ΣΠΟΡΟΣ ΖΩΗΣ

Η φάβα πηδά τον λάκκο σαν τρελή, καθώς η φακή θέλει να την βάλει φυλακή.

Το φασόλι στη κατσαρόλα χοροπηδά για να ταΐσει τη φαμελιά.

Μια φαμελιά που χαζεύει το σιτάρι ευλαβικά,

 καθώς εκείνο ανακατεύει το αλεύρι και τη μαγιά.

Το ρεβίθι σκαλίζει τη φωτιά, πριν ξεκινήσει το "ήτανε μια φορά"

Στο κάλεσμα της όλα σταματούν και με μια φωνή τής τραγουδούν:

"Μάνα γη, η αγκαλιά σου τόσο ζεστή

μετά τη σπορά και τη βροχή.

Βλαστήσαμε, ανθίσαμε, δώσαμε καρπό

 και φύλαξε στη χωμάτινη αγκαλιά 

ένα μεγάλο "ευχαριστώ"

-Πριν στο χώμα κρυφτούν, οι ομάδες ξεκινούν: Οι σπόροι στη μέση της παρεούλας. Τα παιδιά χωρίζονται σε δυο ομάδες και δίνουν κάποιο όνομα στην ομάδα τους(ΣΠΟΡΙΖΩ, ΠΟΤΙΖΩ). Ο χρόνος στη κλεψύδρα ξεκινά και τα σπόρια σκεπάζονται με το χώμα-φόδρα.

Πόσους σπόρους θυμάται η κάθε ομάδα; Οι απαντήσεις καταγράφονται και οι σωστές απαντήσεις μετριούνται.

- Καθώς σκάβει το χώμα το σκληρό, έχει μια σκέψη στο μυαλό: Για λίγο το παιδί γίνεται γεωργός και σκάβει με το τρακτέρ του το χωράφι και μια απλή σκέψη υπάρχει στο μυαλό του. 

(Μήπως πρέπει να βάλω περισσότερο σιτάρι;Πήγε η γυναίκα μου στη δουλειά;Λύθηκε ο σκύλος;Γέννησαν οι αγελάδες στο στάβλο;)

-Η λαίμαργη κουρούνα: Το χωράφι, οι σπόροι, η ζυγαριά και τα παιδιά-κουρούνες. Με το σύνθημα οι κουρούνες προσπαθούν να μαζέψουν τα σπόρια απ' το χωράφι προσεχτικά, χωρίς να το χαλάσουν. Η ζυγαριά θα δείξει ποια κουρούνα ήταν η πιο λαίμαργη.

Επαναλαμβανόμενα μοτίβα: Τα μοτίβα φτιάχνουν καλοσκαμμένα χαντάκια και τα παιδιά σπέρνουν σπόρους. Και επειδή η φαντασία τους δεν σταματά εκεί φτιάχνουν και το τρακτέρ με τη φρέζα.

Τα φασόλια πήδησαν απ' τη κατσαρόλα

και μπερδευτήκαν με τη κόλα!

Μετά τη σπορά, μια σταγόνα βροχής περιμένει υπομονετικά.

(ομαδική εργασία με νερομπογιές)

Αχ! Κουρούνα πονηρή, 

τον κυρ Βαγγέλη περιμένεις να ξεχαστεί.

Ας είσαι καλόμοιρη Γη μες στου Νοέμβρη τη βροχή!