένα, ψιθυριστά. Το βρίσκουμε μέσα στη τάξη. Γινόμαστε αρκούδες που οι σπηλιές μας είναι τα τραπέζια. Περπατάμε με βήματα βαριά μέσα στη τάξη. Αν ακούσουμε λέξεις που αρχίζουν από Α, κρυβόμαστε μέσα στη σπηλιά μας. Ειδάλλως συνεχίζουμε το περπάτημα μας. Βρίσκουμε λέξεις που ξεκινούν με το Α. Οι λέξεις σχεδιάζονται σε ένα χαρτί και η ιστορία αρχίζει να πλέκεται.

Έξι κομμάτια σωστά και είναι δική μου η σπηλιά: Μια καφέ φόδρα σκεπάζει το καβαλέτο και ένα παζλ τυπωμένο δύο φορές φωνάζει τις "αρκούδες" κοντά να το φτιάξουν. Η πρώτη που τελειώνει τρέχει στη σπηλιά της.

-Στην εικόνα που κοιτώ ψάχνω το διαφορετικό:

- Το 5 γνώρισε η Ασπασία κι εμείς δεν συναντήσαμε μεγάλη δυσκολία: Το φτιάξαμε με μαρκαδόρους. Τι κι αν κάναμε λάθη όταν το φτιάξαμε.

Μαζέψαμε φαγητό για τον σκίουρο τον μικρό: Κάθε παιδί κάθεται έχοντας μπροστά του ένα ποτηράκι και τη καρτέλα με το όνομα του. Τα φιστίκια κρύβονται μέσα στη τάξη. Σκοπός είναι το παιδί να βρει και να βάλει μέσα στο ποτήρι του μόνο πέντε φιστίκια. Αν το καταφέρει, πρέπει να πάρει τη καρτέλα του και να τη βάλει πάνω στη φόδρα -χώμα για να δούμε τη σειρά που έχει ο καθένας στο τέλος του παιχνιδιού.

Όνειρα γλυκά σε ένα φίδι χρωματιστό,

 πριν χαθεί στο χώμα το υγρό.

Όνειρα γλυκά σε μια νυχτερίδα που τη σπηλιά της ζητά,

με πανσέληνο κάποια βραδιά.

Όνειρα γλυκά σε μαξιλάρι απαλό

αρκουδάκι μου γλυκό.

Όνειρα γλυκά σε χειμωνιάτικη αυλή

που οι ομορφούλες έχουν κρυφτεί.

Μπλα! Μπλα!Μπλα!

Πότε θα κάνεις ησυχία πια;

 

ΚΑΝΕΙ ΚΡΥΟ ΠΑΓΩΝΙΑ ΣΤΗ ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΓΕΙΤΟΝΙΑ.

 ΚΑΝΕΙ ΚΡΥΟ ΠΑΓΩΝΙΑ  

ΣΤΗ ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΓΕΙΤΟΝΙΑ.

Ο Δεκέμβρης με γιορτές, Χριστουγέννων διακοπές.

Με τα Φώτα του ο Γενάρης, όλης της χρονιάς μπροστάρης.

Ο Φλεβάρης κι αν ¨φλεβίσει", η αμυγδαλιά θ΄ανθίσει.

Ο χειμώνας θέλει τζάκι, πες, γιαγιά, παραμυθάκι.

                             Γαλάτεια Γρηγοριάδου-Σουρέλη

-Χειμώνα, Χειμώνα είσαι εδώ;

-Γυρίζω μια κάρτα και θα σου πω: Κάρτες ανάποδα στη παρεούλα και κάθε παιδί γυρίζει μία. Του θυμίζει χειμώνα; Ποια εποχή είναι;

-Περιγραφή και επιλογή: Κάθε παιδί διαλέγει μία κάρτα και περιγράφει τα στοιχεία που βλέπει. Δίνοντας κάποια χαρακτηριστικά το παιδί δίνει τον χιονάνθρωπο που ζητάμε.( ο χιονάνθρωπος που έχει τα περισσότερα κουμπιά, που φοράει κόκκινο σκούφο, κόκκινο κασκόλ και κόκκινα γάντια κλπ.)

Με το ρήμα αγκαλιά μια χειμωνιάτικη βραδιά: Γνωρίζουμε αυτό το μέρος του λόγου. Τι κάνει; Με παντομίμα βρίσκουν ρήματα. Με κινήσεις δείχνουν ρήματα που ακούνε. Σε κάρτες έχουμε γράψει "χειμωνιάτικα" ρήματα. Τραβάνε μια στη τύχη και συμπληρώνουν τη πρόταση με υποκείμενο τον Χειμώνα. Αυτή τη δραστηριότητα την εικονογραφούμε.

-Παίζοντας με το 1,2,3 φτιάχνω χιονάνθρωπο μες στα κρύα: Τα παιδιά χωρισμένα σε δύο ομάδες. Υπάρχουν οι αριθμοί 0,1,2,3 σε χαρτάκια τυλιγμένα στη μέση της παρεούλας. Κάθε παιδί από κάθε ομάδα τραβά ένα χαρτί. Αναγνωρίζει τον αριθμό και κάνει τόσα πάνω στον χιονάνθρωπο της ομάδας του, όσα ο αριθμός που έτυχε. Ποια ομάδα θα ολοκληρώσει πρώτη τον χιονάνθρωπο της.

Μιλούμε για την εποχή

 και παίρνουμε ψαλίδι και χαρτί.

Ο Χειμώνας κρυμμένος σε μια γωνιά

 κοιτά τη δικιά μου ζωγραφιά.

Χειμωνιάτικο τοπίο σε χαρτί!

Σε φόντο μαύρο με κιμωλία λευκή.

Σοκολάτα ζεστή ή τσάι χλιαρό;

Θα σου πω τι προτιμώ.

Με το ντο, το σι, το λα,

 ο Χειμώνας μου 'κανε καντάδα μια κρύα βραδιά.

Με ένα δίσκο κι ένα πιάτο φτιάχνω άνθρωπο χιονάτο...

Του βάζω άλλους τρεις για συντροφιά να μη νιώθει μοναξιά!

Καλώς μας ήρθες λοιπόν κύριε Χειμώνα!