Παρασκευή 29 Σεπτεμβρίου 2017

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ


ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ





Ποτέ δεν θα πειράξω τα ζώα τα καημένα...

Τι θα τους έλεγα...

Να είστε χαρούμενα, μέσα σε πολλά χρώματα

Το  χάρτινο πιάτο μεταμορφώνεται σε...

Δε θέλω πολλά από σένα. Θέλω μόνο...

Λόγια σφραγισμένα με τα αρχικά των ονομάτων τους.

Τι θα μας ζητούσαν αν μπορούσαν να μιλήσουν.

Έτοιμη και η τούρτα των γενεθλίων και οι καλεσμένοι ανυπόμονοι.

Χρόνια πολλά με ένα τανγκραμ 

Με κηρομπογιά, σας λέω "χρόνια πολλά"

Άφησες καθόλου σαντιγί;




ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, ΜΙΑ ΦΩΛΙΑ


ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, ΜΙΑ ΦΩΛΙΑ


Μάντεψε την απάντηση στο αίνιγμα αυτό, γιατί για όλους είναι πολύ σημαντικό.
Ποιο είναι το δέντρο 
που ανθίζει στου ήλιου την αγκαλιά
 και αντέχει στη λύσσα του βοριά.
Χρειάζεται αγάπη για νερό
 και φωλιάζει στο φύλλωμα του, 
της ζωής κάθε λεπτό;
Τι είναι;

Κλείνουμε τα μάτια, χαλαρώνουμε και λέμε τη πρώτη λέξη ή τη πρώτη σκέψη στο άκουσμα της λέξης " οικογένεια". Οι απαντήσεις:
Αγκαλιάζω τη μαμά.
Πάω στο σπίτι.
Αγαπάω τον μπαμπά μου.
Δίνω φιλί στη μαμά.
Μια μεγάλη αγκαλιά και ένα φιλί.
Αγάπη.
Σπίτι.
Γιατί χρειαζόμαστε την οικογένεια;
 Για να μεγαλώσω.
 Όταν έχει κρύο, να πηγαίνω εκεί.
 Για να βγαίνω έξω.
 Να δίνουμε  φιλάκια και να κάνουμε αγκαλίτσες.
 Γιατί κλαίω.
 Για να πάμε σχολείο.
Για να μας προσέχουν.
Για να μας βοηθάνε.
Γιατί τους αγαπάω.
Όταν ένα παιχνίδι είναι πάνω, να μου το πάρουν.


Διαβάσαμε το παραμύθι "Πωλείται μικρός αδελφός" και ανέφεραν τα παιδιά, 
αν σκέφτηκαν να "πουλήσουν" κάποιον από την οικογένεια τους, 
όπως έκανε η Λυδία της ιστορίας και γιατί.


Σε ένα καθρέφτη διαφανή, θα σου δείξω ποιον έχω κρυμμένο στη ψυχή.


Μια εικόνα, μια ιστορία.


Τα παιδιά βλέποντας την εικόνα, φαντάστηκαν τη δική τους ιστορία, θέτοντας την εικόνα ως τέλος.

Ο μπαμπάς Γιάννης ήταν λυπημένος, γιατί η μαμά θύμωσε μαζί του και κάνανε ένα καυγά.
Η μαμά Στέλλα θύμωσε με τον μπαμπά, γιατί ο μπαμπάς δεν θέλει να τη βοηθήσει στο άπλωμα των ρούχων.
Η Σταυρούλα είναι λυπημένη, γιατί ο αδελφός της δεν την αφήνει να παίξει με τα παιχνίδια του.
Η Λυδία είναι στεναχωρημένη γιατί ο αδελφός της δεν παιζει μαζί της και 
ο Νίκος είναι λυπημένος γιατί ένα παιδί τον χτύπησε στο σχολείο και πονάει.
Αποφάσισαν όμως να γίνουν μια χαρούμενη οικογένεια και πήγαν βόλτα στο λιμάνι για να δουν το ηλιοβασίλεμα.

Μία εικόνα, μία προσπάθεια






Πέμπτη 28 Σεπτεμβρίου 2017

ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ ΤΟ ΒΑΦΤΙΣΤΙΚΟ


ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ ΤΟ ΒΑΦΤΙΣΤΙΚΟ



Το κουβαλάω εδώ και καιρό και στον ήχο του πάντα γυρνώ.
Σε μια καληνύχτα, μέσα σε μια ζεστή αγκαλιά, αλλά και σε μια αναπάντεχη ζημιά.
Στο κάλεσμα για ένα λαχταριστό φαγητό, παίρνω πάντα και τον φίλο μου τον πιστό.
Είναι το όνομά μου το βαφτιστικό.

- Παίρνω, δίνω τη μπάλα τη χρωματιστή, ακούγοντας τη πρώτη συλλαβή:Χτυπάμε με παλαμάκια- συλλαβές όλα τα ονόματα. Στη μέση της παρεούλας υπάρχει μία μπάλα. Στο άκουσμα μίας συλλαβής παίρνει τη μπάλα εκείνο το παιδί που το όνομα του ξεκινά από τη συγκεκριμένη συλλαβή. Μπορείς να τη δώσεις στο φίλο σου που το όνομα του ξεκινά από και ...ακούγεται μία άλλη συλλαβή.
- Μια περιγραφή που μπορεί να ξεκινά με ένα παντελόνι γκρι: Οι κάρτες των ονομάτων μοιράζονται τυχαία στα παιδιά ανάποδα.Διαβάζεται το όνομα της κάρτας και το παιδί που την έτυχε, περιγράφει το παιδί που το όνομα του αναγράφεται στη καρτέλα.
- Ο μάγος δεν έχει άλλη δουλειά να δει; Δεν βλέπει ότι είμαι ένα μικρό παιδί;
 (φύλλο εργασίας)

Και το μετατρέπουμε και σε παιχνίδι:
- Η μαγική ονοματόσουπα: Ο μάγος λοιπόν πήρε τις καρτέλες των ονομάτων τις έβαλε σε ένα μεγάλο καζάνι και τις ανακάτεψε. Τα παιδιά με την κουτάλα πρέπει να βάλουν στο πιάτο τους μόνο το δικό τους όνομα που τους νοστιμεύει τη ζωή.!

Ένα όνομα, μία καρδιά και ένα μολύβι που βοηθά.


Όλα για μένα, αυτά που αγαπώ κι ας είμαι μόνο πέντε χρονών.



Σαν μια μελωδία το όνομα μου, στις γραμμές του πενταγράμμου.


Τα "ονομαστά" μπαλόνια θέλουν να αφήσουν τη γη
 αδιαφορώντας για το κορίτσι που προσπαθεί, 
αυτή η απόφαση να αλλαχθεί.


Παιχνίδι με τις καρδιές πριν γίνουν ντεκόρ στον τοίχο της τάξης:
Κρατούν την καρδιά που επιλέγουν και χορεύουν στο ρυθμό που δίνουμε με το τραγούδι: "Με ποιον την καρδιά σου θέλεις να μοιραστείς πρέπει στη μάγισσα-φιλία να το πεις!" Διαλέγουν σαν ταίρι τους το παιδί με την καρδιά που έχει το ίδιο χρώμα. Ανταλάσσουν τις καρδιές και χορεύουν πιασμένα χέρι χέρι. "Σου χαρίζω το όνομά μου, το δικό σου παίρνω εγώ κι απ' τη μάγισσα φιλία έχω αυτό που λαχταρώ, έναν φίλο καρδιακό!"










Σάββατο 23 Σεπτεμβρίου 2017

ΓΝΩΡΙΖΩ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΚΑΝΟΝΑ...


ΓΝΩΡΙΖΩ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΚΑΝΟΝΑ
ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΜΙΑ ΣΧΕΣΗ
ΜΕ ΤΗ ΝΟΝΑ ΤΗ ΧΕΛΩΝΑ

Τι είναι ο κανόνας;(κάτι που μας λέει τι να κάνουμε)
Που τον συναντάμε;
Στο παιδότοπο. (Μη πετάτε μπαλάκια, γιατί θα γλιστρήσουν)
Στη παιδική χαρά.(Μία κυρία μας λέει πως να παίξουμε)
Στη θάλασσα(Μη πετάτε σκουπίδια)
Στο σπίτι (Δεν παίζω μπάλα και δεν τρέχω γιατί θα χτυπήσω και θα σπάσω το βάζο με τα λουλούδια της μαμάς-Δεν πετάω σκουπίδια-Μαζεύω τα παιχνίδια μου- Δεν ενοχλώ τη μαμά, όταν μαγειρεύει και όταν κοιμάται-Δεν ζωγραφίζω το σπίτι- Όταν γυρνάω από τη βόλτα πλένω τα χέρια μου)
Στη τάξη:
Κάρτες με κανόνες ανάποδα. Το παιδί τραβάει μία στη τύχη και υποθέτει τα λόγια του κανόνα. Μετά την υπόθεση, τον συζητάμε και το παιδί βάζει ένα τουβλάκι στο τραπέζι. Συνεχίζει το δεύτερο, το τρίτο κοκ. Στο τραπέζι "χτίζεται" το σχολείο με κανόνες.Τι θα γίνει αν τραβήξω ένα τουβλάκι; Τι θα γίνει αν δεν εφαρμόζω τους κανόνες;

