Η Νατα...Λίνα στο Νηπιαγωγείο: ΡΟΥΧΑ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ-ΧΕΙΜΩΝΑΣ Μέρος 2ο

Ας Ντυθούμε ζεστά

Το γάντι (The Mitten) Το ουκρανικό παραμύθι που είναι συνυφασμένο με την εποχή του Χειμώνα και σίγουρα η πιο δημοφιλής δραστηριότητα στα ελληνικά νηπιαγωγεία. Ένα παραμύθι που κυκλοφορεί σε διάφορες διασκευές και δουλεύεται πολυποίκιλα. Αυτό συμβαίνει όταν κάτι είναι πραγματικά πετυχημένο και εξαιρετικό. Όχι μόνο επιβιώνει στο χρόνο αλλά εξελίσσεται δίχως να χάνει την αρχική του φόρμα και αξία.

Τα μηνύματα που περνάει πολλά....Φιλία, αποδοχή, ανοχή, κατανόηση, συμπόνια και η τρανταχτή απόδειξη της ελληνικής παροιμίας "Εδώ.. όλοι οι καλοί χωράνε!"

Στην Ελλάδα το παραμύθι κυκλοφόρησε πρώτη φορά το 1979 από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή». Το 1998 το παραμύθι μετάφρασε ξανά η Αντιγόνη Μεταξά (θεία Λένα) και συμπεριλήφθηκε στο ανθολόγιο της Ρούλας Παπανικολάου από τις εκδόσεις Μικρός Πρίγκιπας (Θεσσαλονίκη, 1998). Εμείς σας προτείνουμε την εκδοχή του Elniplex

"Μια μέρα, ένας ηλικιωμένος κύριος περπατούσε στο χιονισμένο δάσος με το σκύλο του. Δίχως να το καταλάβει του έπεσε από την τσέπη το ένα του γάντι. Ήταν ένα χειροποίητο, πέτσινο γάντι, με κόκκινη φόδρα, από εκείνα που το χέρι έμπαινε ολόκληρο μέσα κι όχι δάχτυλο δάχτυλο. Μα δεν το ‘δε κι ο σκύλος του που είχε το μυαλό του στις δεκάδες μυρωδιές του χιονιού. Αυτοί συνέχισαν ανέμελοι τον περίπατό τους στο δάσος και το γάντι έμεινε πίσω, πεσμένο κατάχαμα στο αφράτο χιόνι. Ένα ποντικάκι, τόσο δα ήταν, πέρασε από εκεί κι είδε το γάντι μπροστά του. Το τριγύρισε από εδώ, το κοίταξε από εκεί. “Άδειο πρέπει να είναι”, σκέφτηκε και τσουπ….τρύπωσε στο όμορφο και ζεστό γάντι που πράγματι ήταν αδειανό. Το κρύο ήταν τσουχτερό έξω, δε γινόταν να αντέξεις δίχως μια φωλίτσα να κρυφτείς. “Τι γλυκιά ζεστασιά έχει εδώ μέσα”, σκέφτηκε το ποντικάκι. “Εδώ θα ζήσω! Θα μείνω όλο το χειμώνα, ώσπου να περάσει το κρύο. Ύστερα…βλέπουμε”, είπε και ζάρωσε σε μια γωνιά να ξεκουραστεί. Λίγο αργότερα χοροπηδώντας κατέφτασε εκεί γύρω ένας βάτραχος, πράσινος πράσινος που αν δεν έβρισκε γρήγορα κάπου να ζεσταθεί θα γινότανε μπλε μπλε! Κοντοστάθηκε έξω από το γάντι.

-Ποιος είναι μέσα στο γάντι; , ρώτησε.

-Η Ποντικίνα η Δαγκωνίτσα. Εσύ ποιος είσαι;

-Είμαι Βάτραχος ο Χίπιχοπης ο Χοροπηδηχτός. Μπορώ να μπω κι εγώ μέσα; Κάνει πολύ κρύο έξω.

-Έντάξει, έλα!, του είπε δίχως να το σκεφτεί το ποντίκι και μέσα στο γάντι έγιναν δύο τα ζώα.

Η έγνοια κάνει τη δουλειά κι η ξεγνοιασιά τον ύπνο και το χειμώνα το βαρύ κανέναν μην αφήνει ξύπνιο! Στριμώχτηκαν όπως όπως και προσπάθησαν να χαλαρώσουν. “Τι γλυκιά ζεστασιά έχει εδώ μέσα”, σκέφτηκε ο βάτραχος. “Εδώ θα ζήσω! Θα μείνω όλο το χειμώνα, ώσπου να περάσει το κρύο. Ύστερα…βλέπουμε”, είπε και πήδηξε σε μια γωνιά να ξεκουραστεί. Λίγο μετά, χραπ χρουπ πάνω στο χιόνι, να σου κι ο λαγός με γρήγορες κινήσεις και αυτιά μεγαλύτερα από το σώμα του.

-Ποιος είναι μέσα στο γάντι; , ρώτησε.

-Η Ποντικίνα η Δαγκωνίτσα κι ο Βάτραχος ο Χιπιχόπης Χοροπηδηχτός. Εσύ ποιος είσαι;

-Είμαι ο λαγός ο Βιαστικός Τρεχαλητός. Μπορώ να μπω κι εγώ μέσα; Κάνει πολύ κρύο έξω.

-Έντάξει, έλα!, του είπαν με μια φωνή η ποντικίνα κι ο βάτραχος.

Τώρα τα ζώα μέσα στο γάντι ήταν τρία και στριμώχτηκαν λίγο παραπάνω για να χωρέσουν. “Τι γλυκιά ζεστασιά έχει εδώ μέσα”, σκέφτηκε ο λαγός. “Εδώ θα ζήσω! Θα μείνω όλο το χειμώνα, ώσπου να περάσει το κρύο. Ύστερα…βλέπουμε”, είπε. Βολεύτηκαν στο γάντι κι οι τρεις μαζί κι άρχισαν να χορεύουν πάνω στο χιόνι τόσο που το γάντι έμοιαζε με αεροπλανάκι. Λίγο μετά εμφανίστηκε μια αλεπού. Περπάτησε προσεκτικά προς το γάντι.

-Ποιος είναι μέσα στο γάντι; , ρώτησε.

-Η Ποντικίνα η Δαγκωνίτσα, ο Βάτραχος ο Χιπιχόπης Χοροπηδηχτός και ο Λαγός ο Βιαστικός Τρεχαλητός. Εσύ ποιος είσαι;

-Είμαι η Αλεπού η Φουντωτή Αγαπητή. Μπορώ να μπω κι εγώ μέσα; Κάνει πολύ κρύο έξω.

-Έντάξει, έλα!, της είπαν όλοι μαζί.

Τώρα τα ζώα μέσα στο γάντι ήταν τέσσερα και έπρεπε να στριμωχτούν λίγο παραπάνω για να χωρέσουν. “Τι γλυκιά ζεστασιά έχει εδώ μέσα”, σκέφτηκε η αλεπού. “Εδώ θα ζήσω! Θα μείνω όλο το χειμώνα, ώσπου να περάσει το κρύο. Ύστερα…βλέπουμε”. Βολεύτηκαν στο γάντι κι οι τέσσερις μαζί κι άρχισαν να χοροπηδούν χαρούμενοι πάνω στο χιόνι τόσο που το γάντι έμοιαζε με ελικοπτεράκι.

Λίγο μετά εμφανίστηκε ένας γκρίζος λύκος που ούρλιαζε κι αντηχούσε σ’ όλο το βουνό το ουρλιαχτό του. Περπάτησε προς το γάντι κουνιστός και λυγιστός και ρώτησε.

-Ποιος είναι μέσα στο γάντι;

-Η Ποντικίνα η Δαγκωνίτσα, ο Βάτραχος ο Χιπιχόπης Χοροπηδηχτός, ο Λαγός ο Βιαστικός Τρεχαλητός και η Αλεπού η Φουντωτή Αγαπητή. Εσύ ποιος είσαι;

-Είμαι ο Λύκος ο Γκρίζος Ουρλιαχτός. Μπορώ να μπω κι εγώ μέσα; Κάνει πολύ κρύο έξω.

-Έντάξει, έλα!, του είπαν σχεδόν όλοι μαζί και κοιτάχτηκαν για μια στιγμή.

Τώρα τα ζώα μέσα στο γάντι ήταν πέντε και έπρεπε να στριμωχτούν ακόμη περισσότερο για να χωρέσουν. “Τι γλυκιά ζεστασιά έχει εδώ μέσα”, σκέφτηκε ο λύκος. “Εδώ θα ζήσω κι ας είναι λίγο στριμωγμένα! Θα μείνω όλο το χειμώνα, ώσπου να περάσει το κρύο. Ύστερα…βλέπουμε”. Βολεύτηκαν στο γάντι κι οι πέντε μαζί κι άρχισαν να χοροπηδούν χαρούμενοι πάνω στο χιόνι τόσο που το γάντι έμοιαζε με διαστημοπλοιάκι.

Λίγο μετά εμφανίστηκε ένα αγριογούρουνο που γουρούνιζε παράξενα και βραχνά. Έφτασε μπροστά στο γάντι και ρώτησε:

-Ποιος είναι μέσα στο γάντι;

-Η Ποντικίνα η Δαγκωνίτσα, ο Βάτραχος ο Χιπιχόπης Χοροπηδηχτός, ο Λαγός ο Βιαστικός Τρεχαλητός, η Αλεπού η Φουντωτή Αγαπητή και ο Λύκος ο Γκρίζος Ουρλιαχτός. Εσύ ποιος είσαι;

-Είμαι το Αγριογούρουνο το χαυλιοδόντικο. Μπορώ να μπω κι εγώ μέσα; Κάνει πολύ κρύο εδώ έξω.

-Εεεε, δεν υπάρχει πια χώρος εδώ μέσα. Είμαστε πέντε και σχεδόν δεν αναπνέουμε, του είπαν.

-Σας παρακαλώ. Δε θα πιάσω πολύ χώρο. Θα κρατήσω την αναπνοή μου και θα στριμωχτώ όσο περισσότερο μπορώ. Αφήστε με να μπω, τους παρακάλεσε το αγριογούρουνο που τουρτούριζε από το κρύο.

-Καλά, εντάξει. Έλα!, του είπαν.

Στο τέλος εμφανίστηκε μια μεγάλη αρκούδα που πλησίασε κι αυτή το γάντι. Άκουσε φασαρία μέσα και ρώτησε:

-Ποιος είναι μέσα στο γάντι;

-Η Ποντικίνα η Δαγκωνίτσα, ο Βάτραχος ο Χιπιχόπης Χοροπηδηχτός, ο Λαγός ο Βιαστικός Τρεχαλητός, η Αλεπού η Φουντωτή Αγαπητή, ο Λύκος ο Γκρίζος Ουρλιαχτός και το Αγριογούρουνο το Χαυλιοδόντικο. Εσύ ποιος είσαι;

-Είμαι η Αρκούδα η Καφετιά η πιο γλυκιά. Μπορώ να μπω κι εγώ μέσα; Κάνει πολύ κρύο εδώ έξω.

-Εεεε, δεν υπάρχει πια χώρος εδώ μέσα. Είμαστε έξι πια και μάλλον θα σκάσουμε από στιγμή σε στιγμή, της είπαν

-Μα σας παρακαλώ. Θα στριμωχτώ στην πιο μικρή γωνίτσα. Θα χωθώ κι ούτε θα κουνιέμαι. Αφήστε με να μπω, τους παρακάλεσε η αρκούδα που έτρεμε από τον χιονιά.

-Ε, καλά. Έλα!, της είπαν.

Η Αρκούδα όρμηξε μέσα. Τώρα τα ζώα μέσα στο γάντι ήταν επτά και έπρεπε να στριμωχτούν πάρα πολύ για να χωρέσουν. “Τι γλυκιά ζεστασιά έχει εδώ μέσα”, σκέφτηκε η Αρκούδα. “Εδώ θα ζήσωΑν δε σκάσω από το στρίμωγμα, θα μείνω όλο το χειμώνα, ώσπου να περάσει το κρύο. Ύστερα…βλέπουμε”. Το γάντι χοροπηδούσε στο χιόνι σαν κουρδιστό παιχνίδι που κόντευε να σκιστεί. Λίγο μετά ακούστηκαν βήματα. Ο ηλικιωμένος κύριος κι ο σκύλος του επέστρεφαν από τη βόλτα τους. Ξαφνικά είδαν μπροστά τους το γάντι να χοροπηδά σαν τρελό. Ο ηλικιωμένος άνθρωπος έβγαλε μια κραυγή που τρόμαξε ακόμα και το σκύλο του που έκλεισε τα αυτιά του. Από την ασταμάτητη αυτή κραυγή βγήκαν έξω ένα ένα όλα τα ζώα που είχαν τρυπώσει στο γάντι πριν καν τους πάρει χαμπάρι ο ηλικιωμένος κύριος. Η Ποντικίνα η Δαγκωνίτσα, ο Βάτραχος ο Χιπιχόπης Χοροπηδηχτός, ο Λαγός ο Βιαστικός Τρεχαλητός, η Αλεπού η Φουντωτή Αγαπητή, ο Λύκος ο Γκρίζος Ουρλιαχτός, το Αγριογούρουνο το Χαυλιοδόντικο και τελευταία η Αρκούδα η Καφετιά η πιο γλυκιά. Πώς χώρεσαν όλοι αυτοί μέσα στο γάντι; Και τι συνέβη εκεί μέσα! Ο ηλικιωμένος κύριος κι ο σκύλος του είδαν μόνο ένα ξεχειλωμένο γάντι και μάλλον δεν έμαθαν ποτέ τι έγινε. Αλλά εσείς ξέρετε. Έτσι δεν είναι;

Ώρα σας καλή!

Και οι εικόνες για να τις χρησιμοποιήσετε ως εποπτικό υλικό για αναδιήγηση, ταξινόμηση, παιχνίδια μνήμης ή όπως εσείς φαντάζεστε...

Επίσης μια πολύ αξιόλογη διασκευή και διασκεδαστική μπορείτε να βρείτε στο ΠΕΡΙ ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ ΕΔΩ.

Μέσα σε ένα γάντι βάζουμε την εικόνα ενός ζώου που το παιδί δεν την έχει δει. Δίνοντας μερικά χαρακτηριστικά αυτού του ζώου, το παιδί προσπαθεί να βρει ποιο είναι.
Μπορεί να διαβαστεί και το παρακάτω ποίημα που αναφέρεται σε ένα γάντι που ψάχνει τη μητέρα του.

Παιχνίδια για ... ζέσταμα

"Το κυνήγι του κασκόλ": Παίζεται σαν τις χρωματιστές ουρές.

"Ο Μαγικός Σκούφος": Τα παιδιά σε κύκλο. Ένας σκούφος με μουσική πάει από κεφάλι σε κεφάλι. Όταν σταματήσει η μουσική όποιος φορά το σκούφο κάνει μια πρόταση ή περιγράφει μια εικόνα με δυο λέξεις χειμωνιάτικες που του δίνουμε...Πχ. χιονάνθρωπος-καπέλο, σπουργίτι-κρύο, βοριάς- χιονοθύελλα, κλπ.

"Ποιος θα ντυθεί πιο γρήγορα;": Κασκόλ, σκούφος, γάντια...Τα παιδιά ανά δύο προσπαθούν ανταγωνιστικά να τα φορέσουν όσο πιο γρήγορα μπορούν.

"Βρες το ζευγάρι": Τα παιδιά κρατούν από ένα γάντι και ψάχνουν μέσα σε ένα μεγάλο καλάθι όπου υπάρχει ένας σωρός γάντια να βρουν το ζευγάρι του γαντιού που κρατούν και να τα φορέσουν . Κερδίζει αυτός που θα βάλει γρήγορα και σωστά τα γάντια του. Δυσκολεύουμε το παιχνίδι βάζοντας στο σωρό και παράταιρα γάντια χωρίς ζευγάρι ή ακόμη βάζουμε και σκούφους και κασκόλ και ψάχνουν να βρουν ολόκληρο το σετ.

"Μουσικά σκουφάκια": Σαν τις μουσικές καρέκλες μόνο που έχουμε σκορπίσει κάτω σκουφάκια ένα λιγότερο από όσα τα παιδιά. Με το σταμάτημα της μουσικής φορούν όποιο σκουφί βρουν μπροστά τους. Όποιος μείνει χωρίς σκουφί βγαίνει από το παιχνίδι.

“Τα μαγικά κασκόλ” Κάθε παιδί κρατά στα χέρια του ένα κασκόλ και χορεύει με τη μουσική, μόλις σταματήσει η μουσική το κασκόλ γίνεται καλάμι, σκούπα, φίδι, σημαία, σχοινί, τσάντα, ζώνη αλλά και έλικας από ελικόπτερο, αλογάκι του καρουσέλ, μαγική σκούπα και ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε!

"Ακροβάτης" Το κασκόλ γίνεται σχοινί τσίρκου και ακροβατώ πατώντας στα πέλματα, στις μύτες στις φτέρνες κοκ

"Προλαβαίνω;" Πετώντας το κασκόλ ψηλά, χτυπώ παλαμάκια ή κάνω μια στροφή ή βάζω τα χέρια στη μέση και πιάνω το κασκόλ.

"Το πιο γρήγορο σκουφί" Δυο ομάδες παιδιών και μπροστά στη κάθε ομάδα ένα καλάθι που έχει μέσα τόσα σκουφάκια όσα είναι τα παιδιά της ομάδας. Με το σύνθημα το πρώτο παιδί παίρνει ένα σκουφί και το περνά κάτω από τα πόδια του και το δίνει στο δεύτερο, μέχρι το σκουφί να φτάσει στο τελευταίο που θα το φορέσει και θα έρθει πρώτο. Το παιχνίδι συνεχίζεται μέχρι όλα τα μέλη της ομάδας να φορέσουν τα σκουφιά πρώτοι.

"Πετάει, πετάει" Ο χώρος οριοθετείται με ένα σχοινί. Το παιδί πετάει το σκουφί πριν ή μετά την γραμμή ανάλογα με την εντολή που θα του δοθεί.

"Μπερδεμένες παντόφλες": Τα παιδιά φορούν όλα παντόφλες (ή μπότες). Ένα παιδί βγαίνει από την τάξη και αμέσως οι υπόλοιποι μπερδεύουν τις παντόφλες τους φορώντας διαφορετική σε κάθε πόδι. Το παιδί επιστρέφοντας πρέπει να ταιριάξει σωστά σε κάθε παιδί το ζευγάρι παντόφλες που φορούσε.

"Μπουγάδα χειμωνιάτικη": Σε δυο λεκάνες υπάρχουν σκούφοι και κασκόλ. Δυο σκοινιά τεντωμένα στο ύψος των παιδιών και μανταλάκια. τα παιδιά ανά δύο ανταγωνιστικά πρέπει να απλώσουν την "μπουγάδα" τους σωστά και γρήγορα! Μπορεί να γίνει και με ομάδες σε δυο σειρές ένα ρούχο κάθε παιδί. Κερδίζει όποια ομάδα τα καταφέρει. Μπορείτε, επίσης, να το παίξετε και ανάποδα. Τα ρούχα να είναι απλωμένα και να πρέπει να τα μαζέψουν και να τα ταξινομήσουν.Για να το κάνουμε λίγο πιο δύσκολο υπάρχουν ζευγάρια γαντιών που έχουν πάνω τους γεωμετρικά σχήματα και απλώνουν στο σχοινί τα αντίστοιχα ζευγάρια.

"Μαλλιά κουβάρια": Έχουμε κουβάρια σκορπισμένα και μπερδεμένα. Κάθε παιδί επιλέγει ένα κουβάρι που θα πρέπει σε συνεργασία με τα υπόλοιπα να ξεμπερδέψουν και να τυλίξουν τα κουβάρια τους σωστά.

"Ιστός αράχνης": Εξηγήστε ότι θα φτιάξετε ένα γιγαντιαίο ιστό αράχνης αλλά αυτό μπορεί να γίνει αν ο καθένας κάνει τη δουλειά του. Κάθονται στον κύκλο. Ο κύκλος να είναι αρκετά μικρός ώστε να μπορούν να κυλήσουν το κουβάρι ο ένας στον άλλον. Ξεκινήστε από ένα παιδί που του δίνετε την άκρη του κουβαριού και το κουβάρι. Πρέπει να χρησιμοποιήσει το ένα χέρι για να κρατάει την άκρη και το άλλο για να κυλήσει το κουβάρι. Το κυλάει σε άλλο παιδί που πρέπει επίσης με το ένα χέρι να κρατήσει το σκοινί και με το άλλο να κυλήσει το κουβάρι. Συνεχίζουν με τον ίδιο τρόπο προσέχοντας να μην αφήσουν το σχοινί, γιατί όλο το δίχτυ θα καταρρεύσει. Μπορούν να κυλούν αν θέλουν το κουβάρι ακόμη και στον διπλανό. Η συνεχής κίνηση του κουβαριού θα οδηγήσει σε ένα ιστό. Μπορεί να παιχτεί και με τα παιδιά σε όρθια στάση διασκορπισμένα στην τάξη και κρατώντας την άκρη στο πάτωμα με τα πόδια τους. Τώρα μπορείς να περάσεις μέσα ή κάτω από τον ιστό χωρίς να τον χαλάσεις;

" Πολύχρωμος Ιστός": Παραλλαγή του προηγούμενου παιχνιδιού μιας και έχουν καταλάβει τον τρόπο που δημιουργείται ο ιστός. Ένα πολύ διασκεδαστικό παιχνίδι που αρέσει ιδιαίτερα στα παιδιά. Τους δίνουμε από ένα μικρό κουβάρι ή μια αρκετά μεγάλη μάλλινη κλωστή που την κρατούν δυο παιδιά (το καθένα μια άκρη). Με την έναρξη μουσικής αρχίζουν και χορεύουν, περνώντας ό ένας ανάμεσα από άλλους μπερδεύοντας έτσι τα κουβάρια τους (ή τις κλωστές). Στη λήξη μένουν ακίνητοι και έχει δημιουργηθεί ένα περίπλοκος πολύχρωμος ιστός και ...καλά ξεμπερδέματα!

"Πισοπατώντας με ένα κουβάρι": Τα παιδιά γίνονται ζευγάρια και παίζουν με ένα κουβάρι. Ο κάτοχος του κουβαριού το ξετυλίγει κάνοντας διάφορα σχέδια και ο άλλος ακολουθεί πατώντας πάνω στη γραμμή με όποιο τρόπο του ζητηθεί .π.χ. στις μύτες των ποδιών, τις φτέρνες, κ.λ.π. Όταν φτάσουν στο τέλος της διαδρομής, ο κάτοχος του κουβαριού αρχίζει να μαζεύει το κουβάρι και το παιδί που τον ακολουθούσε πρέπει να κάνει τη διαδρομή περπατώντας προς τα πίσω (με την πλάτη)

"Ο Μίτος της τάξης": Μια παραλλαγή του προηγούμενου παιχνιδιού. Δημιουργούμε μια διαδρομή μέσα από εμπόδια τεχνητά και μη, ανάμεσα σε καρέκλες και τραπέζια ή όργανα γυμναστικής με ένα κουβάρι που ξετυλίγουμε. Καλούμε τα παιδιά να τυλίξουν το κουβάρι περνώντας τα διάφορα εμπόδια ώσπου να τα ξεπεράσουν και να τυλίξουν σωστά το κουβάρι.

"Ιστορίες με ένα κουβάρι": Ένα ζευγάρι ξεκινάει κρατώντας το κουβάρι των ιστοριών. Ο πρώτος που κρατάει το κουβάρι ξετυλίγοντάς το, αρχίζει μια χειμωνιάτικη ιστορία και κινείται στο χώρο. Όταν το αφήσει κάτω ο άλλος πρέπει να συνεχίσει την ιστορία. Εναλλάσσοντας το κουβάρι η ιστορία φτάνει στο τέλος. Τα υπόλοιπα παιδιά παρακολουθούν και μπορούν αν θέλουν στο τέλος να συμπληρώσουν την ιστορία. Μπορούν επίσης να αποφασίσουν με τι μοιάζει αυτό που έφτιαξαν με το κουβάρι και να δουν αν έχει σχέση με την ιστορία τους.

"Πάρε το κασκόλ!": Τα παιδιά σε ομάδες σε μορφή σκυταλοδρομίας, προσπαθούν χωρίς να χρησιμοποιήσουν τα χέρια τους να δώσουν το κασκόλ ο ένας στον άλλο (με το στόμα, με τα πόδια, κλπ). Κερδίζει η ομάδα που θα καταφέρει να περάσει το κασκόλ από όλα τα παιδιά. Καλό είναι οι ομάδες να μη ξεπερνούν τα 5 άτομα.

"Πέτυχε το στόχο!": Τα παιδιά σε ομάδες. Ένα παιδί από κάθε ομάδα κρατά ανοιχτό όσο μπορεί ένα σκούφο. Τα υπόλοιπα παιδιά έχουν στο χέρι τους μια μάλλινη μπάλα ή μικρό κουβαράκι και προσπαθούν από ορισμένη απόσταση να ρίξουν μέσα στο σκούφο την μπάλα τους. Κερδίζει η ομάδα με τις περισσότερες εύστοχες βολές.

"Με κλειστά τα μάτια μπορώ να σε ντύσω στο λεπτό!": Τα παιδιά κάθονται στον κύκλο και καλούμε ένα παιδί που του τυλίγουμε τα μάτια με ένα κασκόλ. δίπλα του τοποθετούμε γάντια, σκούφο, κασκόλ. Κάθε παιδί τον πλησιάζει φορώντας ένα σετ μάλλινων αξεσουάρ που λείπει κάτι πχ. δε φορά σκούφο, ή ένα γάντι,κοκ. Το παιδί που έχει κλειστά τα μάτια καλείται να βρει και φορέσει στο συμμαθητή του αυτό που του λείπει.

"Ποιος θα ντυθεί πιο γρήγορα;":

Κατασκευάζουμε το ζάρι. Τα παιδιά έχουν μπροστά τους γάντια, σκούφο, κασκόλ. Κάθε παιδί ρίχνει το ζάρι και φορά το αντίστοιχο αξεσουάρ που θα τύχει. Αν το έχει ήδη φορέσει χάνει τη σειρά του. Κερδίζει όποιος ντυθεί πρώτος.

Φυσικά πριν παίξουμε και ζεσταθούμε, γνωρίσαμε το μαλλί , τον αργαλειό, τη διαδικασία που ακολουθείτε για να γίνει το μαλλί πουλόβερ, σκούφος, γάντια και όχι μόνο. Προσπαθήσαμε να ρίξουμε τη σαΐτα με την κλωστή και να την φέρουμε κοντά με το χτένι.

Γνωρίσαμε τον μύθο της Αράχνης και της Θεάς Αθηνάς. Βάλαμε τις εικόνες σε χρονική σειρά, κρύφτηκε μία και μαντέψαμε ποια λείπει και γνωρίσαμε την περηφάνια .