ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΛΕΙΣΜΕΝΑ ΣΤΗ ΜΗΤΡΙΚΗ ΑΓΚΑΛΙΑ!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, 

ΚΛΕΙΣΜΕΝΑ, ΣΤΗ ΜΗΤΡΙΚΗ ΑΓΚΑΛΙΑ!

Είπαν του ήλιου «γιορτάζει η μάνα»
κι εκείνος βάλθηκε με φως τη γη να ντύνει.

Είπαν της θάλασσας «γιορτάζει η μάνα»

κι αμέσως έγινε η φουρτούνα γαλήνη.

Το ‘μαθαν τα πουλιά, «γιορτάζει η μάνα»

και το τραγούδι τους ξεχείλισε πλημμύρα.

Το ‘μαθαν τα άνθη, «γιορτάζει η μάνα»

και μοσχοβόλησε η πλάση χίλια μύρα.

Τ’ άκουσε η βροχή, αλλά δεν έκλαψε

δάκρυ δεν κάνει να κυλήσει αυτή τη μέρα.

Τ’ άκουσε ο ουρανός κι άνοιξε διάπλατα

πείτε ευχές, μύριες ευχές για τη μητέρα.

                                        Ανώνυμος

-"Κλέψαμε" το Μ από τη μαμά Μυρσίνη, που τίποτα στη τύχη δεν αφήνει:

-Παίξαμε με το γράμμα Μ, μ:Το βρήκαμε μέσα στη τάξη. Διαβάζαμε τους στίχους που είχαν τις συλλαβές και κάθε παιδί σχημάτιζε τη συλλαβή, και συμπλήρωνε τη ρίμα. 

Βρήκαμε λέξεις από Μ, οι οποίες έγιναν ρίμες και τις αφιερώσαμε στη μαμά.

Το Μ έφυγε από...

τα μαλλιά και πήγε στη μαμά, που ήταν στη δουλειά.

 τον μεζέ και η μαμά έμεινε νηστική, μόνο με καφέ.

 την μπάλα και η μαμά ήπιε ένα ποτήρι γάλα.

 το μύδι και η μαμά το έφτιαξε με το κρεμμύδι.

 το μανταλάκι και η μαμά το άφησε σε ένα παγκάκι.

 το μυρμήγκι και η μαμά έφτιαξε τζατζίκι.

 το μήλο και η μαμά έδωσε ξύλο.

 τα μακαρόνια και η μαμά σιδέρωσε τα παντελόνια.

την μαρμελάδα και η μαμά έφτιαξε φασολάδα και άπλωσε τη μπουγάδα πάνω στη  καμινάδα.

 τη μαστίχα και κόλλησε στης μαμάς τη τρίχα.

 την μέντα και η μαμά έβαλε στο κρουασάν μερέντα.

 την μαγιά και η μαμά έβγαλε από το μπλουζάκι τη βρωμιά.

 το μάτι και η μαμά πήγε στο κρεβάτι.

 το μέλι και η μαμά βρήκε ένα μπιζέλι.

τη μύτη και η μαμά πήγε ένα ταξίδι στη Κρήτη.

-Το Μ έγινε εξώφυλλο σε ένα βιβλίο, εικονογραφημένο από τα παιδιά.

Και απλώθηκε σε έναν ουρανό, που ήταν φτιαγμένος μόνο για δυο.

Για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε την ενότητα, επιστρέψαμε το Μ στη μαμά και ρωτήσαμε τι είναι για τον καθένα η μαμά.

Είσαι για μένα μαμά...

Μαμά σε αγαπώ γιατί.... με μια απάντηση παιδική!

( δουλεμένη η εργασία με νερομπογιές)

Καιρικό φαινόμενο η μαμά... μιλώ υποθετικά.

Ένα ποίημα για τη δική σου ομορφιά, 

κλεισμένα σε μία κάρτα και σε μερικά τριαντάφυλλα λευκά.

Προτεινόμενα φύλλα εργασίας:

Πατρόν κατασκευών:

Όπως το λουλούδι ζητά χώμα και νερό,

 έτσι κι εγώ ζητώ εσένα στον κόσμο αυτό.

( κάτι μικρό για κάτι μεγάλο)