Δευτέρα 12 Φεβρουαρίου 2018

Η ΚΥΡΑ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ


Η ΚΥΡΑ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ



Ξεπέρασε τη σαρανταποδαρούσα,έχοντας τόσες μέρες σε κάθε πατούσα.
Ψητό παιδάκι δεν μυρίζει, στριφτή τυρόπιτα δεν λαχταρά 
γιατί είναι απαγορευμένα τέτοια φαγητά.
Προσεύχεται με χέρια σταυρωτά και περιμένει τη Μεγάλη Λειτουργιά.
Υπομονή κυρά Σαρακοστή, η Ανάσταση του Χριστού θα φανεί.
Ένα κόκκινο πασχαλινό αυγό, θα ανοίξει το στόμα το κλειστό!
                                                                                              Λ.Ρ


Φύλλα Εργασίας






Παρασκευή 9 Φεβρουαρίου 2018

ΞΕΡΩ ΠΟΙΑ ΕΙΣΑΙ ΟΜΟΡΦΗ ΚΥΡΑ...ΕΙΣΑΙ Η ΤΡΕΛΛΗ ΑΠΟΚΡΙΑ


ΞΕΡΩ ΠΟΙΑ ΕΙΣΑΙ ΟΜΟΡΦΗ ΚΥΡΑ...

ΕΙΣΑΙ Η ΤΡΕΛΛΗ ΑΠΟΚΡΙΑ!


Ήρθε παιδιά το καρναβάλι, γέλια, χαρές και κομφετί,
ένας τα βλάχικα θα βάλει κι άλλος μ' αλεύρι θα ντυθεί.
Φτερά από κόκκορα, από χήνα, θα 'χει ο Γρηγόρης στα μαλλιά, 
θα γίνει η Μάρω κολομπίνα κι η Αγνή θα βάλει τραχηλιά.
Χρυσός ο Ρήγας πρώτος, πρώτος, θα σέρνει ένα μανδύα μακρύ
και πίσω ο Γιάννης πιερότος με τη κιθάρα τη μικρή.
Εγώ θα βάλω φουστανέλα κι εσύ θα γίνεις μια γριά
και θα γλεντήσουμε με τρέλα την όμορφη Αποκριά.
Ξ. Αστεριάδη

-Λέξεις- ρίμες, για σένα βρίσκω ξανά όμορφη μου κυρά: Ακούω τη λέξη Αποκριά και λέω τη λέξη που σκέφτομαι.Μερικές απ' αυτές γίνονται δίστιχα απ' όλους.
Κορδέλα πράσινη, κίτρινη και λαχανί και το καρναβάλι το αγαπώ πολύ.
Ο χαρταετός πετά ψηλά και δεν μπορώ να τον κρατήσω πια.
Σερπαντίνα θα σε πετάξω μακριά και θα πέσεις στης Σταυρούλας τα μαλλιά.
Ντύνομαι μασκαράς, να πάω στην Αποκριά, με γέλιο και χαρά.
Χορεύω τσιφτετέλι και μοιάζω με κουνέλι.
Στο κεφάλι φοράω καπέλο και γελάω όσο θέλω.
Κυνηγάω το μπαλόνι μέσα στο σαλόνι.
Φοράω τη στολή και πάω εδώ κι εκεί.


Μια μάσκα από άλλη εποχή και η Αποκριά ζήλεψε πολύ
 και είπε πίσω από μία να κρυφτεί.


Με αφόρμηση μια αυτοσχέδια ιστορία... Μια μέρα ο Άνεμος βαρέθηκε να τριγυρνά στον ουρανό και αποφάσισε να επισκεφτεί τη γη για να παίξει λίγο με τους ανθρώπους. Πολύ το διασκεδάζει όταν τους βασανίζει και τους μπερδεύει με τα κόλπα του.Πλησιάζοντας σε μια πολιτεία άκουσε φασαρία, γέλια, τραγούδια, σαματά. "Τι να συμβαίνει άραγε;" αναρωτήθηκε και κατέβηκε πιο χαμηλά.Μασκαράδες και πανηγύρι τρελό στης Αποκριάς το ρυθμό. Οι άνθρωποι γιορτάζουν. "Ευκαιρία για γλέντι!" σκέφτηκε. Άρχισε να στριφογυρνά χαζεύοντας...Καταλαβαίνετε όμως τι έγινε! Φύσηξε στην αρχή απαλά κανείς δεν κατάλαβε με στην κοσμοχαλασιά...Να όμως που ζωηρεύει με το χορό και στροβιλίζεται χωρίς σταματημό. Αμέσως αρχίζει το μπέρδεμα παιδιά, καπέλα και μπέρτες ξεφεύγουν μακριά....Χάνει ο  μάγος το καπέλο κι η κυρία το κρινολίνο και το βέλο...Χάνει ο πρίγκηπας το στέμμα κι ο κόμης το περίεργο καπέλο κρίμα κι ήτανε ντυμένος στην πένα. Μένει ξεσκούφωτος ο νάνος κι ο στρατιώτης χάνει το κράνος...Να και η πριγκίπισσα ξεμαλλιασμένη ο πειρατής χωρίς το μαντήλι του μένει...Ο Πήτερ Παν ακόμη το ψάχνει κι ο Κλόουν απορεί και σε μια λακκούβα σκοντάφτει...Να μην τα πολυλογώ της κακομοίρας έγινε θαρρώ...Κι εμείς προσπαθήσαμε με χρώματα στο χαρτί να σώσουμε από το πανηγύρι ό,τι ο καθένας μπορεί!

Απ' το καπέλο που φορώ, στης Αποκριάς το τρελό ρυθμό, 
πρέπει τώρα να μαντέψεις ποιος στα αλήθεια είμαι εγώ!
(διαλέγουν το καπέλο που θέλουν και συνεχίζουν την εικόνα)




Κρύβει τη λύπη και ένα δάκρυ πίσω από μια σκιά, 
γιατί θέλει να δώσει τη χαρά!

Μάτια, μύτη και μαλλιά,
 ποιος κρύβεται πίσω απ' αυτήν τη ζωγραφιά;
(ασπρόμαυρη φωτογραφία των παιδιών
 και από πάνω ζωγραφίζουν με λαδοπαστέλ)


Στης Νάουσας τα μέρη, ο Γενίτσαρος και η Μπούλα μας περιμένει!

Στης Σκύρου τα νερά,
ο Μαμόγερος βάζει στο καλάθι του όλα τα στραβά!

- Με αφορμή το τραγούδι "Η Νίνα, ο Φώτης κι ο Τοτός" γνωρίσαμε τον πιερότο και την κολομπίνα, πρόσωπα του ιταλικού θεάτρου.
Ο πιερότος, με το δάκρυ στο μάγουλο, υπηρέτης ενός άρχοντα,γκαφατζής, αφελής και λάτρης της αλήθειας.


Μερικές γκάφες του, όπως τις είπαν τα παιδιά:
Μαγείρεψε το φαγητό του άρχοντα και αντί για αλάτι, έβαλε ζάχαρη.
Έσπασε ένα ακριβό βάζο.
Έπλυνε τα ρούχα και από άσπρα τα έκανε μαύρα.
Πήγε να γράψει με το φτερό και έχυσε το μελάνι.
Άφησε το σαπούνι κάτω και γλίστρησε ο άρχοντας.
Ξέχασε την πόρτα ανοιχτή και η γάτα πήρε το ψάρι και άφησε τον άρχοντα νηστικό.

Η κολομπίνα, υπηρέτρια στο αρχοντικό. Ναζιάρα,πονηρή και πολύ μεγάλη κουτσομπόλα. Ερωτευμένη με τον Αρλεκίνο, αδιαφορώντας για την αγάπη του Πιερότου.
Γυρνάει στις γειτονιές, για να μάθει όλα τα νέα του κόσμου.
 Τι είπαν τα παιδιά:
Η χωριατοπούλα Κλέα αγόρασε καινούρια ρούχα.
Ο άρχοντας πήρε γλυκά για να κάνει ένα πάρτι.
Ο υπηρέτης και η υπηρέτρια φιλήθηκαν.
Ο άρχοντας θα απαγορεύσει τα τσιγάρα.
Ο άρχοντας και η γυναίκα του τσακώθηκαν το βράδυ.

To γνωστό γαλλικό παιδικό τραγούδι του Πιερότου "Au clair de la Lune" (Στο φως του φεγγαριού) γίνεται αφορμή για να φτιάξουμε μια ιστορία για το μικρό Πιερότο και το λόγο που πάντα θλιμμένος μιλά με το φεγγάρι. Τα παιδιά μαντεύουν από που άραγε προέρχεται αυτή η θλίψη και την αποτυπώνουν στο χαρτί




Στο φως του φεγγαριού μια σκέψη σε βαραίνει
μικρέ μου Πιερότε μην την κρατάς κρυμμένη!

Αυτό το δάκρυ που κυλά 
είναι από μια αγάπη που του πληγώνει την καρδιά;

Ένας φόβος ή μια ευχή ταξιδεύει πάνω στο χαρτί, με του αέρα την πνοή.

Βλέποντας έναν ζωγραφικό πίνακα και τον αναπαράγω με λαδοπαστέλ.

"Ο παράξενος χαρταετός" της Ζωής Βαλάση (ομαδική εργασία)
 


Σ' αγαπώ τρελή Αποκριά και θα σε περιμένω και του χρόνου,
 κάπου εκεί...στου Αιγαίου τα νερά, 
όπως κοιτάς το χάρτη, βορειοανατολικά!















Πέμπτη 1 Φεβρουαρίου 2018

ΜΙΑ ΓΡΑΜΜΗ ΚΙΝΕΙΤΑΙ ΣΤΟ ΧΑΡΤΙ ΚΑΙ ΤΟ ΣΧΗΜΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΜΟΡΦΗ


ΜΙΑ ΓΡΑΜΜΗ ΚΙΝΕΙΤΑΙ ΣΤΟ ΧΑΡΤΙ 
ΚΑΙ ΤΟ ΣΧΗΜΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΜΟΡΦΗ


Σε δυο κύκλους, ο Μιχάλης τριγυρνά, που του δίνουν ισορροπία και χαρά.
Και η μαμά τον καμαρώνει και μιλά:
Κοίτα τη λακκούβα που είναι μπροστά και πήγαινε πιο σιγά.
Η Αθανασία περιμένει μπροστά στο πιάτο το παιδικό, 
κάτι που θα βγει από το φούρνο σε ένα λεπτό.
 Ένα κομμάτι πίτσα τριγωνικό που θα 'χει πάνω του, νοστιμιές ένα σωρό.
 Κάθισε το μεσημέρι και έφαγε τη φακή, που την "εκβίαζε" με μια πίτσα ιταλική.
Η Σταυρούλα παιδεύεται με κύβους, που έχουν έξι πλευρές, 
για να χτίσει ένα κάστρο του χθες.
Βάζει το μυαλό της με χίλιους τρόπους να σκεφτεί, 
γιατί κάπου άκουσε ότι είναι τετράγωνη η λογική.
Η Μαρία μένει σε μια μεγάλη πολυκατοικία, που στο ισόγειο της έχει γραφεία.
Μέσα σε ένα ορθογώνιο ζητά ζεστασιά,που σαν στο σπίτι της δεν βρίσκει πουθενά!
Ο Δημήτρης κρατά το σχοινί στα χέρια του γερά
 και καμαρώνει τον χαρταετό του, που πετά ψηλά.
Μέσα στο ρόμβο, τα χρώματα χορεύουν με τη φαντασία
 και εκείνος κάνει σκέρτσα στην ελευθερία.
Σχήματα στο δρόμο, στο σπίτι, στη γειτονιά, 
που οριοθετούν αυτό που λέμε, αρμονία και ομορφιά!
                                                                                 Λ.Ρ

-Γνωρίσαμε τα χαρακτηριστικά του κύκλου και παίξαμε μ΄ αυτά. Κέντρο,χορδή,τόξο, ημικύκλιο.Εύκολο να τα μάθουν γιατί δανειστήκαμε τη χορδή από μια κιθάρα και το τόξο από τη θεά Άρτεμη.


 
- Μέσα σε ορισμένο χρόνο, φέρνουμε μέσα στο σπίτι του κύκλου, πράγματα δικά του. Μετά συζητάμε ποια θα μείνουν και ποια θα φύγουν, αιτιολογώντας.


- Με τη βοήθεια των κύκλων παίξαμε με τις έννοιες: ΄Ιδιο ως προς το μέγεθος, ίδιο ως προς το χρώμα, μικρότερο από αυτό, μεγαλύτερο απ' αυτό κοκ.


-Όταν το ελεύθερο παιχνίδι, από ατομικό έγινε ομαδικό και οι κύκλοι τρύπωσαν ο ένας μέσα στον άλλον.
Κανείς δεν είπε στο κουμπί, ότι πρέπει να ψάξει τη βελόνα και τη κλωστή!
Με αφόρμηση το παραμύθι 'Ένα κουμπί που το έλεγαν Όσκαρ" -Eszter Nagy.


Σε μπαλόνια κυκλικά τα παιδιά ζωγραφίζουν πράγματα στρογγυλά
 και όλα πετούν στου αέρα τα φιλιά.


-Γνωρίσαμε το τρίγωνο μέσα από αινίγματα:
Πάντα τραβάει μια ίσια γραμμή γιατί τσακώθηκε με τη καμπύλη ένα πρωί.
Κάλαντα θα πω στη γειτονιά και θα σκορπίσω παντού χαρά.
Τριγωνικό που έχει πάνω του κάτι που λιώνει σιγά σιγά και το τρώω μέσα στη καλοκαιρία.
Αυγά και τυρί αγκαλιάζονται μαζί και μου 'ρχεται να φάω όλο το ταψί.
Στη ντουλάπα στέκεται καμαρωτή και κρατά το φουστάνι το λαδί.
Έφερα βελόνα και κλωστή γιατί απ' τη ζακέτα λείπει κατιτί. 
Στου δρόμου την άκρη στέκεται βράδυ πρωί και μου απαγορεύει να πάρω τη στροφή.
Πάνω στου σπιτιού την κορυφή, με προφυλάσσει απ' το κρύο και τη βροχή.
Δε θέλω μαρούλι και μαγιονέζα, αλλά το τυρί που είναι τρέλα.
Έχει ένα αστέρι στη κορυφή και πιο κάτω ένα δώρο τυλιγμένο με χρυσή κλωστή.
Από μια χώρα διπλανή φερμένη και το πιάτο στο τραπέζι περιμένει.
Στην Αίγυπτο είναι πολύ ψηλή και εκεί έβαζαν τον βασιλιά, όταν άφηνε τη τελευταία του πνοή.
-Παιδευτήκαμε να φτιάξουμε ένα τρίγωνο που να μην είναι ισόπλευρο.



- Το κρύο ήταν τσουχτερό και είπαμε να φέρουμε πιο κοντά τα τρίγωνα για να ζεσταθούν. Είχαν κοινό σημείο μια κορυφή ή μια πλευρά, ανάλογα με την επιλογή των παιδιών. Όταν τελείωσε η δραστηριότητα τα παιδιά έδωσαν τίτλο σ' αυτό που έφτιαξαν. 

"Τα τρίγωνα που κρύωναν."

Κομμάτια τριγωνικά, μπήκαν σε μια σειρά 
και έφτιαξαν ζώα απ' τη θάλασσα και τη στεριά.



Ο κύκλος δεν τετραγωνίζεται αλλά σίγουρα τριγωνίζεται.
Δείξτε μου κάποιον σ'αυτή τη γη που δεν του αρέσει η πίτσα με μπέικον και τυρί!


-Τα τετράγωνα ενώθηκαν, μαντεύοντας κάθε φορά πόσους μαρκαδόρους θα χρειαστούμε. Τι σας θυμίζει αυτό που βλέπετε πάνω στη μοκέτα; Πολύχρωμη σοκολάτα, κουτί,πολυκατοικία με πολλά παράθυρα, βιβλιοθήκη, πόρτα, ντουλάπα,χαλί, δίχτυ, φυλακή κ.α.


Η τελευταία λέξη του Βάιου έγινε παιχνίδι. Ο λαβύρινθος ετοιμάστηκε και τον περπατήσαμε μικροί , μεγάλοι.


-Πήραμε τις λέξεις, που θύμιζαν τετράγωνα και τις κάναμε τετράγωνες ρίμες:
Το τετράγωνο είναι εδώ, το τετράγωνο είναι εκεί...
στα κάγκελα, σε μια φυλακή.
περπατάει πάνω στο χαλί.
και στο συρτάρι που βάζω τα ρούχα και το βρακί.
και στο δίχτυ που πιάνει ένα ψάρι στη στιγμή.
και στον φάκελο που πάει στην Αμερική.
και στον τοίχο που κάθεται το γατί.
και στη σοκολάτα που θα φάει ένα παιδί.
κλείνω τη πόρτα και τραβάω το κλειδί.
και μια κότα μπαίνει στο κουτί.
και στο τοστ που έχει μπέικον και τυρί.
και πάνω στο τραπέζι άφησα ένα σχοινί.
και το παράθυρο το καθαρίζω με πανί.
στη ντουλάπα που κρύβεται το σκυλί.

Ρομπότ από πλανήτη μακρινό, μας είπαν τα νέα τους κάποιο πρωινό.


Προκειμένου να ζεις στα σκοτάδια μια ζωή, 
καλύτερα να βλέπεις τετράγωνα εδώ κι εκεί.




-Τι πρέπει να προσέξω για να φτιάξω ένα ορθογώνιο; Προσπαθώ, σκέφτομαι και μετρώ τα ξυλάκια που θα χρειαστώ για τις απέναντι πλευρές.


-Ο κύριος Ορθογώνιος κλείστηκε στο δωμάτιο του και είναι λυπημένος. Είχε μια δύσκολη μέρα. Οι συγκάτοικοι του, όλο το πρωινό τον πείραζαν. Τι του έκαναν;
Τα παιδιά απάντησαν:
Του πήραν τις ευθείες και του έβαλαν τεθλασμένες.
Ο κύκλος του πήρε τις πλευρές και του έδωσε μια καμπύλη.
Ήρθε το τρίγωνο και του πήρε μια πλευρά.
Ο κύκλος του πήρε τις γωνίες.
Το τετράγωνο του μίκρυνε μία πλευρά.
Η καμπύλη τον έδεσε με καμπύλες.
Κάπως έτσι σχεδιάστηκαν τα καμώματα των άλλων σχημάτων.
Η ευθεία όμως τον βοήθησε. Τον ελευθέρωσε από τις καμπύλες και τον έφτιαξε από την αρχή και έγινε πάλι ωραίος.Και η καμπύλη ήρθε στο τέλος και του έβαλε ένα χαμόγελο. Και ζήσανε αυτά καλά και εμείς γελάσαμε.



Ορθογώνια μεγάλα και μικρά "ακτινοβολούν" μέσα στη νυχτιά!
Ατομική εργασία με εφημερίδα και τέμπερες. 


Ομαδική εργασία με λαδοπαστέλ
(ευχαριστούμε Νάντια για τον τρόπο που δουλέψαμε τα λαδοπαστέλ)

 

- "Γράψαμε" επαναληπτικό διαγώνισμα στην ενότητα των σχημάτων. Το διαγώνισμα είχε τρεις δοκιμασίες και ολοκληρώθηκε μέσα σε απόλυτη ησυχία. Ο βαθμός του κάθε εξεταζόμενου ήταν μπισκότα κυκλικά και ορθογώνια.
Στην πρώτη δοκιμασία, τους δινόταν ένα σχήμα και έπρεπε να πουν το όνομα του.(είμαι ο Γιάννης και κρατώ ένα τρίγωνο)
Η δεύτερη δοκιμασία ήταν ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής(το τρίγωνο έχει τρεις κορυφές ή πέντε; Το μισό του κύκλου λέγεται δίκυκλο ή ημικύκλιο; Η πυραμίδα είναι στερεό ή σχήμα;) Τόσες ερωτήσεις, όσες και τα παιδιά.
Στη τρίτη δοκιμασία τα παιδιά έπρεπε να ακούσουν μία πρόταση και να σχεδιάσουν το σχήμα που αντιστοιχεί στη πρόταση.
Από τη σκεπή μπαίνει νερό.Θα φάω ένα πορτοκάλι. Γύρω, γύρω όλοι, στη μέση ο Μανόλης. Ξέχασα να βάλω σκουλαρίκια. Μ' αρέσει το μπάσκετ. Δεν άκουσα το ξυπνητήρι.Το φορτηγό τρέχει στο δρόμο. κλπ. Ο σχεδιασμός πήρε μια τέτοια μορφή στον πίνακα.


- Τα παιδιά, χωρισμένα σε τρεις ομάδες, δημιουργούν και στο τέλος ακολουθεί ψηφοφορία για την ανάδειξη της καλύτερης σύνθεσης.


-Πριν χρωματιστούν τα ζώα με νερομπογιές, το κάθε παιδί,μέσα από την παρατήρηση, ανέφερε τα σχήματα που έβλεπε στο ζώο-εικόνα που διάλεξε.

 



Και έτσι

Άγρια ζώα και ήμερα τρύπωσαν μες στα σχήματα.




Αν λένε ότι η ζωή μας κύκλους κάνει, 
σε  αφήνω στο δικό σου το σεργιάνι!