ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΦΤΩΧΙΚΟ...

ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΦΤΩΧΙΚΟ...

-Πάρε αυτό, δώσε μου αυτό, λέω στον μικρό μου αδελφό.

-Μη το πεις πουθενά.

 Είναι συμφωνία μυστική με τη μικρή μου αδελφή.

-Ντύσου καλά.

Ακούς απ' το άλλο δωμάτιο τη μαμά.

-Πάμε βόλτα στην αγορά;

Βλέπω στη πόρτα, έτοιμο τον μπαμπά.

Ασφάλεια, φροντίδα και χαρά μέσα στη δική μου τη φωλιά.

Όταν το πρόβλημα γυροφέρνει το μυαλό και

κάθε φόβος γίνεται ανήμερο "θεριό"

η οικογένεια μου έχει το κατάλληλο "γιατρικό"

                                                               Λ.Ρ

- Ένα τραγούδι γνωστό συναντά τη φαντασία στο στενό: Μάθαμε το τραγούδι

 " Σ' αγαπώ , σ'αγαπώ! 

Που με βάζεις; 

Σε ένα πύργο ψηλό να διατάζεις. 

Κι άμα πέσω από κει βασιλιά μου;

 Θα βρεθείς μέσα στην αγκαλιά μου."

Το τραγούδι έγινε η αφορμή για να φτιάξουμε τις δικές μας ρίμες. Τα παιδιά διάλεξαν το δικό τους πρόσωπο και το παιχνίδι ολοκληρώθηκε κάπως έτσι:

Σ'αγαπώ, σ" αγαπώ!

Που με βάζεις;

Πάνω στη μαμά Γαλάτεια κι άμα πέσεις από κει, θα βρεθείς στα παλάτια.

Πάνω στη μαμά Σοφία  κι άμα πέσεις από κει, θα βρεθείς στη Γαλλία.

Πάνω στη μαμά τη Κλαίρη κι άμα πέσεις από κει, θα πας βόλτα με τον Λευτέρη.

Πάνω στη μαμά την Άννα κι άμα πέσεις από κει, θα φας μια μπανάνα.

Πάνω στο μπαμπά τον Βασίλη,  κι άμα πέσεις από κει, θα πιάσεις το μαντήλι.

Πάνω στη μαμά τη Στέλλα, κι .... θα φορέσεις μια κορδέλα.

Πάνω στον μπαμπά τον Βασίλη, κι ... θα ανάψεις το καντήλι.

Πάνω στη μαμά την Αιμιλία, κι... θα κάνεις μια φιλία.

Πάνω στη μαμά τη Μαρία, κι... θα πας στην Αυστραλία.

Πάνω στο μπαμπά τον Σάββα, κι... θα φας τη φάβα.

Πάνω στο μπαμπά τον Αντρέα, κι... θα φτάσεις στη Κορέα.

Πάνω στη μαμά τη Φρόσω, κι... θα φας ένα καρότο.

Στη μαμά τη Χριστίνα κι... θα πέσεις στη πισίνα.

Πάνω στη μαμά τη Νίκη κι ... θα σε φάει το ποντίκι.

- Μπαμπάς, μαμά παιδί και επειδή μου αρέσει πολύ, αρχίζω από την αρχή: Τρεις κύβοι τριών μεγεθών. Μεγάλος κύβος(μπαμπάς), μεσαίος (μαμά) και μικρός (παιδί). Τα παιδιά ανά δύο τοποθετούν τους κύβους, σύμφωνα με αυτό που ακούνε και μετά συνεχίζουν τη σειρά που έχουν σχηματίσει (επαναλαμβανόμενα σύνολα)

- Ότι λέει το ποίημα το μικρό, εγώ το κάνω με το δικό μου το μωρό:

Έχω ένα μωρό, τόσο δα μικρό.

Το ταΐζω, το ποτίζω και το γλυκονανουρίζω.

Όταν κλαίει δυνατά, του χαρίζω δυο φιλιά.

Και όταν το πετάω ψηλά, το κλείνω μες στην αγκαλιά.

Ποιος είναι ο καλύτερος θεατρίνος; Κριτική επιτροπή είναι τα παιδιά.

-Τι λείπει, τι; Από τη δεύτερη γιορτή; Δυο εικόνες σε Α3 τυπωμένες και τοποθετημένες στο καβαλέτο. Τα παιδιά παρατηρούν και βρίσκουν τις διαφορές.

Από το δικό μου φτωχικό έχω στο μυαλό...

(ατομική εργασία)

Το τώρα, το πριν και το μετά, σε μια ομαδική εργασία με νερομπογιά.

Τώρα είναι έξω στην αυλή και παίζουν. Πριν ήταν στο σπίτι και έκαναν δουλειές. Μετά θα γυρίσουν και θα φτιάξουν φαγητό. Θα βάλουν πυτζάμες και θα κοιμηθούν. Θα πιουν γάλα. Θα πάνε βόλτα και θα πιουν καφέ.