ΠΟΥ ΣΕ ΠΑΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ;

Ένα παραμύθι ήταν η αφορμή. Έτσι λοιπόν το προσαρμόσαμε στο δικό μας αρχικό γράμμα του ονόματος μας....

Πού σε πάει το όνομά σου ΒΑΣΙΛΗ; και ο Βασόλης ευρυματικότατος όπως πάντα απαντά: 

ΣΕ ΕΝΑ ΒΟΥΝΟ!

Κι έτσι ένας ένας στη σειρά στέλνει το Αρχικό του ονόματος του σεένα τόπο που ταιριάζει με αυτό...

Φτιάξαμε ο καθένας το δικό του παραμύθι και όλοι μαζί ένα Μεγααααααάλο  παραμύθι με εικονογράφηση όλες τις ζωγραφιές .

Κι επειδή μας αρέσει να δημιουργούμε και ομαδικά στολίσαμε με δαχτυλομπογιά το αρχικό μας και φτιάξαμε μια ομαδική που μας άρεσε πολύ!

Και αυτό ήταν μόλις η αρχή...

ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΡΝΟΥΜΕ.

 ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΡΝΟΥΜΕ.

Γράφτηκαν τραγούδια πολλά

 για δυο χέρια ανθρώπινα.

Χέρια που ζητούν.

Χέρια που αγαπούν.

Χέρια που διώχνουν μακριά

μια αγάπη παλιά.

Εμείς αφήσαμε τα τραγούδια

 και πιάσαμε τα χερούδια.

Για κείνα που δεν  χτυπούν 

και στη καρδιά πόνο δεν σκορπούν.

Διαβάσαμε το βιβλίο " Τα χέρια δεν είναι για να δέρνουμε". Μετά την ανάλογη συζήτηση, ένα παιδί έκανε παντομίμα με τα χέρια του και οι υπόλοιποι έβρισκαν την απάντηση. Βρήκαμε τρόπους να αντιμετωπίζουμε τον θυμό μας, αφού πρώτα ρωτήθηκαν τα παιδιά (ο Αντώνης πηγαίνει στο δωμάτιο και ξαπλώνει στο κρεβάτι μέχρι να του περάσει, ο Αχιλλέας τσαλακώνει ένα χαρτί, η Νικολέτα παίζει με τα παιχνίδια της, η Ευαγγελία παίρνει αγκαλιά το κουνελάκι της)

Όταν η κυρία ήταν μικρή και θύμωνε, πήγαινε στο δωμάτιο της και τραγουδούσε το "Ήτανε μια φρεγάτα παιδιά" ,που ήταν το αγαπημένο της τραγούδι.( τώρα που το σκέφτομαι, μήπως εγώ στο τραγούδι ήμουν ο Γλάρος που στο τέλος σωζόμουν;)

Όταν ο θυμός φουντώνει στη καρδιά

υπάρχουν τρόποι να ηρεμήσει η ματιά.

Τα χέρια αγκαλιάζουν, αγαπούν

αλλά μπορούν και να μεταμορφωθούν.

Ήταν δουλειά ομαδική, ανά δύο παιδιά συνεργατική,

 αν και και υπήρχε 1/3 αποχή.

Υπήρξαν χέρια που ήθελαν να παίξουν

 και χέρια που ήθελαν να δουλέψουν.

    ΤΟ ΣΕΝΤΟΥΚΙ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ 

"Το σεντούκι μέσα κρύβει κάθε μέρα κι ένα παιχνίδι!"

Φέτος το ολοήμερο γίνεται παιχνιδιάρικο... Βάλαμε στο σεντούκι της τάξης μας παιχνίδια...πολλά, πολλά παιχνίδια. Γράψαμε σε χαρτάκια το παιχνίδι που μας αρέσει, ένα παιχνίδι που μάθαμε, ακούσαμε, παίξαμε και το προτείνουμε στην τάξη. Καθιστικό ή κινητικό, μοντέρνο ή παραδοσιακό μα σίγουρα διασκεδαστικό.Το κάθε παιδί δήλωσε ένα παιχνίδι και το βάλαμε στο σεντούκι μας, προσθέσαμε κι εμείς άλλα πολλά και κάθε μέρα τραβάμε ένα στην τύχη και... it's playtime!!!

Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν με την ιδέα και είναι μια ευκαιρία για συνεργασία, συμμετοχή, αλληλεπίδραση, διασκέδαση...γιατί όπως και να το κάνουμε ένα παιχνίδι την ημέρα τη βαρεμάρα κάνει πέρα! 

Έτσι ακόμη και τα πιο ντροπαλά και δειλά παιδιά, ακόμη και αυτά που δυσκολεύονται να εκφραστούν στην ομάδα με ένα παιχνίδι "ξεδιπλώνονται" ιδίως αν το έχουν προτείνει και αυτά...

Πάρτε λοιπόν χαρτί και μολύβι και δώστε στα παιδιά την ευκαιρία να σας προτείνουν το παιχνίδι που επιθυμούν ή τα παιχνίδια γιατί το σεντούκι είναι μεγάλο και χωρά πολλές ιδέες και οι μέρες είναι πολλές μπροστά μας...

Εμείς το κάναμε εσείς; ακόμη να ξεκινήσετε;

Α! Και την ονομασία την έδωσαν τα ίδια τα παιδιά. Έπεσαν πολλές ιδέες κι εδώ αλλά αυτή ήταν η επικρατέστερη...Εμένα μου άρεσε και "Το παιχνιδοσέντουκο!" αλλά μεγάλος γλωσσοδέτης για πολλούς έτσι μου είπαν, έτσι σας λέω!!!

ΕΣΥ ΚΙ ΕΓΩ, ΕΓΩ ΚΙ ΕΣΥ ΓΙΑ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΔΥΝΑΤΗ!

 ΕΣΥ ΚΙ ΕΓΩ, ΕΓΩ ΚΙ ΕΣΥ

ΓΙΑ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΔΥΝΑΤΗ!

Άκουσε η Μόνα τη λέξη κανόνα.

Νόμιζε ότι άκουσε τη λέξη κανόνι 

και άρχισε να ψάχνει μια λέξη

 που να ταιριάζει με το κανόνι... και είπε κασόνι.

 Είπε κορδόνι. 

Α! Και σεντόνι. 

Θυμήθηκε και τη λέξη καψόνι.

Αχ! Μόνα. Πάρε τον κανόνα και κλεισ' τον σε ένα κασόνι.

 Για να μη σου ξεφύγει, δέσε το κασόνι με ένα κορδόνι.

 Ο κανόνας κλεισμένος εκεί θα φέρει αρμονία στη τάξη τη μικρή. 

Δεν είναι καψόνι, αν τον θυμηθείς, γιατί στο τέλος "ευχαριστώ" θα του πεις. 

Ο κανόνας, σαν σεντόνι, σκεπάζει μια ομάδα διαφορετική

 και τη κάνει να βαδίζει μαζί.

 Μόνα, βήμα, βήμα με τον κανόνα, η καινούργια χρονιά, 

θα πετάξει αρμονικά σαν χελιδόνα.

Εκείνη ξέρει που πάει και τι θα βρει, για να γυρίσει την άνοιξη γερή.

                                                                                               Λ.Ρ

                                                                                                             

"Υπογράψαμε" το συμβόλαιο της τάξης. Κάθε παιδί ζωγράφισε αυτό που φορούσε στο συμβόλαιο.

ή

Και το σύνθημα της τάξης μας ,αν ο κανόνας ξεχνούσε να μπει στη τάξη ή μας κοιτούσε απ' το παράθυρο και δεν ακούγαμε τη φωνή του. Σιωπηλή αλλά θαυματουργή.

Εσύ κι εγώ,

 εγώ κι εσύ

 για μια ομάδα δυνατή!

ΜΕ ΛΕΝΕ...

 ΜΕ ΛΕΝΕ...

Το ταξίδι μου ξεκινά με μια βάρκα στο γιαλό

 και παίρνω μαζί μου το όνειρο μου το βαφτιστικό!

Σε μια τσάντα ατομική το αρχικό του ονόματος μου θα δεις!

Αν και είμαι μικρό, άκουσα και βρήκα το σωστό.

(Διαβάστηκαν οι ρίμες. Διαβάστηκε η μισή και τα παιδιά συμπλήρωναν αυτό που έλειπε και στο τέλος έβρισκαν την εικόνα που αντιστοιχούσε στο δικό τους όνομα και την κολλούσαν)

Σε ποιο σχολείο πηγαίνω κάθε πρωινό;

Με τα πόδια και όχι με σχολικό.

ΠΡΙΝ ΤΟ ΚΟΥΔΟΥΝΙ ΧΤΠΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ...

 ΠΡΙΝ ΤΟ ΚΟΥΔΟΥΝΙ ΧΤΠΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ...

ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΝΑ'ΣΑΙ ΕΚΕΙ.

Το φόβο και το όνειρο σχεδίασε στου σχολείου την αυλή.

Μακάρι το όνειρο να πραγματοποιηθεί

 και τον φόβο να τον ξεπλύνει η βροχή!

Με ασφάλεια και αγάπη στη καρδιά

"οδήγησε" την καινούργια χρονιά!

Σαν γλυκό χάδι η καινούργια χρονιά

πάνω στα απαλά σου μαλλιά!

Σχέδιο δώρων καλωσορίσματος:

Καλή χρονιά

 κι ας υπάρχει και η διαφορετική ματιά!