Ο ΦΙΛΟΣ ΜΑΣ Ο ΚΛΟΟΥΝ

Ο φίλος μας ο ΚΛΟΟΥΝ

Ένας κλόουν μια φορά είχε να μας πει πολλά...Πώς περνάει και πως ζει πως είν' όλη του η ζωή!

Είναι η φυσιογνωμία της αποκριάς και όχι μόνο!

Είναι ο διασκεδαστής μικρών μεγάλων!

Είναι μια φυσιογνωμία διφορούμενη!

Είναι μοναχικός...είναι μοναδικός! Τι είναι όμως για τα παιδιά;

Είναι αστείος!

Κάνει αστείες γκριμάτσες για να γελάμε!

Κάνει κόλπα!

Κάνει γκάφες!

Μας διασκεδάζει!

Φοράει αστεία ρούχα και είναι να γελάς!

Τα παιδιά απαντούν στην ερώτηση που θα συναντούσαμε έναν Κλόουν: Στο τσίρκο, σε παιδικό πάρτυ, στα Καρναβάλια, σε παραστάσεις, σε παρελάσεις καρναβαλιών...

Πώς θα το γνωρίσουμε καλύτερα;

Μέσα από ένα παραμύθι:

Το βρήκαμε ΕΔΩ και το διαβάσαμε με τα παιδιά, το παίξαμε, το δραματοποιήσαμε και εκμεταλλευτήκαμε τις δραστηριότητες που προτίνει.

Μέσα από ένα τραγούδι:

Το Χαμόγελο του Κλόουν Γ. Σταυριανού

Το Τραγούδι του Κλόουν Γ. Μαρίνου

Μέσα από την ανάλυση ποιημάτων:

Η ζημιά

(από το βιβλίο της Ειρήνης Γενειατάκη Αρβανιτίδη “Από της Χαράς τη Χώρα”, τεύχος 1)

Παραπάχυν’ ένας κλόουν,

μια φορά καλέ παιδιά

και του ήρθανε τα ρούχα, 

της παράστασης στενά.

Σφίγγει, σφίγγει το ζωνάρι

και τεντώνει τα κουμπιά,

παίρνει φόρα και ορμάει

κι η παράσταση αρχινά.

Με το νούμερο το πρώτο,

κρακ, πετιούνται τα κουμπιά

και του φάνηκε του δόλιου,

η χοντρή του η κοιλιά!

Με το νούμερο το άλλο,

φίλοι μου, τι να σας πω,

σκίστηκε το παντελόνι

και του φάνηκ’ ο ποπός.

Ξεκαρδίστηκαν στα γέλια,

γέροι, νέοι και παιδιά

κι από τη ντροπή του κλόουν

δίαιτ’ αυστηρή αρχινά!

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΚΛΟΟΥΝ

Είν’ χρωματιστά δίνουν χαρά

μα η λύπη μέσα βαθιά

Είναι λαμπερά, φανταχτερά,

κάνουν τα παιδιά χαμογελαστά

Αυτά τα μάτια τα μικρά

είναι πονεμένα μα και όμορφα

Και ο κλόουν βγαίνει στη σκηνή

τα μάτια κλείνει μια στιγμή

– να ονειρευτεί –

πως κάποτε ήτανε παιδί.

Κι η κιθάρα παίζει θλιβερό σκοπό

στου τσίρκου το ρυθμό

Η τρομπέτα ραγισμένη εκεί κοντά

τον κοιτάζει και γελά

Δεν ξέρει για τα μάτια τα δακρυσμένα

Αυτή τα βλέπει όμορφα, μαγεμένα

Αν ένα δάκρυ όμως κυλήσει

Ο διευθυντής του τσίρκου θα τον απολύσει

Τα παιδιά είν’ η μόνη του παρηγοριά

Με έναν γάτο αγκαλιά ο κλόουν κλαίει μα δε μιλά

Κι ένα άστρο εκεί ψηλά

τον κλόουν βλέπει και δακρύζει σιωπηλά

Το τραγούδι του Κλόουν Γ. Μαρίνου

Δεν έχεις που να κοιμηθείς
δανείσου το παπούτσι μου
δεν έχεις πού να ζεσταθείς
δανείσου την καρδιά μου
Δεν έχεις πού να πιεις νερό
ξεδίψασε στο δάκρυ μου
δεν έχεις πού να ονειρευτείς
δανείσου τα όνειρα μου 

Κρύβω βαθιά στις τσέπες μου
δυο ψίχουλα ψωμί, 
κρύβω τον ήλιο, τα πουλιά
κι ένα άσπρο γιασεμί
Κι όλα θα γίνουν αύριο
καρβέλια, χρώματα
για να χορτάσουν των παιδιών
μάτια και στόματα...

Ο Κλόουν

Ένας κλόουν, κάποτε, ξέφυγε από ένα παραμύθι
στα αστέρια έψαχνε ένα μέρος να κρυφτεί
ένα αγόρι τον ξύπνησε μια νύχτα  απ'την λήθη
Κι από τότε στην φαντασία των παιδιών κατοικεί

Το γέλιο του, το 'κλέψαν ξωτικά
Το κάναν στέμμα της βασίλισσας τους
Το κλάμα του, το πήραν τα παιδιά
Και πότισαν την νύχτα τα όνειρα τους

Ο κλόουν απέμεινε εδώ μοναχός
Να κοιτάζει σιωπηλός, το κενό απ'τον καθρέφτη
Σε λίγο, πεσμένος στο δρόμο, θα χαιρετάει νεκρός
το παιδί που τον είδε να πέφτει

Ένας κλόουν, κάποτε, ξέφυγε από ένα παραμύθι
Στα αστέρια έψαχνε ένα μέρος να κρυφτεί
Ένα αγόρι τον ξύπνησε μια νύχτα απ'την λήθη
Στο τέλος όμως ξαναγύρισε εκεί....

 Χειροκροτήστε Γ. Μαρίνου

Χειροκροτήστε Θεατές τον Κλόουν τον μεγάλο

Χειροκροτήστε φίλοι μου τον Κλόουν τον τρανό

Που περπατά ανάποδα στη γη με τα δυο χέρια

Και με τα δυο τα πόδια του πατάει τον ουρανό

Και υπόταξε τον ουρανό, κι έγινε η γη δική του

Μ’ όπλο την αθωότητα ο Κλόουν την παιδική του...

Μέσα από παιχνίδι και πολλή πολλή μουσική:

- Βάφουμε κόκκινες τις μύτες σαν τον Κλόουν και χορεύουμε στο ρυθμό μιας χαρούμενης μουσικής

"Όσο παίζει η μουσική τρέχω χορεύω εδώ κι εκεί, 

μόλις πάψει η μουσική εκτελώ την εντολή!"

Τα παιδιά στην παύση της μουσικής εκτελούν την εντολή που θα τους δοθεί: Πχ. "Πηδώ στο ένα πόδι, κάνω μια τούμπα, περπατώ σε τεντωμένο σκοινί, κάνω αστείες γκριμάτσες" κοκ.

- Ντύσε τον Κλόουν: Έχουμε κρύψει διάφορα ρούχα του κλόουν (καπέλο, σακάκι, παπούτσι, παντελόνι, τιράντες, κοκ) σε διάφορα σημεία της τάξης να προεξέχουν λίγο και τα παιδιά σε ομάδες καλούνται να τα βρουν και να ντύσουν τον κλόουν τους- που θα είναι ένα παιδί της ομάδας- πιο γρήγορα από τους αντιπάλους τους.

- Σε παραλλαγή το παραπάνω παιχνίδι Ψάξε τα ρούχα του Κλόουν: Απλά ψάχνουν και προσπαθούν να συγκεντρώσουν τα ρούχα του Κλόουν σε ορισμένο χρόνο. Ποιος θα βρει τα πιο πολλά; Ποιος θα κάνει τον πιο σύντομο χρόνο;

- Συναρμολόγησε τον Κλόουν: Τέσσερις κλόουν σε κομμάτια κεφάλι-σώμα-χέρια-πόδια- παπούτσι σκορπίζονται σε διάφορα σημεία της τάξης.Τέσσερα παιδιά καλούνται να συγκεντρώσουν και να συναρμολογήσουν τον Κλόουν τους σωστά και γρήγορα. Ποιος είναι ο πιο γρήγορος;

- Ποιος θα φορέσει γρηγορότερα στους κλόουν τα καπέλα τους; Σε μορφή σκυταλοδρομίας. Τρεις κλόουν περιμένουν το καπέλο τους. Τα παιδιά σε ομάδες παίρνουν ένα καπέλο τη φορά μέσα από ένα καλάθι και τρέχουν μια ορισμένη απόσταση όπου περιμένουν οι κλόουν για να τους φορέσουν τα καπέλα.

