ΠΕΤΑΕΙ, ΠΕΤΑΕΙ Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ.

ΠΕΤΑΕΙ, ΠΕΤΑΕΙ Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ!

Πετάει, πετάει η πεταλούδα και κάθεται στης Κατερίνας τη πλεξούδα.

-Τι κάνεις εκεί , της Άνοιξης ομορφιά;

-Ψάχνω να βρω τη ψείρα που γεννάει αυγά.

Πετάει, πετάει ξανά και κάθεται στη τραμπάλα, στη παιδική χαρά.

-Τι κάνεις εκεί, της Άνοιξης ομορφιά;

-Ζητάει παρέα, ο Σωτήρης που γελά.

Πετάει, πετάει, με σκέρτσο και καμάρι και κάθεται στου Γιάννη το ποδάρι.

-Τι κάνεις εκεί, της Άνοιξης ομορφιά;

-Δεν βλέπεις τα κορδόνια του, που είναι λυτά;

Πετάει, πετάει η πεταλούδα και φωλιάζει στης αγάπης τα τραγούδια.

-Τι κάνεις εκεί της Άνοιξης ομορφιά;

-Κοιτάω τη ζωή μου, που περνάει γοργά.

Μέρες λίγες μετρώ κάθε φορά.

Θα τις στολίσω όμως με της αγάπης το μι και το φα!

                                                                           Λ.Ρ

-Η φαντασία παίζει με το μυαλό και κάνει το αδύνατο δυνατό: Αν ήσουν μια πεταλούδα και ήξερες ότι η ζωή σου θα ήταν σύντομη, τι θα ήθελες;Ποιο θα ήταν το όνειρο σου;

Οι απαντήσεις των παιδιών:

Να μην πέθαινα ποτέ και να ζούσα για πάντα.

Να πετάξω μέσα στο ουράνιο τόξο και να δω τη φύση και άλλες πεταλούδες.

Θα ήθελα να είμαι σε ένα λουλούδι και να μη με σκοτώσουν τα παιδιά.

Να δω τον κόσμο.

Να πετάω πάνω από τη θάλασσα μαζί με τους γλάρους.

Να ακούω τα τραγούδια του τζίτζικα.

Να με βλέπει όλος  ο κόσμος και να λέει ότι είμαι όμορφη.

Θα ήθελα στα φτερά μου να είχα τα χρώματα του ουράνιου τόξου.

Να πετάω πάνω από τα σπίτια και να βλέπω τι κάνουν οι άνθρωποι.

Να πετάω πιο ψηλά από τα αστέρια.

Να φτάσω στο φεγγάρι και να κοιμηθώ πάνω του.

Ενδιαφέροντα βίντεο για συζήτηση και όχι μόνο...

"Κρυμμένη" σε ένα cd, προσπαθεί να προλάβει τη στιγμή!

Μια ομορφιά μέσα στα δυο μου χέρια, λάμπει σαν τα αστέρια!

Τι κι αν ζει μία νυχτιά,

 εκείνη ξέρει να τα "φωτίζει"όλα, με χρώματα πολλά!

Μια πολύ όμορφη ιδέα της αγαπημένης συναδέλφου Νάντιας με ξηρή κηρομπογιά

κι αυτή από τα χέρια του μικρού Βαγγέλη μας

Στο παραμύθι το παλιό μια πεταλούδα πετά στον αγρό...

στης Άνοιξης την αγκαλιά αναζητά μια συντροφιά!

Τινάζει, απλώνει τα φτερά, γεμίζει η πλάση ομορφιά!

Πάει από δω, ψάχνει από κει μήπως το ταίρι της το βρει.

Φυσά ο Ζέφυρος γλυκά και λόγια της ψιθυρίζει τρυφερά.

Αυτή τα φτερά κουνά όλο νάζι, στέκει σ' ένα άνθος τον κάνει χάζι!

Αχ!Πεταλούδα μου μικρή, μην τον πιστέψεις ό,τι κι αν πει.

Αν στην αγκάλη του σε κλείσει η μικρή καρδούλα σου θα σβήσει!

Πέτα και φύγε μακριά, ψάξε αλλού για συντροφιά.

Εκεί που ο Ήλιος βασιλεύει και η ζεστασιά του σε χαϊδεύει.

Αλίμονο! Η πεταλούδα η μικρή δεν άκουσε την συμβουλή,

πέφτει στου Ζέφυρου την παγίδα, η αγκαλιά του κοφτερή λεπίδα!

Τσάκισε τα λεπτά φτερά, χάθηκε ευθύς η ομορφιά.

Και από της Άνοιξης στολίδι, γίνηκε του άνεμου παιχνίδι!

Δεν πρόλαβε να χαρεί τη νιότη ούτε την αγάπη της την πρώτη.

Μέσα στου έρωτα την πλάνη σβήνει

μα ποιος μπορεί για να την κρίνει;

Ν.Ε.