ΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ.

ΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ.

"Το καράβι της Ειρήνης"

Στο καράβι της Ειρήνης έχουμε για οδηγό, 

ένα άσπρο περιστέρι,που δεν σηκώνει το ζυγό!

Κόκκινη καρδιά σημαία και χρωματιστά πανιά,

ναύτες, πλήρωμα γενναίο, όλου του κόσμου τα παιδιά!

Και τ' αμπάρι του γεμάτο, με φιλιά και αγκαλιές,

με αγάπη και τραγούδια, ανθισμένες πασχαλιές!

Απ' άκρη σ' άκρη στης γης τα μέρη, ταξιδεύει σιωπηλά

δίχως μίση, δίχως πάθη, όλο τον καιρό περνά!

Κι όταν το 'βρει η καταιγίδα,  δε  φοβάται, δε λυγά

του πολέμου τα τερτίπια ξέρει να τα ξεπερνά!

Πάθη, μίση και διχόνοια έχουνε κρυφτεί καλά,

του πελάγου τα τελώνια τα φυλάνε στα βαθιά!

Κι αν βοριάδες το πληγώνουν κι αν νοτιάδες το ματώνουν

ένα τραγούδι, ένα γέλιο,μιαν ευχή, μια αγκαλιά,

 φέρνουν την αστροφεγγιά!

                                                                Ν.Ε.

Παράξενα σύννεφα στον ουρανό, από δάκρυα ανθρώπων και σκόνη του πολέμου. Βάρυναν τα φτερά του περιστεριού από το λασπωμένο σύννεφο. Μπορούμε να το βοηθήσουμε για ναπετάξει σε  όλα τα πλάτη και τα μήκη της γης και να φέρει το μήνυμα της ειρήνης; (σκίζουν το καφέ χαρτί, όσο πιο κοντά μπορούν στο περίγραμμα)

Μια βόμβα, πριν φέρει τον θάνατο και τη καταστροφή,

 μπορεί με παράξενο τρόπο να "σβηστεί"

Το στάρι, που θεριεύει στη βρεγμένη γη κάτω απ' του ήλιου το φιλί, 

ζητά ειρήνη.

Η πηγή που θέλει να τρέχει απ' το βουνό, χαρίζοντας σε όλους γάργαρο νερό,

ζητά ειρήνη.

Η μάνα, που αγκαλιάζει το παιδί, τυλίγοντας το με αγάπη και στοργή,

ζητά ειρήνη.

Ο εργάτης, που ξεκινά κάθε αυγή για μια καλύτερη ζωή,

ζητά ειρήνη.

Και η Μαρία, που χτενίζει τα κατακόκκινα μαλλιά, 

κοιτώντας το φεγγάρι που της χαμογελά,

ζητά ειρήνη.

Λ.Ρ