Ή ΘΑΝΑΤΟΣ Ή ΛΕΥΤΕΡΙΑ
Μες του Μαρτιού τ' αρώματα, στις ομορφιές τ' Απρίλη,
ντουφέκια πέφτουνε πολλά, βροντά το καριοφίλι.
Τα ματωμένα λάβαρα στην αύρα κυματίζουν,
χιλιάδες μπράτσα απλώνονται, τα γλυκοχαιρετίζουν.
Μπρος τους ορκίζονται βαριά, ή θάνατος ή λευτεριά!
Φωτιά! Κι ανάβει η Ρούμελη, βογκά, μουγκρίζει η Κρήτη
κι απ' τ' Άγραφα ως τον Όλυμπο κι από τον Ψηλορείτη,
τυλίχτηκαν μες στον καπνό κάμποι, βουνά και λόγγοι
το Κούγκι στ' άστρα πέταξε, φωτιά το Μεσολόγγι.
Πέτρα δεν μένει στο Μοριά, ή θάνατος ή λευτεριά!
Χ. Σακελλαρίου
Όρκο έδωσαν βαρύ, σ' όλη τη πλάση να ακουστεί.
Μια φωτογραφία παλιά, τότε που πολεμούσαν για τη Λευτεριά!
Τραγούδι χιλιοειπωμένο, μέσα από τη σκλαβιά βγαλμένο!
Μιλά για τον ιδρώτα που σου πίνει η σκλαβιά
και για το αίμα που πρέπει να χυθεί για την πολυπόθητη λευτεριά.
Είναι γυναίκα αμείλικτη και σκληρή, η Σκλαβιά η τρομερή.
Το φως του φεγγαριού, για να δείχνει τον δρόμο του κρυφού σχολειού.
Πατρόν ατομικών εργασιών:
Και ήταν μόλις είκοσι χρονών το αγόρι το μικρό
(ομαδική βασισμένη στο τραγούδι "ένα παλικάρι 20 χρονών")
Θάνατος ή Λευτεριά για μία νύχτα με ξαστεριά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου