ΣΤΗ ΣΧΗΜΑΤΟΧΩΡΑ

ΣΤΗ ΣΧΗΜΑΤΟΧΩΡΑ

                                    Μια παράξενη κυρία η κυρά-Γεωμετρία

                                    εμφανίστηκε ξανά μες στην τάξη ξαφνικά...

                                    Μας μιλάει για μια χώρα και μας έφερε και δώρα

                                    από τους φίλους της εκεί που είναι φιλόξενοι πολύ!

                                    Με έναν χάρακα στο χέρι, με διαβήτη και τεφτέρι

                                    μας μιλάει βιαστικά για επίπεδα και στερεά.

                                   Ένα σημείο, μια γραμμή κι ένα σχήμα για αρχή

                                    έγινε το μυαλό κουρκούτι...

                                    Δε θα σταματήσει ετούτη;

                                    Ε! κυρά-Γεωμετρία φτάνει πια η πολυλογία!

                                    Σχήματα μάθαμε πολλά κι αν τα βάλουμε στη σειρά

                                    μπορώ αν θέλεις να σου φτιάξω μια θεσπέσια ζωγραφιά!

                                    Μη με βλέπεις δα μικρό ξέρω να δημιουργώ, 

                                    έχω μέσα στο μυαλό μου τη φαντασία οδηγό μου!

                                    Κι όπως λέει κι ο λαός, που είναι και πολύ σοφός

                                    είναι καλή η θεωρία μα στην πράξη είν' η ουσία!

                                                                                                Ν.Ε.

Η Κυρά-Γεωμετρία φεύγοντας μας άφησε ένα δώρο από τη χώρα της τον μικρό Σχηματοφάγο που όλη την ώρα πεινάει και γκρινιάζει μα δε τρώει ό,τι να 'ναι! Βρε τι μπισκοτάκια του δώσαμε, τι κρακεράκια, τι κουλουράκια η τσιρίδα κι η φωνή δε σταμάτησε στιγμή. Τι να θέλει τι για να σταματήσει η τσιρίδα η φοβερή; Τα παιδιά βρήκαν τη λύση: Μα αυτό που λαχταρά είναι σχήματα πολλά! Έτσι λοιπόν σκορπιστήκαμε στην τάξη και μαζέψαμε όσα μπορούσαμε. Μα η ιδιοτροπία του δε σταματά δεν τα τρώει μπερδεμένα μα τα θέλει πολύ ταξινομημένα! Έτσι τα παιδιά λοιπόν του βάλανε μπροστά πιάτα με ξεχωριστή τη κάθε λιχουδιά.Μα πάλι ο αφιλότιμος δε σταματούσε να τσαπατσουλεύει και να τρώει απ' όπου να' ναι. Έτσι λοιπόν αποφασίσαμε να καλέσουμε την κυρία Γεωμετρία που του επέβαλε αυστηρό πρόγραμμα διατροφής. Έτσι λοιπόν από δω και πέρα θα ακολουθούσε αυστηρά το πρόγραμμα...  Η αρχική ιδέα είναι παρμένη από ΕΔΩ

- Τα παιδιά χωρισμένα σε ομάδες σχημάτων γεμίζουν το δίσκο τους με τα αντίστοιχα σχήματα (η ομάδα του κύκλου μαζεύει μόνο τους κύκλους κλπ) που είναι σκορπισμένα μες στην τάξη. Ποια ομάδα θα μαζέψει πιο γρήγορα τα σχήματά της; Ο Σχηματοφάγος μας πεινάει.

- Στη συνέχεια τα παιδιά ανά ομάδα ταξινομούν κατά χρώμα τα σχήματά τους και οι κάρτες παίρνουν τη σκυτάλη. Διαλέγουμε στη τύχη μια κάρτα και τα παιδιά που έχουν τα αντίστοιχα σχήματα ταΐζουν το Σχηματοφάγο.

- Αφού χόρτασε και παραχόρτασε αποφασίσαμε να του ετοιμάσουμε ένα καθημερινό πρόγραμμα διατροφής. Ετοιμάσαμε λοιπόν κάρτες με το διατροφικό του πρόγραμμα. Τα παιδιά ανέλαβαν εξ ολοκλήρου την ετοιμασία...

-Ένας κύκλος μετά από σκέρτσα πολλά, ζητά ρίμα από τα παιδιά: Τα παιδιά βρίσκουν αντικείμενα κυκλικά και με αυτά φτιάχνουν τις δικές τους ρίμες.

Κύκλος είναι...

το φανάρι που στέκεται σε ένα κοντάρι.

το φεγγάρι που πλένεται με το σφουγγάρι.

ο πλανήτης και πέφτει πάνω του ένας μετεωρίτης.

το γλειφιτζούρι που το έφαγε ένα γαϊδούρι.

το τιμόνι που το σκέπασαν με ένα σεντόνι.

το κεφάλι που βουτάει στο μαξιλάρι.

το μάτι που είδε κάτι.

το ταμπουρίνο που πηδάει στο τραμπολίνο.

ο ήλιος που έκαψε τον μπάρμπα Μπίρλιο και

 το πιάτο που είπε "ορίστε φάτο".

Πάνω στη βελανιδιά κάθεται μια κουκουβάγια

και ο κύκλος τη κοιτά και τη χρωματίζει προσεχτικά.

Γύρω γύρω όλοι και οι κύκλοι μπήκαν στο περιβόλι.

Η Δήμητρα μαζί με τα παιδιά στόλισαν τη νυχτιά!

- Το τρίγωνο ζητά ένα παραμύθι, το κουκί και το ρεβίθι: Τα τριγωνικά αντικείμενα με λίγη φαντασία γίνονται από τα παιδιά, μια ιστορία για έναν δράκο που έχασε το Δ.

ΤΟ Δ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΡΑΚΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΦΗΣΕ ΡΑΚΟ

Μια φορά κι έναν καιρό ένας δράκος έχασε το Δ και έμεινε ράκος. Έφαγε ένα κομμάτι πίτσα, ένα χωνάκι παγωτό και έφυγε για να το βρει. Πέρασε πολλά βουνά και βρήκε το καπέλο μιας μάγισσας.

-Είναι πολύ περίεργο που βρήκα ένα καπέλο μιας μάγισσας, είπε.

Το φόρεσε και πέταξε. Έφτασε στις αχτίδες του ήλιου και στα αστέρια.

Δεν το βρήκε εκεί και το καπέλο τον έστειλε σε μια βάρκα, που ήταν στην ακτή. Έψαξε στη βάρκα. Δεν το βρήκε και κατέβηκε. Συνέχισε τη βόλτα του με τα πόδια και βρήκε ένα σπίτι. Χτύπησε την πόρτα και μπήκε μέσα. Πήρε το μαχαίρι και έκοψε λίγο φαγητό για να φάει. Πείναγε κι άλλο και πάνω στο τραπέζι είχε ένα καρότο. Το δάγκωσε και βρήκε κάτι σκληρό μέσα. Ήταν κρυμμένο μέσα στο καρότο το Δ.

Ο λαγός και η λαγουδίνα πήγαν βόλτα στο δάσος. Το Δ είδε το λαγό, φοβήθηκε και κρύφτηκε μέσα στο καρότο. Ο λαγός δάγκωσε το καρότο, αλλά ήταν σκληρό και το άφησε στο τραπέζι.

Έτσι βρήκε το Δ ο δράκος, που ήταν κρυμμένο μέσα στο καρότο.

Και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

Το τριγωνολούλουδο άνθισε και έγινε φίλος με το νυχτολούλουδο.

Γίνεται πάρτι στη γειτονιά κι εγώ γιατί τα χάνω όλα αυτά;

-Σαν ρομπότ περπατώ και μιλώ και το τετράγωνο συναντώ: Τα παιδιά συστήνονται στην ομάδα περπατώντας και μιλώντας σαν ρομπότ, δημιουργώντας...

Με λένε…

vΣωτήρη και πίνω το τσάι στο ποτήρι.

v Βάγια και κυνηγάω μια κουκουβάγια.

v Μαρία και κάνω φασαρία.

v Ιωάννα και τρώω μια μπανάνα.

v Γιώργο και δεν λέω κακό λόγο.

v Χρήστο και όλα τα βρίσκω.

v Νικόλα και παίρνω την κόλα.

v Χαρά και έσπασα τα αυγά.

v Περσεφόνη και δεν μου αρέσει να είμαι μόνη.

v Ρουμπίνη και έχασα το μανταρίνι.

v Στέλιο και φοράω καπέλο.

v Δήμητρα και τρέχω με ταχύτητα.

v Άννα Μαρία και αγαπώ την ησυχία.

v Κωνσταντίνο και το γάλα μου το πίνω.

v Βασίλη και τρώω ένα σταφύλι.

Απέναντι παράλληλες γραμμές όταν ενωθούν 

φτιάχνουν έναν ήρωα που αγαπούν.

-Τι θα χρειαστώ γι' αυτό: Τα παιδιά ακούνε τη πρόταση και υποθέτουν, τι θα χρειαστούν για να το φτιάξουν. Με τη βοήθεια των σχημάτων, χρησιμοποιώντας το περίγραμμα, το σχεδιάζουν.

Κοιτώ τον ήλιο τον λαμπερό, στον γαλάζιο ουρανό.

Ξυλάκι παγωτό που είναι τόσο δροσιστικό.

Θέλω να γράψω αντιγραφή και θέλω το τετράδιο το θαλασσί.

Τελειώνω σε μια στιγμή και θα δω στη τηλεόραση την αγαπημένη μου εκπομπή.

Ένα φορτηγό κορνάρει στο δρόμο τον στενό.

Ένα καρότο στην εξοχή, κουβαλά η λαγουδίνα η Μιμή.

Ένα σπίτι ζεστό για το μικρό μας το μωρό.

Ένα αεροπλάνο πετά, σε ξένη χώρα μακριά.

Ένα τραπέζι γερό, για να ακουμπήσω το δικό μου φαγητό.

 Ένα δέντρο άνθισε στην αυλή, πριν η άνοιξη φανεί.

Έχουμε ότι η όρεξη σας τραβά,

 φτάνει να βγάλεις τον σωστό δράκο από τη σπηλιά.

( Τα παιδιά χωρισμένα σε ομάδες, επιλέγουν το σχήμα που προτιμούν

 και δημιουργούν τη δική τους κατασκευή)

Αχ! Κυρία Γεωμετρία, δεν μείναμε στη θεωρία.

Με τετράγωνη λογική, φτάσαμε σε κυκλική στροφή.

Στρίψαμε δεξιά και προχωρήσαμε στου παραλληλόγραμμου τη πλευρά.

Έχοντας μια πινακίδα, σαν τρίγωνο  ψηλά, να μας θυμίζει να προχωράμε αργά.

Γνωρίσαμε έτσι την Σχηματοχώρα 

και νομίζω πως είναι καιρός να γυρίσουμε στο τώρα.

Γεια σου κύκλε που δεν έχεις τέλος και αρχή!

Γεια σου τρίγωνο που η κορυφή σου με ενοχλεί!

Γεια σου τετράγωνο, γιατί η καρδιά δεν ακολουθεί πάντα τη λογική και 

γεια σου παραλληλόγραμμο που με γλυκαίνεις αν είσαι καρυδόπιτα στο ταψί!