ΗΡΘΕ ΠΑΛΙ Η ΠΑΣΧΑΛΙΑ
ΜΕ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΑΥΓΑ!
Να ᾽την η Λαμπρή με τα λουλούδια
κόψετε, παιδιά, την πασχαλιάκι όλα με χαρές και με τραγούδιατρέξετε ν᾽ αλλάξωμε φιλιά. Σήμαντρα γλυκά βαρούν ακόμακαι μοσχοβολούν οι εκκλησιέςμόσχος τα φιλιά στο κάθε στόματα φιλιά της άνοιξης δροσιές. Πάμε να στρωθούμε στο χορτάρικαι τ᾽ αρνί μας ψήνεται σιγά.Και με της Ανάστασης τη χάρηφέρτε να τσουγκρίσουμε τ᾽ αυγά. Σ. ΣπεράντζαςΚλείνω τα μάτια και ακούω τη λέξη "Πασχαλιά"και μια λέξη χαϊδεύει τα χείλη μου απαλά.
Κι εκεί που μοσχοβολά η πασχαλιά,
στολίζω το δέντρο μου κάπως διαφορετικά.
Ήρθε και ο Λάζαρος κοντά, για να μας πει
τι ευλογημένο έζησε πριν χρόνια πολλά.
Και μεις του είπαμε τα κάλαντα ξανά
και κέρασμα μας έδωσε μέσα από την καρδιά.
Μας άκουσε και η κότα η Μαριώ
και μας είπε πως είναι η ώρα για τ΄αυγό.
Ζήλεψε το παπί και είπε να βάλει ένα χέρι
κι αυτό στη γιορτή.
Μα ο λαγός με τη περιέργεια του τη μεγάλη
ζημιά έκανε και πάλι.
Βάφτηκαν κόκκινα τα αυγά
και τα πέταλα της παπαρούνας άλικα.
Ζήλεψε κι ένα πάντα από μέρη μακρινά
και ήρθε κοντά για την Πασχαλιά.
Χωρισμένα σε ομάδες πήραν μέρος σε ένα διαγωνισμό, στο σχολείο το μικρό.
Δεν ήταν διαγωνισμός τραγουδιού αλλά του καλύτερου πασχαλινού αυγού.
Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου Τέκνον,
πού έδυ σου το κάλλος;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου