ΕΝΑ ΜΗΛΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ...
Ο μανάβης μας περνά
και το καπέλο των παιδιών κοιτά.
Ένα μήλο "εξηγεί" της μαμάς του τη ζωή.
Πατρόν εργασιών:
-Η ομαδική εργασία μας βοήθησε να μιλήσουμε για το φανταστικό και το πραγματικό.
Άκουσαν μια ιστορία και προσπάθησαν να βρουν ποιο ήταν το πραγματικό.
" Χθες το βράδυ εκεί που δούλευα στο σπίτι, άκουσα ένα κλάμα δυνατό. Άνοιξα την πόρτα και είδα μια κολοκύθα να κλαίει με μαύρο δάκρυ.
-Τι έχεις στρουμπουλή μου και κλαις; τη ρώτησα.
- Σήμερα στο σχολείο, που μιλήσατε για τα φρούτα και τα λαχανικά του φθινοπώρου, κανένα παιδί δεν με είπε, απάντησε.
- Δεν πειράζει νοστιμούλα μου, θα τους το πω αύριο.
Δεν της άρεσε η απάντηση μου και συνέχισε να κλαίει. Τότε μου ήρθε μια ιδέα.
- Θέλεις να πάμε στη παιδική χαρά, που είναι απέναντι από το σπίτι μου, τη ρώτησα.
-Ναι, μου απάντησε και σταμάτησε να κλαίει.
Την ανέβασα στη κούνια και ήταν πολύ χαρούμενη. Έτσι το κλάμα έγινε χαρά αλλά ο δικός μου ο πονοκέφαλος χειρότερος.
Και έζησε εκείνη καλά και εγώ με ένα παυσίπονο στη κοιλιά.
Ποια από όλα αυτά που ακούσατε, ήταν αλήθεια; Μου απάντησαν μόνο για τον πονοκέφαλο και συμπλήρωσα και τη παιδική χαρά απέναντι από το σπίτι μου.
Μετά άκουσαν προτάσεις και τις ξεχώρισαν σε πραγματικές και φανταστικές. Και επειδή η φαντασία τα κάνει όλα δυνατά, ακολούθησε η παρακάτω σκηνή:
Στρωματάκια κάτω, παπούτσια στην άκρη και ξαπλωμένοι βλέπουν τους ήρωες της ιστορίας και τη πρώτη εικόνα . Η ιστορία αρχίζει να ξετυλίγεται, με τίτλο:
"Σε μια φρουτιέρα, μια Δευτέρα" πάτησε εδώ

.jpg)
.jpg)
.jpg)

.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου