Η Νατα...Λίνα στο Νηπιαγωγείο: Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΧΩΡΑΕΙ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΧΩΡΑΕΙ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

Τελικά τι είναι αυτή η βία; Τα παιδιά δίνουν τις δικές τους απαντήσεις: Όταν σε πειράζουν μεγάλα παιδιά, όταν σε χτυπούν, όταν σε κοροϊδεύουν, όταν σου φέρονται άσχημα, όταν σου φωνάζουν και σε τραβάνε...κάποιες από τις απαντήσεις τους.

Ένα παραμύθι μας βάζει σε σκέψεις:

Η Ιστορία της μικρής Σοφίας που δέχεται πειράγματα για τα κόκκινα μαλλιά της μας συγκινεί και μας προβληματίζει για ανάλογες συμπεριφορές στο σχολείο.

Διαβάζουμε το παραμύθι στην τάξη και σταματάμε την αφήγηση σε ένα σημείο ζητώντας από τα παιδιά να δώσουν αυτά το τέλος που πιστεύουν ότι θα έχει το παραμύθι ή το τέλος που αυτά θα ήθελαν να έχει.... Και έτσι ξεκινά η συζήτηση!

Μια μικρή κοκκινομάλλα κούκλα που αναπαριστά τη μικρή Σοφία μας καλεί: "Έλα στη θέση μου!". Τα παιδιά με τη σειρά την παίρνουν στα χέρια τους και μιλούν για αυτά που τους φόβισαν, στενοχώρησαν, ενόχλησαν ή ενοχλούν και στενοχωρούν. Γίνονται το "θύμα" και εκφράζονται. Δυο άλλες κούκλες παίρνουν το ρόλο του "θύτη" και του "συνεργού". Τα παιδιά δημιουργούν αυτοσχέδιους διαλόγους. Πώς θα εκφραζόταν ο "θύτης", γιατί το κάνει αυτό;. Πώς θα εκφραζόταν ο "συνεργός"; Γιατί ακολουθεί το "θύτη" ενώ ξέρει ότι είναι μια λάθος συμπεριφορά;

Μια παλάμη θα μας πει όσα στο στόμα κρύβει η σιωπή...

Πάνω σε μια παλάμη γράφουμε τα 5 σημαντικά πράγματα που κατά τη γνώμη μας θα πρέπει να έχουμε κατά νου και αυτό θα οδηγήσει στο να αποτρέψουμε τη βία να μπει στο σχολεία.

1. Κανείς δεν είναι τέλειος!

2. Μην κάνετε στους άλλους ό,τι δε θέλετε να σας κάνουν!

3.Καθετί που κάνουμε ή λέμε γυρίζει σε μας!

4. Μην πουλάς τσαμπουκά γιατί θα βρεις μπελά!

5. Ό,τι μας ενοχλεί το λέμε!

Και ένα τραγούδι σφραγίζει τις υποσχέσεις μας...

Λόγια που πονάνε

χέρια που χτυπάνε

στο σχολείο δε χωράνε!

Παιδιά με νταηλίκι που κλέβουν χαρτζηλίκι

και μαγκιά πουλάνε

στο σχολείο δε χωράνε!

Δε φοβάμαι να μιλήσω

και βοήθεια να ζητήσω

άμα νιώσω αδικημένος

δε θα είμαι ο χαμένος!

Ν.Ε.

Τι πληγώνει μια καρδιά και τη σκίζει σε χίλια κομμάτια;

Φτιάχνουμε μια καρδιά και χωρίζουμε τα παιδιά σε δυο ομάδες. Στη συνέχεια ζητάμε από τα παιδιά της Α' ομάδας να πουν μια λέξη που πληγώνει και σκίζουν ένα κομμάτι από την καρδιά

Η ομάδα Β' έχει δυσκολότερο καθήκον, γίνεται παρηγορητής και προσπαθεί να συναρμολογήσει τη σκισμένη καρδιά και να την επαναφέρει στην αρχική της μορφή λέγοντας λόγια παρηγοριάς και συμπάθειας. Ποιο το συμπέρασμά μας;

