ΔΕΚΑ ΜΗΝΕΣ ΜΑΖΙ
Ένα ταξίδι μαγικό
που
ζήσαμε κάθε του λεπτό
κι αν τελειώνει η διαδρομή
εμείς το απολαύσαμε πολύ!
Δέκα μήνες μαζί! 'Ενα ετήσιο αναμνηστικό με δημιουργίες δια χειρός των μικρών μας μαθητών. Τα παιδιά με το δικό τους τρόπο έκφρασης
παρουσιάζουν τους μήνες που πέρασαν στο νηπιαγωγείο τη σχολική αυτή χρονιά, από το ξεκίνημα μέχρι την αποφοίτηση. Δέκα μήνες συμπόρευσης, φιλίας,
δημιουργίας, συνεργασίας, παιχνιδιού, μάθησης! Σημαντικό το ξεκίνημα ακόμη
σημαντικότερη η εξέλιξη, συγκινητικό το τέλος της διαδρομής! Μιας διαδρομής που ξεκίνησε δειλά
και διστακτικά αλλά συνεχίστηκε μέρα τη μέρα, μήνα το μήνα δυναμικά και αποκτώντας
εφόδια που θα είναι χρήσιμα στην συνέχεια
της διαδρομής!
Μια ιδέα που πριν χρόνια μας έδωσε μια φίλη και συνάδελφος κι έμεινε στην άκρη μέχρι να τη "ξεθάψουμε' από τη ψηφιακή μας βιβλιοθήκη και αποφασίσαμε να την υλοποιήσουμε τη χρονιά που μας πέρασε λίγο αλλαγμένη! Βάλαμε λοιπόν τη ρίμα έβαλαν τα μικρά χεράκια τους και δημιουργήσαμε ένα βιβλίο που το χαρήκαμε όλοι.
Μικρό αστεράκι έλαμψα
πρώτη φορά όταν άρχισε η σχολική χρονιά!
Μες στης τάξης το γαλαξία
χαράζω τη δική μου πορεία…
Μικρό λουλούδι φύτρωσα
δειλά μέσα στην τάξη
και μ’ είχαν οι δασκάλες
μου μη βρέξει και μη στάξει...
Φίλους σιγά σιγά απόκτησα
που όλη τη χρονιά
παιχνίδια, γέλια και
αστεία, όλοι μαζί μιαν αγκαλιά...
Χριστούγεννα πλησιάζουν
και κάνω μιαν ευχή
να είμαι όλη τη χρονιά το πιο καλό παιδί…
να είμαι όλη τη χρονιά το πιο καλό παιδί…
Βλέπω, ακούω και μαθαίνω,
όλα τα παρατηρώ
τους κανόνες μες στην τάξη έμαθα να τους τηρώ…
τους κανόνες μες στην τάξη έμαθα να τους τηρώ…
Το «Μπορώ» και «Προσπαθώ»
με κάνανε πιο δυνατό
και νιώθω ψηλά πως πετώ
τον πολύχρωμο χαρταετό...
Ένα βήμα πιο μπροστά κάνω
τούτη τη φορά
και θαυμάστε τώρα τα’
ανοιχτά φτερά...
Απ’ το κουκούλι βγήκα κι
άνοιξα τα φτερά
και για τον εαυτό μου νιώθω πια σιγουριά...
Δείτε τώρα πως μπορώ με
χρώματα να δημιουργώ
στη φαντασία
βάζω μορφή και με αυτήν μεγαλουργώ...
Τα κατάφερα μπορώ να
πω
και να βουτήξω χωρίς φόβο πια στης γνώσης τον ωκεανό...
και να βουτήξω χωρίς φόβο πια στης γνώσης τον ωκεανό...
Τζένη, Σοφία...Σοφία,Τζένη μια ιδέα ποτέ μικρή δεν μένει!
Αν ταξιδέψει από στόμα σε στόμα ή πάνω στο χαρτί
χωρίς να υπάρχει το εγώ ή το εσύ η ιδέα μεγαλώνει,
θεριεύει κι ας γίνει διαφορετική!
Γι' αυτό κι οι δυο, σας Ευχαριστούμε πολύ!