ΕΝΑ ΠΑΠΛΩΜΑ ΖΕΣΤΟ, ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΟ ΧΙΟΝΙ ΣΚΕΠΑΣΕ ΤΟ ΒΟΥΝΟ.

ΕΝΑ ΠΑΠΛΩΜΑ ΖΕΣΤΟ

 ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΟ ΧΙΟΝΙ ΣΚΕΠΑΣΕ ΤΟ ΒΟΥΝΟ

Η φύση έστρωσε λευκό χαλί και κοντά της τα ζώα καλεί.

Η αρκούδα προσπαθεί να γλείψει τη τελευταία σταγόνα από το μέλι

 και καθόλου δεν τη μέλει.

Ο σκαντζόχοιρος βάζει τη πιζάμα του με προσοχή 

γιατί άλλα μπαλώματα η μαμά του δεν τα μπορεί.

Το φίδι ήδη έχει κουλουριαστεί γιατί το κρύο έκανε τη μέση του να πονεί.

Το σαλιγκάρι σέρνεται αργά, αργά, γιατί τα οικογενειακά βάρη 

αισθάνεται στη πλάτη του ασήκωτα , βαριά.

Η σαύρα, στον κόσμο τον δικό της. 

Αλλάζει χρώματα, πότε καφέ, πότε πράσινο μουντό και συνεχίζει να παίζει κρυφτό.

Το σκιουράκι, πάνω στη βελανιδιά κλείνει τη πόρτα σιγά σιγά.

Ψιθυρίζει με ένα χασμουρητό "Ξανά την άνοιξη θα σας δω".

Ο ασβός πριν κοιμηθεί, αερίζει το σπίτι του απ' την οσμή.

Είδε κάτι πίσω από την λεύκα τη ψηλή και την άφησε... τι να πει κανείς, τι!

Ο βάτραχος, στη λίμνη, σκουπίζεται με  μπουρνούζι  χνουδωτό 

και είναι έτοιμος για έναν ύπνο χωρίς ροχαλητό.

Να και η χελώνα από κάποια μεριά. 

Προσπαθεί να κάνει πιο γρήγορη τη περπατησιά.

Αγχώθηκε, αγκομαχά και λέει με λαχανιασμένη λαλιά:

Θα προλάβω να τους πω "όνειρα γλυκά" 

ή μέχρι να φτάσω, θα δω τα χελιδόνια να πετούν ψηλά;
                                                                  Λ.Ρ

Σε ένα συρτάρι παλιό, μια εικόνα "κοιτά" και "ζητά" μία ιστορία απ' τα παιδιά: Αφορμή μία εικόνα, που τα παιδιά επιλέγουν να την βάλουν στην αρχή και να ξεκινήσουν την ιστορία. Κάπως έτσι:

ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΟΥ ΣΚΑΝΤΖΟΧΟΙΡΟΥ

Μια φορά κι ένα καιρό ήταν ένας σκαντζόχοιρος, που έσερνε ένα καρότσι. Είχε μέσα ένα σάκο καρδιά, γεμάτο δώρα. Πηγαίνει το καρότσι στους φίλους του που είναι στο δάσος.

Στο σκίουρο χάρισε μπογιές και χαρτιά για να ζωγραφίζει και ο σκίουρος του είπε «ευχαριστώ».

Στη χελώνα χάρισε ένα πατίνι για να πάει γρήγορα στη βόλτα της και εκείνη είπε «γεια».

Στη νυχτερίδα πήγε μια καινούρια νυχτερίδα για να έχει παρέα μέσα στη σπηλιά και έναν φακό για να βλέπει στο σκοτάδι. Εκείνη του είπε να πάει στο καλό.

Στην αρκούδα έδωσε δύο βάζα μέλι για να τρώει, όταν δεν βρίσκει φαγητό και η αρκούδα χασμουρήθηκε.

Στον σαλιγκάρι, τον φίλο του, πήγε πολλά φύλλα για να σκεπαστεί τον χειμώνα και το σαλιγκάρι του είπε να περάσει καλά.
Στο φίδι χάρισε ένα πάπλωμα για να μην κρυώνει και το φίδι κουνήθηκε με χαρά.
Πήγε στο σπίτι του και χάρισε ένα δώρο στον εαυτό του.Μια σκαντζοχοιρίνα.Κοιμηθήκανε αγκαλιά και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.

Μετά τη δημιουργία του παραμυθιού έγινε δραματοποίηση και εικονογράφηση της ιστορίας.

Φτιάχνω τον σκαντζόχοιρο χωρίς ματιά, πριν του ευχηθούμε "όνειρα γλυκά":Τα παιδιά με κλειστά τα μάτια, μόνο με τη βοήθεια της αφής, προσπαθούν να φτιάξουν τον σκαντζόχοιρο. Λόγω της ονομαστικής ημέρας τον βάφτισαν "Αθανασούλης ο χαζούλης"

Σκιουράκι είναι για σένα αρκετό, αυτό το φαγητό; Τα παιδιά χωρίζονται σε ομάδες των δύο. Τοποθετούν τις κάρτες των ονομάτων-φωλιών στο τραπέζι. Δύο ζάρια. Το ένα με βούλες και το άλλο με εντολές.Δύο γύροι με το αριθμημένο ζάρι και ένας ακόμη με εντολές. Στο τέλος του παιχνιδιού, κάθε ομάδα τοποθετεί σε μια σειρά, τα κάστανα που κέρδισε στη φωλιά του. Ποιος θα έχει φαγητό για τον χειμώνα; Ποιος θα πεινάσει; Ποια σειρά σας φαίνεται ίσια με την άλλη;. Να τα μετρήσουμε τώρα για να δούμε αν τα είδαμε σωστά;

                                        

Θα πάω για αρκούδες...

Το γνωστό παιχνιδοτράγουδο γίνεται αφορμή για παιχνιδοδιαδρομές και χαρτογραφήσεις.

Τα παιδιά δημιουργούν τη δική τους διαδρομή με παιχνίδια στο πάτωμα, κάτι σαν αυτοσχέδιο επιδαπέδιο παιχνίδι.Το παίξαμε με δύο τρόπους Αρχικά με εντολές(εκτελεί ένας) και στη συνέχεια με ζάρι ανταγωνιστικά (δύο εώς τέσσερις παίκτες) όπου προσθέσαμε και νέα εμπόδια για να γίνει η διαδρομή πιο συναρπαστική. Ιδέες των παιδιών: ένα ορμητικό ποτάμι που το διασχίζει κανείς από μια γέφυρα, ένα χωράφι με κάκτους που δεν πρέπει να ακουμπήσεις, ένα δέντρο που έπεσε και κλείνει το δρόμο και πρέπει να το αποφύγεις και να αλλάξεις διαδρομή, μια οικογένεια φιδιών που κοιμούνται και δεν πρέπει να ξυπνήσεις, αλλά να περάσεις προσεχτικά ανάμεσα τους.

Ο Κυνηγός

Στον λόφο...

Στη λίμνη...

Στο δάσος...

 Στη σπηλιά...

Αφού το ευχαριστηθήκαμε στο πάτωμα είπαμε να γίνουμε εμείς οι κυνηγοί. Έτσι λοιπόν ξεκινήσαμε να πάμε για αρκούδες...

Σκαρφαλώσαμε...

Κολυμπήσαμε...

Διασχίσαμε ένα πυκνό δάσος...

...και όταν φτάσαμε στο σπίτι της αρκούδας δεν φοβηθήκαμε αλλά την κεράσαμε λίγο μέλι για να γλυκάνουμε τον ύπνο της!

Αλλά δεν σταματήσαμε ούτε εδώ... Γίναμε και γεωγράφοι...χαρτογραφήσαμε τη διαδρομή για να μην τη ξεχάσουμε και για να βοηθήσουμε άλλους κυνηγούς που θα ψάχνουν για αρκούδες...

...τέλος ο καθένας χαράζει τη δική του διαδρομή μετρώντας τα βήματα και καταγράφοντάς τα

Παίζω, τρέχω και γελώ, πριν στο όνειρο χαθώ.

- Τα παιδιά- βατραχάκια πηδούν από νούφαρο σε νούφαρο (στεφάνια). Ποιο θα φτάσει πρώτο στο κρεβάτι του; Μόνο με την εντολή και το τρόπο που έχουν δει και ακούσει.

-Η φουντωτή καστανιά έχει ρίξει τους τελευταίους καρπούς της. Τα σκιουράκια, ανά δύο μαζεύουν,όσα μπορούν στη φωλιά τους για τον χειμώνα. Αν ακουστεί η λέξη "χειμερία νάρκη" κοιμούνται εκεί που θα ακούσουν τη λέξη. Δεν έχουν το δικαίωμα να βάλουν αυτά τα κάστανα που κρατούν στην αγκαλιά τους, στη φωλιά τους. Κερδίσει η ομάδα που έχει μαζέψει τα πιο πολλά.

- Σαν χελώνα περπατώ και προσπαθώ να φτάσω στη φωλιά μου. Το καβούκι το όρισαν τα παιδιά και διάλεξαν ένα μαξιλάρι.

-Σαν σαλιγκάρι περπατώ και το καβούκι μου τώρα είναι μια σχολική τσάντα. Πλακάκι, πλακάκι χωρίς να πατήσω πάνω στα απαγορευμένα σημεία που ορίστηκαν.

-Φύλλα που τα πήρε ο βοριάς, σκέπασαν τα κάστανα. Σκιουράκια μου μπορείτε να τα βρείτε; Στα φύλλα -τουβλάκια υπάρχουν κάστανα. Όχι σε όλα. Τα παιδιά τα παρατηρούν για λίγο και τα φύλλα γυρίζουν ανάποδα. Θυμάσαι ποιο φύλλο πρέπει να γυρίσεις;

-Δυο φίδια-ομάδες παιδιών. Η νηπιαγωγός απαγγέλλει: Υπάρχει μία εποχή που έχει μέσα στο κουτί κατιτί. Και τα παιδιά-φίδια ρωτούν:Τι;Κινούνται μέσα στο χώρο. Αν η λέξη ,που θα ακουστεί είναι χειμωνιάτικη, τα φίδια πέφτουν σε χειμερία νάρκη. Αν δεν είναι, συνεχίζουν να κινούνται μέσα στο χώρο.

- Το ποτάμι για να ψαρέψει η αρκούδα είναι έτοιμο.Η αρκούδα πρέπει να πιάσει ένα ψάρι (όχι αστερία ή ιππόκαμπο), να προχωρήσει πάνω στα βράχια-τουβλάκια, χωρίς να χάσει την ισορροπία της και να πάει στη φωλιά της, για ύπνο.

-Τα παιδιά σε τρεις ομάδες Σκίουροι-Ασβοί-Σκαντζόχοιροι με ένα κάστανο στο χέρι ο καθένας. Πρέπει να διανύσουν μια απόσταση και να πάει ο καθένας το κάστανο στη φωλιά τους. Κερδίζει η ομάδα που θα συγκεντρώσει πιο γρήγορα τα κάστανα στη φωλιά.

- Σκίουροι μαζέψτε κάστανα πολλά πριν σας πιάσει χειμωνιά! Τα παιδιά σε ομάδες προσπαθούν να συγκεντρώσουν στις φωλιές τους όσα περισσότερα κάστανα μπορούν. Ποια φωλιά θα γεμίσει με καρπούς για όλο το χειμώνα;

Εκεί βρήκε να κοιμηθεί.

Κι εγώ δεν ξέρω που θα πίνω το γάλα μου κάθε πρωί.

Μετά το κακάο το αχνιστό,θα χαθεί μέσα στο δάσος το πυκνό.

Αν έχετε αγωνία για το αν πρόλαβαν όλα τελικά, θα σας το πω μία άλλη φορά...

Τότε που θα ανθίσουν οι μαργαρίτες στον αγρό

 και τα πουλιά θα πεταρίζουν στης άνοιξης το ρυθμό!