Μια καρδιά που την κάναμε χίλια κομμάτια είναι δύσκολο να την επαναφέρουμε στην αρχική της κατάσταση... Πάντα κάτι θα της λείπει! Γι' αυτό κι εμείς τι κάνουμε ώστε να μη τσαλακωθεί ή κομματιαστεί κανενός η καρδιά; Προσέχουμε τη συμπεριφορά μας, είμαστε όλοι φίλοι, δεν πληγώνουμε τους άλλους ούτε με λόγια ούτε με πράξεις...και έχουμε ως σύνθημά μας:

"Στο Σχολείο οι κοροϊδίες και η βία δε χωράνε

παρά μόνο καρδιές που αγαπάνε!"

- Μια εικόνα μπορεί μια ιστορία να μας πει:

Τα παιδιά επιλέγουν μια εικόνα που δείχνει μια βίαιη συμπεριφορά παιδιών απέναντι σε άλλα παιδιά και μιλούν για αυτήν. Τι μπορεί να έγινε; Αφήνουμε τα παιδιά να εκφραστούν ελεύθερα και καταγράφουμε τις απαντήσεις τους.

- Γυρνάει ανάποδα και φεύγει μακριά για να μην πληγώνει τη καρδιά:

Στη παρεούλα υπάρχουν κάρτες από σκηνές καθημερινής σχολικής ζωής. Κάθε παιδί αναγνωρίζει στιγμές σχολικής βίας και τη γυρίζει ανάποδα.

- Η μάγισσα Βία "βγάζει" φωτιά, όταν τα χέρια των παιδιών ενώνονται σφιχτά:

Τα παιδιά κάθονται σε κύκλο. Στη μέση του κύκλου πέφτει μια κάρτα. Αν η κάρτα δείχνει μια όμορφη και ήρεμη σχολική στιγμή τα παιδιά χτυπούν παλαμάκια και λένε "όλα είναι μια χαρά στου σχολείου την αγκαλιά". Αν αναγνωρίσουν στη κάρτα τη σχολική βία ενώνουν τα χέρια και την εμποδίζουν να μπει στον κύκλο φωνάζοντας "βία φύγε μακριά απ' του σχολείου την αγκαλιά"

-Το κουτί της αγάπης:

Έχουμε ζητήσει από κάθε παιδί να μας φέρει ένα μικρό δώρο (ένα δικό του παιχνίδι, ένα γλύκισμα). Κάθε δώρο τυλίγεται και έχει το όνομα του πάνω γραμμένο. Σε ένα κουτί υπάρχουν τόσες καρδούλες, όσα είναι τα παιδιά.

Τα παιδιά σε κύκλο, η μουσική παίζει και το κουτί της αγάπης "ταξιδεύει" από χέρι σε χέρι. Με το σταμάτημα της μουσικής, το παιδί που έχει στα χέρια του το κουτί, το ανοίγει και παίρνει μέσα από το κουτί μία καρδιά και αναγνωρίζει το όνομα. Προσφέρει το δώρο του, στο παιδί που το όνομα του είναι γραμμένο στη καρδιά που έτυχε.

-Μπισκοτάκι μου λαχταριστό , για να σε πάρω πρέπει να πω κάτι γλυκό:

Τα παιδιά σκέφτονται και λένε μια λέξη γλυκιά που κάνει πάντα καλό στην καρδιά. Κάθε λέξη, γράφεται σε μία καραμέλα και στολίζει τη πόρτα της τάξης μας που "στάζει" γλύκα, όχι μόνο απ' αυτό.(φιλία, σ' αγαπώ, ορίστε, φιλία, ευχαριστώ, πάρε, βοηθάω, μοιράζομαι κλπ)

- Σε ατομική εργασία μια καρδιά σχίζεται σε δυο κομμάτια, ενώ μία άλλη "λέει" το δικό της σύνθημα.

Ο αέρας πήρε τη κορδέλα από τα μαλλιά της Σοφίας και φάνηκαν εικόνες και γράμματα από ένα κορίτσι που το φώναζαν "καρότο" και τα δάκρυα τής έκαναν παρέα κάθε νύχτα μέχρι που...