- Ποιος θα μείνει χωρίς καπέλο; Στο πάτωμα σκορπισμένα αποκριάτικα καπέλα ένα λιγότερο από τα παιδιά. Τα παιδιά κινούνται ανάμεσα στα καπέλα στο ρυθμό μουσικής. Με την παύση της μουσικής τρέχουν να φορέσουν ένα καπέλο. Όποιος μείνει χωρίς καπέλο βγαίνει από το παιχνίδι. Αφαιρούμε κάθε φορά κι ένα καπέλο μέχρι να μείνει ένα παιδί-Κλόουν νικητής με έπαθλο ένα μπαλόνι ή ό,τι άλλο φαντάζεστε!

- Φτιάξε το πρόσωπο του Κλόουν: Ένα απολαυστικό παιχνίδι που αρέσει στα παιδιά καθώς προκαλεί γέλιο. Με κλειστά τα μάτια προσπαθούν να τοποθετήσουν στο πρόσωπο του Κλόουν τα μάτια, τη μύτη, τα μαλλιά, το στόμα, το καπέλο, το παπιγιόν.

Παίζουμε και με ομοιοκαταληξία:

Φτιάχνουμε αυτοσχέδια δίστιχα. Δίνουμε την αρχή στα παιδιά και βρίσκουν την λέξη που ταιριάζει για να σχηματίσουν ομοιοκαταληξία.

Ένας κλόουν μα ποιος κλόουν; Ένας κλόουν με μύτη αστεία...

κάνει βόλτα στην...πλατεία!

Που γελάει...χωρίς αιτία!

που θα πάει....στα καλλιστεία!

που ήρθε από...άλλη πολιτεία!

που τρώει σοκολάτες στην Ελβετία!

Ένας Κλόουν μα ποιος Κλόουν; Ένας Κλόουν με καπέλο...

που κρατάει...ένα πινέλο!

που φωνάζει όλο ΘΕΛΩ!

που του αρέσει να παίζει...βιολοντσέλο!

που παριστάνει... το μοντέλο!

Ένας Κλόουν μα ποιος Κλόουν; Ένας Κλόουν με στολή φαρδιά, κόκκινο στόμα...

και πεταχτά αυτιά!

και χοντρή κοιλιά!

και μαλλιά πορτοκαλιά!

που αγαπάει τα παιδιά!

που έχει καλή καρδιά! 

που κάνει βόλτα στην ακρογιαλιά!

που του αρέσει η ζαβολιά!

που διασκεδάζει τα παιδιά!

που ζητάει μια λιχουδιά!

που δε βγάζει τσιμουδιά!

που τραγουδάει τσιριχτά!

που του αρέσει η τεμπελιά!

που περπατάει στην αμμουδιά!

Γράμμα σε έναν Κλόουν:

Αποφασίσαμε να γράψουμε γράμμα σε έναν Κλόουν και μέσα από αυτό τα παιδιά να του εκφράσουν τους λόγους που τον αγαπούν, ποιο κόλπο του τους αρέσει περισσότερο και να τον προσκαλέσουμε μια μέρα να μας επισκεφτεί...

Το αποτέλεσμα στόλισε την τάξη μας καθώς τα παιδιά του χάρισαν και κάτι που φαντάστηκαν ότι θα του αρέσει....

Θυμάμαι και επιλέγω:

Οι εικόνες από το ποίημα του Γ.Μαρίνου "Το τραγούδι του κλόουν" έγιναν παιχνίδι. Τα παιδιά χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Μέσα στο καλάθι του κλόουν έβαλαν μόνο τις εικόνες που αναφέρονταν στο ποίημα. Κέρδισε η ομάδα με τον μεγαλύτερο αριθμό σωστών καρτών.

Σου δίνω αυτό για να πω ευχαριστώ:

Σε φύλλο εργασίας, κάθε παιδί τού χάρισε ένα δώρο. Ένα μικρό ευχαριστώ για την προσφορά του, που κυριαρχεί μέσα στο συγκεκριμένο ποίημα.

Είσαι αστείος και σ' αγαπώ κι ας είσαι φτιαγμένος από ένα ρολό.

Κλείνω τα μάτια, σε φαντάζομαι κάποια στιγμή και σε σχεδιάζω στο χαρτί.

Σ' αγαπώ και δεν είναι αστείο, σοβαρολογώ.

Παλιότερες κατασκευές με το ίδιο θέμα

Ο Ασπρόμαυρος Κλόουν

από το ομότιτλο παραμύθι που βρήκαμε ΕΔΩ

"Γέλα παλιάτσο, γελάμε κι εμείς δε σε ρωτάμε τι έχεις να πεις

γέλα στον πόνο και καν' τον γιορτή, γι' αύριο οι πίκρες, σκοτούρες, καημοί!"