Πάνω σ' αυτή τη δραστηριότητα στηρίχτηκε η ομαδική εργασία.


Το παιχνιδοτράγουδο της αγαπημένης μας http://www.kinderella.gr για τους κανόνες της τάξης μας διασκέδασε και μας συμβούλεψε και μας έδωσε την ευκαιρία να φτιάξουμε το φετινό μας σύνθημα που θα μας συντροφεύει όλη τη χρονιά στην τάξη, στην αυλή, στις εξορμήσεις μας και όχι μόνο... " Βοηθάω εγώ, Βοηθάς κι εσύ κι έτσι έχουμε ομάδα δυνατή!"
Ένα σύνθημα για να ταξιδέψει με τον Βοριά και το Νοτιά
χρειάζεται ενότητα και μια μεγάλη καρδιά.

Με αφορμή ένα παραμύθι

Ένα παραμύθι μπορεί να κάνει τη διαφορά για να γίνει ο κανόνας πιο προσιτός και πιο πειστικός.
Κι επειδή το "Κύριε ελέησον!" το βαριέται κι ο παπάς αναλαμβάνουμε δράση...Τα χέρια εμείς στην τάξη τα χρησιμοποιούμε για... (οι απαντήσεις και μιμήσεις είναι αποκλειστικά σκέψεις και εκφράσεις των παιδιών):

-Τα χέρια τα δικά μας λένε καλημέρα γελαστή όταν 'ρθούμε το πρωί...


 - Τα χέρια τα δικά μας βοηθάνε τους μικρούς που δύσκολα μαθαίνουν τους κανόνες αυτούς...


- Τα χέρια τα δικά μας θα είναι πάντα εκεί βοήθεια να δώσουν σε όποιον χρειαστεί...



-Τα χέρια τα δικά μας πάντα παρηγορούν με μια αγκαλιά το φίλο που τον στενοχωρούν...


...ή με ένα χάδι όταν θα νιώθει άσχημα...


- Τα χέρια τα δικά μας τα έχουμε παιδιά παιχνίδια να παίζουμε με φίλους συντροφιά...




Μα πιο πολύ απ' όλα είναι ικανά να δημιουργούν με κέφι και χαρά...αυτά τα μικρά χεράκια τα θαυματουργά!

 
          


Γνωρίσαμε τον Κύριο Τσαπατσούλη και επισκεφθήκαμε το σπίτι του.



 Χάλι μαύρο! Αποφασίσαμε να φροντίζουμε τη τάξη μας να είναι καθαρή και τακτική. Αν όχι, ο κύριος Καθαρός και ο κύριος Τακτικός μας έγραψαν το τηλέφωνο τους.


Το πρωί ένα μπισκότο άφησε τη γλύκα του μέσα σε κάθε παιδικό στόμα.Ας πάρω μέσα στη παλάμη μου τώρα μια λέξη γλυκιά.(σ'αγαπώ, γεια, ευχαριστώ,παρακαλώ, ορίστε, καλό ταξίδι, καλή όρεξη, γεια,συγγνώμη, καλημέρα, καληνύχτα)
Προτάσεις και σύντομες περιγραφές ειπώθηκαν και τα παιδιά προσπάθησαν λεκτικά να αντιστοιχήσουν τη ανάλογη λέξη.
Γνωρίσαμε τον Περικλή τον απρεπή...


 και συζητήσαμε ότι το μυστικό για να πετύχει η σαντιγί είναι μια λέξη ευγενική.
(ομαδική εργασία δουλεμένη με νερομπογιές)




Ένα σπίτι χρειάζεται θεμέλια γερά, για να προστατεύει όλους στη ζεστή αγκαλιά.
Ένας κανόνας, σαν μια πέτρα γερή, βοηθάει την ομάδα να λειτουργεί!