ΤΟΣΟ ΜΙΚΡΟ, ΑΛΛΑ ΤΟΣΟ ΖΩΤΙΚΟ!

 ΤΟΣΟ ΜΙΚΡΟ, ΑΛΛΑ ΤΟΣΟ ΖΩΤΙΚΟ!

Ο σπόρος μέσα στη γη

μεγαλώνει με φροντίδα και στοργή.

Δόθηκε ένα φύλλο εργασίας με την αρχή μιας ιστορίας. Τα παιδιά δημιούργησαν στη συνέχεια κάτι πραγματικό ή κάτι φανταστικό. Μετά είδαν το τέλος της ιστορίας.

Τα παιδιά πουλιά: Δύο ομάδες που είχαν μπροστά τους μια εικόνα από ένα σκιάχτρο. Τα μέρη του σκιάχτρου ήταν γραμμένα σε χαρτάκια για την κάθε ομάδα. Ένα παιδί από κάθε ομάδα και το ζευγάρι πήγαινε στο τραπέζι με τους γίγαντες στο χωράφι. Τα παιδιά-πουλιά χρησιμοποιώντας μόνο το ράμφος τους (δείχτης- αντίχειρας) θα έπρεπε να μαζέψουν τους σπόρους. Όποιο πουλί μάζευε τους περισσότερους μπορούσε να ζωγραφίσει ένα κομμάτι από το σκιάχτρο (όποιο του έλεγε το χαρτάκι που τραβούσε).

- Τι κρύβεται στο χώμα μετά το όργωμα; Κάτω από ένα πανί υπάρχουν διάφορα αντικείμενα. Το παιδί- αγρότης, χωρίς παπούτσια θα πρέπει να περπατήσει το χωράφι. Ότι παράξενο πατήσει πρέπει να το ονομάσει μόνο με ότι "καταλαβαίνει" η πατούσα.

Φύλακας άγρυπνος, στητός

στο χωράφι πιστός φρουρός!

Ευχαριστούμε krokotak.

Τελειώνοντας το θέμα της σποράς καταλάβαμε κάτι πολύ σημαντικό.

Αν δεν μπει ο σπόρος σε χώμα μαλακό 

η κατσαρόλα θα έχει αέρα κοπανιστό,

όπως έλεγε η γιαγιά μου παλιά

που μιλούσε με λόγια σοφά.

Πατρόν εργασιών:

ΣΤΟ ΚΑΛΟ!

 ΣΤΟ ΚΑΛΟ!

Ταξιδιάρικο πουλί στο καλό!

Κάνε μου μια χάρη σε παρακαλώ.

Πάρε αυτή τη ζωγραφιά και δωσ' την

σε κάποιον που έχω στη καρδιά,

αλλά μένει μακριά.

Έβαλα στη βαλίτσα

 ότι μπορούσα να σκεφτώ 

για το δικό σου φευγιό.

Στο καλό ταξιδιάρικα πουλιά!

Θα κοιτώ με ανυπομονησία την άδεια φωλιά.

Πατρόν εργασιών:

Ο ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ ΘΥΣΑΥΡΟΣ!

 Ο ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ ΘΥΣΑΥΡΟΣ!

Αυτόν τον πολύτιμο θησαυρό

 δεν το βρήκα από κάποιον πειρατή

ή κρυμμένο σε παλιά καταπακτή.

Δεν τον αποταμίευσα σε κάποιο κουμπαρά

και δεν τον έκρυψαν μέσα σε βιβλία παλιά.

Ποιος είναι αυτός ο θησαυρός; Κάθε παιδί έχει ένα δικό του σεντούκι κλειστό και προσπαθεί να μαντέψει τι έχει μέσα. Ειπώθηκαν πολλά: Συνεργασία, αγάπη, λεφτά, φαγητό για τους άστεγους, παπούτσια, παιχνίδια, εικόνα της Παναγίας.

Τον θησαυρό τον ανακαλύψαμε μέσα από ένα παραμύθι.

 " Η Ντανιέλα λέει όχι" της Ρένα Ρώσση-Ζαϊρη

Μετά φτιάξαμε το δικό μας σεντούκι με τον προσωπικό μας θησαυρό, συζητώντας τα δικά μας "όχι".

Πατρόν εργασίας:

Γέννημα, θρέμμα μ' αυτόν τον θησαυρό

τον προσέχω σαν τα μάτια μου τα δυο!

Το σώμα μου ανήκει σε μένα.

Το σώμα σου ανήκει σε σένα

και ένα μεγάλο "ΟΧΙ" στον καθένα.

ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ,ΜΙΑ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΚΑΙ Η ΜΕΡΑ ΚΥΛΑ!

 ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ,ΜΙΑ ΜΕΤΑΦΟΡΑ

 ΚΑΙ Η ΜΕΡΑ ΚΥΛΑ!

Διαβάσαμε και συζητήσαμε το παραμύθι  "η μικρή μουντζούρα" της Φωτεινής Τίκκου.

Μιλήσαμε, γιατί δεν αγαπούσε η πρωταγωνίστρια τον εαυτό της και ειπώθηκε η φράση: 

"Η καρδιά της είναι πληγωμένη". 

Με αφορμή τις προτάσεις:

Η καρδιά δεν πληγώνεται.

Αφού δεν τη χτύπησε κανείς.

Τη χτύπησαν με βέλος;...

 Γνωρίσαμε τις μεταφορές. Διαβάσαμε μεταφορές και τα παιδιά υπέθεσαν τι σημαίνουν. Οι λάθος ερμηνείες διορθώθηκαν και παίξαμε ένα παιχνίδι με εικόνες. Σε δύο Α4 υπήρχαν κάποιες εικόνες και το παιδί έπρεπε να βάλει το τουβλάκι στην μεταφορά- εικόνα που έβλεπε.

Οι μεταφορές που χρησιμοποιήθηκαν ήταν:

Ο Γιάννης είναι χρυσό παιδί.

Θα σπάσει το κεφάλι μου.

Δεν μπορώ να πάρω τα πόδια μου.

Πήραν τα μυαλά της αέρα.

Έπεσα από τα σύννεφα.

Έφαγε γκολ.

Έφυγε με βαριά καρδιά.

Ο αέρας έπεσε.

Βαθιά σιωπή απλώθηκε στη τάξη.

Έχει μυαλό ξυράφι.

Όνειρα γλυκά.

Του έσπασαν τα νεύρα.

Στρώθηκε στη δουλειά.

Ρίξε μια ματιά σ' αυτήν την εργασία.

Μου έβγαλαν το λάδι.

Έφαγα τους δρόμους για να σε βρω.

Συνεχίσαμε με μια ραγισμένη καρδιά να περνά από χέρι σε χέρι. Κάθε παιδί έλεγε πότε και που ένιωσε αυτή τη μεταφορά. Η απάντηση τους, έκανε παρέα στη μικρή μουντζούρα , που μας έδωσε την αφορμή να γνωρίσουμε τις μεταφορές.

Μικρή μουντζούρα 

σε ευχαριστούμε που μας γνώρισες τη μεταφορά

κι εσύ να μάθεις να αγαπάς τον εαυτό

 σου με τα καλά και τα κακά.

Σε αφιερώνουμε λοιπόν αυτό το υπέροχο τραγούδι:

50 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΤΕ!

 50 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΤΕ!

Κι αν πέρασαν τα χρόνια

κι αν πέρασαν οι μήνες

ζωηρές στη σκέψη

μας μένουν κάτι μνήμες.

Πάντα θυμούνται όλοι,

κάποιο Νοέμβρη μήνα,

 που απ' τις φωνές των νέων,

σείστηκε η Αθήνα.

Κι αν δεν είμαι εκεί

σας τα προσφέρω με όλη μου τη ψυχή.

Για την ελευθερία και τη δημοκρατία

που είχε χαθεί μέσα στην ιστορία.

"Ελευθερία" μια λέξη Δυνατή! Έτσι την αντιλήφθηκαν τα παιδιά έτσι τη ζωγράφισαν

Τιμήσαμε τη μέρα αυτή με το να ψηφίσουμε τον αρχηγό της τάξης. Οι υποψήφιοι αρχηγοί κατέθεσαν τον προεκλογικό τους λόγο και οι μικροί πολίτες ήρθαν στη κάλπη με την αστυνομική τους ταυτότητα και ψήφισαν. Μετά τη καταμέτρηση των ψήφων αναδείχθηκαν δύο αρχηγοί, αλλά δεν προχωρήσαμε σε επαναληπτικές.

Ποιο το σύνθημα που χαράχτηκε στη μνήμη των παιδιών;

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, 

ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟΙ!

Πατρόν ατομικών και ομαδικής εργασίας: