ΕΝΑ ΦΥΛΛΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΟ,
ΤΑΞΙΔΕΨΕ ΜΕΧΡΙ ΕΔΩ.
Τα βήματα στα φύλλα τα ξερά και ένα γνώριμο χτύπημα στη πόρτα μου μπροστά. Ποιος ήταν τελικά;...πάτησε εδώ
Ήρθε κι αυτό μαζί του συντροφιά,
κουβαλώντας κάτι απ' τη δική του ομορφιά.
(η πόρτα ανοίγει και κάθε παιδί ζωγράφισε κάτι φθινοπωρινό,
στο καβούκι του σαλιγκαριού)
Ο κήπος μία ζωγραφιά από τα χέρια τα χλωμά.
Άφησα τη σκούπα στα σκαλιά
γιατί μου άρεσε ο ήχος απ΄τα βήματα του
στα φύλλα τα ξερά!
Και κρατούσε στα χέρια του δώρα αρκετά
που κάποια χέρια τα έφτιαξαν συνεργατικά!
Δεν πειράζει, αν η ιστορία είναι νέα ή παλιά.
Σημασία έχει πώς θα την ακουμπήσεις στου Φθινοπώρου την αγκαλιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου