ΕΙΠΑΜΕ ΨΕΜΑΤΑ ΠΟΛΛΑ
ΚΑΙ ΨΑΧΝΩ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ...
Το ψεματάκι ψέμα, το ψέμα ψεματάρα
και σκεπάζει την αράδα.
Μπαλόνι που φουσκώνει, φουσκώνει
κι αν σκάσει, τίποτα δεν σε σώνει.
Ηφαίστειο, που σιγοβράζει σαν καμίνι
κι αν εκραγεί, στάχτη και μπούρμπερη αφήνει.
Σπυρί από ακμή, στο πρόσωπο κάθε πρωί,
που μαζεύει, μαζεύει, μέχρι να σπάσει και το πύον να χυθεί.
Και το σημάδι πως θα εξαφανιστεί;
Γάλα,που περιμένεις να πάρει βράση στη κατσαρόλα
κι αυτό χύνεται και τα κάνει ρημαδιό όλα μα όλα.
Λ.Ρ
Ένα ψέμα που μεγαλώνει και η αλήθεια το μεταμορφώνει σε...
(τέρας, φίδι, ηφαίστειο, Εγκέλαδος, λιοντάρι, φωτιά,
τρύπα, ιστός, ανεμοστρόβιλος, δράκος που βγάζει φωτιές)
Ο Πινόκιο, εσύ κι εγώ και το ψέμα μας το μικρό;
Ή το μεγάλο, που δεν ξέρω, πού να το βάλω;
Είπε ψέματα πολλά για να χωρέσει τη δική μας ζωγραφιά!
Από τα χείλη του παππού μια ιστορία όπως η λαϊκή η παροιμία:
Το λάδι κολυμπά, χωρίς σωσίβιο στο νερό
και στην επιφάνεια μένει,
όσο κι αν προσπαθώ να το πάω στο βυθό.
Κι αν κουραστεί μόνο του να κολυμπά,
την αλήθεια φωνάζει που γνωρίζει το "επιφανειακά"
πολύ, πολύ καλά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου