Ο ΧΑΡΑΛΑΜΠΗΣ
Ο Χαραλάμπης δεν αγαπούσε τη παντρειά
-όπως λέει και το τραγούδι-
αλλά το καβαλέτο και τη νερομπογιά.
Σαν μπήκε το ξανθό αγόρι του καλοκαιριού
η φαντασία του αρμένιζε στην άκρη του γιαλού.
-Θα κάνω αυτό, κι αυτό κι αυτό
και σχεδίαζε χωρίς σταματημό.
Μα γιατί η θέση στο καβαλέτο είναι αδειανή
και το πινέλο έχει ξεραθεί;
Μήπως στη ζέστη τη πολύ,
πήγε στη θάλασσα να δροσιστεί;
Μήπως σε καρέκλα του ουζερί
γεύεται ένα μπουγιουρντί;
Μήπως στης Μαρίας, το μαγαζί το ξακουστό,
τρώει καϊμάκι παγωτό;
Μήπως κάτω απ' του πλάτανου τη σκιά,
έχει ξαπλώσει στη δροσιά;
Απάντηση δεν πήραμε καμμιά
και οι πίνακες μείναν μισοτελειωμένοι σε μια γωνιά.
Όμως δανειστήκαμε τα χρώματα του και τη φαντασία
και τα τελειώσαμε με επιτυχία.
όταν θα γυρίσει στης ζωγραφικής την αυλή.
Με στυλό σε λευκό χαρτί, του αφήσαμε κατιτί...
Χαραλάμπη, να θυμάσαι τα λόγια του λαού,
που τόσα χρόνια ακούγονται παντού.
"Δυο καρπούζια στην ίδια μασχάλη δεν χωρούν
γιατί θα σπάσουν και θα κομματιαστούν"
Λ.Ρ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου