Παρασκευή 12 Ιανουαρίου 2018

ΕΝΑ ΜΥΣΤΙΚΟ... ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΧΕΙΜΩΝΑ


ΕΝΑ ΜΥΣΤΙΚΟ... ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΧΕΙΜΩΝΑ


Ποιος είναι αυτός που είναι ντυμένος στα λευκά 
και γυρνάει παγωμένος σε κάθε γειτονιά;
Ποιος κάνει τα πουλιά να κρύβονται στου δέντρου τα κλαδιά 
και να χτυπούν το τζάμι για λίγα ψίχουλα και συντροφιά;
Ποιος ράφτης ξηλώνει και ράβει ένα άσπρο νυφικό 
και συνοδεύει την Αμυγδαλιά στου Βοριά το χορό;
Ποιος κάνει τη μύτη να παίρνει χρώμα κοκκινωπό
 και το χέρι μου να ζητά να τρυπώσει σε κάτι ζεστό;
Ποιος κάνει τη γιαγιά να χουχουλιάζει στο τζάκι μπροστά 
και να μουρμουρίζει ένα νανούρισμα φερμένο από τα παλιά;
Ποιος είναι; Ποιος;Που έχει κρυφτεί;
Θέλω να μου συστηθεί και να του ψιθυρίσω κάτι στο αυτί.
                                                                                          

Χωρίς μια εικόνα, μαντεύω λέξεις του χειμώνα: Χωρίς τη παρουσία εποπτικού υλικού τα παιδιά αναφέρουν λέξεις που είναι σχετικές με την εποχή (σκι, γαλότσες, σόμπα, πάπλωμα, μάσκα,τσάι, ρόμπα,καταιγίδα, δώρα,πορτοκάλι, κασκόλ, χιονάνθρωπος, χιόνι κ.λ.π)
Οι παραπάνω λέξεις γίνονται προτάσεις:
Πίνω τσάι και κάθομαι στη καρέκλα.
Ο Αϊ Βασίλης είναι έτοιμος να πάει να δώσει τα δώρα στα παιδιά.
Βάζω γαλότσες γιατί βρέχει.
Τον χιονάνθρωπο τον φτιάχνουν τα παιδιά.
Σκεπάζομαι με το πάπλωμα, που είναι ροζκαι έχει μια νεράιδα.
Τα παιδιά περπατούν στο χιόνι.
Ανάβουμε φωτιά με τα ξύλα, στο τζάκι.
Είμαι μέσα στο σπίτι, γιατί κάνει κρύο.
Πίνω χυμό πορτοκάλι.
Φόρεσα τα γάντια μου, για να παίξω χιονοπόλεμο.
Ψάχνω για τη στολή που θα φορέσω τις Απόκριες.
Πέντε κυρίες στη σειρά με βοηθούν στου χειμώνα την αγκαλιά: Πως καταλαβαίνουμε την εποχή αυτή με την βοήθεια των αισθήσεων; Τα παιδιά αναφέρουν και οι απαντήσεις καταγράφονται.
Η κυρία Όραση:
Βλέπω το χιόνι κάτω. Τον χιονάνθρωπο που στολίζουν τα παιδιά.
 Από ψηλά πέφτουν χιονονιφάδες. Ο Αλκίνοος πίνει ζεστή σοκολάτα.
 Τα παιδιά λένε τα κάλαντα. Τον Γιάννη που φοράει μια μάσκα.
 Η Κυρία Ακοή:
Ακούω τις καμπάνες που χτυπούν, τα γέλια των παιδιών που στολίζουν τον χιονάνθρωπο, τα βήματα ενός παιδιού που φοράει γαλότσες, το καλοριφέρ, τα τύμπανα, τον αέρα και τα κλαδιά των δέντρων.
 Η κυρία Όσφρηση:
Μυρίζω τη σούπα, το πορτοκάλι, τη σοκολάτα, τα ξύλα που καίνε στο τζάκι, τη κανέλα στα μελομακάρονα, το χώμα από την υγρασία.
 Η κυρία Γεύση:
Γεύομαι τη ζεστή σοκολάτα, τη ζεστή σούπα, το τσάι, τη χιονονιφάδα, τη βασιλόπιτα, το ξινό πορτοκάλι.
 Η κυρία Αφή:
 Πιάνω το χιόνι, το βρεγμένο χόρτο, το ζεστό σκούφο, το μανταρίνι  και το κρύο τζάμι.
Ο χειμώνας θέλει να μας πει κατιτί και εμείς μαντεύουμε τι: Κάποιο παιδί παριστάνει τον χειμώνα αλλά στο στόμα του έχει έναν φελλό. Μας λέει μια χειμωνιάτικη πρόταση και εμείς προσπαθούμε να καταλάβουμε τι θέλει να μας πει.(βρήκαμε αρκετές αλλά και γελάσαμε, γιατί συναντήσαμε και την παροιμία "άλλα λέει η θεια μου και άλλα ακούν τα αυτιά μου)


Κάνει κρύο τόσο πολύ που η μιλιά μου έχει εξαφανιστεί: Εικόνες απλωμένες μπροστά στα παιδιά. Λέμε μία λέξη, χωρίς να ακουστεί η φωνή μας. Προσπαθούν να την καταλάβουν, μόνο παρακολουθώντας τα χείλη μας. Τη λέξη-εικόνα τη σκεπάζουν με ένα τουβλάκι.

Έπεσε χιόνι πολύ και μερικά πράγματα θάφτηκαν στην αυλή: Ένα σεντόνι σκεπάζει αντικείμενα , που έχουμε επιλέξει και τα παιδιά αγγίζουν, μαζεύουν και ονοματίζουν.


Πήραμε ένα πορτοκάλι από του χειμώνα την αγκάλη και κάναμε ότι μας ήρθε στο κεφάλι:Το μεταφέραμε με την παλάμη ανοιχτή, χωρίς την βοήθεια των δαχτύλων.Το μεταφέραμε ανάμεσα στα πόδια μας, χωρίς την βοήθεια των χεριών. Το πήγαμε κοντά στο καλάθι με μικρές κλωτσιές.


-Σε ένα πορτοκαλεώνα μαζεύω στην αγκαλιά μου, όσα πορτοκάλια μπορώ, μόνο με μία προσπάθεια και χωρίς να μη μου πέσει ούτε ένα, μέχρι το καλάθι.


-Τα παιδιά, χωρισμένα σε δύο ομάδες δίνουν πίσω από τη πλάτη το πορτοκάλι στον διπλανό τους. Μετά το πορτοκάλι περνάει κάτω από τα πόδια. Ποια ομάδα θα τελειώσει πρώτη;


-Στο περιβόλι τα πορτοκάλι σκορπισμένα. Τα παιδιά- αγρότες περπατούν ανάμεσα στα φρούτα, προσπαθώντας να μη τα κουνήσουν από τη θέση τους. Στο ταμπουρίνο ακούγονται δύο ρυθμοί. Ένας αργός και ένας γρήγορος.


-Τα πορτοκάλια σε μια σειρά και ο παίχτης προσπαθεί να βγάλει με ένα χτύπημα όσο το δυνατόν περισσότερα.

-"Πάρε την κουτάλα και βάλε τα πορτοκάλια στην πιατέλα!" Πιατέλα ένα στεφάνι. αορίζουμε μια ευθεία διαδρομή και ανά δύο τα παιδιά σπρώχνουν με μια κουτάλα ένα πορτοκάλι μέχρι να καταφέρουν να το βάλουν στην πιατέλα τους! Ποιος είναι πιο γρήγορος;

-Μανταρίνια στη γειτονιά...Ποιος θα κλέψει τα πιο πολλά; Σκορπίζουμε τα μανταρίνια στο χώρο (μπορεί να είναι και εξωτερικός χώρος ώστε να έχουν να καλύψουν μεγαλύτερες αποστάσεις) Τα παιδιά σε ορισμένο χρόνο πρέπει να μαζέψουν τα πιο πολλά στο καλάθι τους!

-Ποιος κρύβει το μανταρίνι; Τα παιδιά στην παρεούλα σε κύκλο κι ένα παιδί βγαίνει από την αίθουσα. Κάποιο από τα παιδιά του κύκλου κρύβει το μανταρίνι πάνω του. Μάντεψε ποιος!

-Χειμερινή φρουτοσαλάτα: Τα παιδιά χωρισμένα σε ομάδες φρούτων: πορτοκάλια, μανταρίνια, μήλα, ακτινίδια...Κάθονται στις καρέκλες κυκλικά. Ένα παιδί στο κέντρο του κύκλου όρθιο φωνάζει ένα φρούτο. Τα παιδιά της αντίστοιχης ομάδας σηκώνονται και αλλάζουν θέσεις. Αν το παιδί πιάσει μια θέση αυτός που μένει όρθιος στο κέντρο του κύκλου λέει με τη σειρά του ένα φρούτο. Όταν πει κάποιος "φρουτοσαλάτα" όλα τα παιδιά καλούνται να αλλάξουν θέση.

Μετά το παιχνίδι, τα πορτοκάλια μάς γέμισαν βιταμίνες και άλλα απελπισμένα ψιθύρισαν "Ότι του φανεί του Λολοστεφανή"


Να και κάποιος που σ' αγαπάει πολύ και θέλει στην αγκαλιά σου να χωθεί.

Ένα ποίημα από τα παιδιά φτιαγμένο...


...δίνει το έναυσμα για να δημιουργήσουν ένα ζωγραφικό πίνακα με  μικτή τεχνική

Μες το Γενάρη που το φεγγάρι μοιάζει με μαργαριτάρι
ο χιονάνθρωπος κάνει χάζι και καθόλου δεν τον νοιάζει.



Μείναμε κοντά σου κυρ Χειμώνα για να σου κάνουμε συντροφιά 
και να σιγομουρμουρίσουμε ένα τραγούδι, απ' τα τεφτέρια τα παλιά.


Χαρίζουμε στον χιονάνθρωπο λέξεις από Χ
 για να του κρατούν συντροφιά στην χειμωνιάτικη παγωνιά!





Α! Σε βρήκα τελικά! Ρώτησα για σένα μεγάλους και παιδιά.
Χειμώνας είναι το όνομα σου 
και σκεπασμένη με νιφάδες η καρδιά σου.
Σ' αγαπώ, θα σου ψιθυρίσω στο αυτί 
και θα αφήσω στα χέρια σου, τη δική μου προσμονή.
Ποια είναι αυτή;
Όταν θα τελειώσουν τα δικά σου τα καλούδια 
και μαζέψεις για φευγιό τα δικά σου τα παιδούδια...
κάπου εκεί στον αγρό,θα ανθίσουν τα λουλούδια.
Πάντα, όταν τελειώνει κάτι κρύο και "τραχύ"
έρχεται μια εποχή που στάζει μέλι στη ψυχή.
                                                       
ΚΑΛΩΣ ΜΑΣ ΗΡΘΕΣ ΛΟΙΠΟΝ ΚΥΡΙΕ ΧΕΙΜΩΝΑ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου