ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ

 ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ

Την περιμέναμε πως και πως και χωρίς να το καταλάβουμε την αποχαιρετούμε...

Δεν τη χαρήκαμε όπως θα θέλαμε, η τηλεδιάσκεψη μας στέρησε πολλά, δεν τη χορτάσαμε στην τάξη μα όσο κι αν κράτησε μας γέμισε με την παρουσία της... Άλλωστε πως να περάσει απαρατήρητη;

Λουλούδια, πουλιά, δέντρα, έντομα είχαν την τιμητική τους δε ξεχάσαμε κανένα...

Κι εμείς μιας και δεν την καλωσορίσαμε όπως της άρμοζε την αποχαιρετήσαμε όπως ξέρουμε...

Με τραγούδια, με κατασκευές, με παιχνίδια, με χαμόγελα!

Της αφιερώσαμε τραγούδια που τα μεταμορφώσαμε με κίνηση και χρώματα. Έγιναν εικονόλεξα, έγιναν χορογραφίες, έγιναν αυτοσχέδιες ιστορίες

Το τραγούδι της 'Ανοιξης...

Μία η Άνοιξη...

Τη βάλαμε στην τάξη μας στην πρώτη θέση...

...και κρατήσαμε τις πιο χαρακτηριστικές εικόνες σε ένα ομαδικό μωσαϊκό....

Τα παιδιά της έφτιαξαν τραγούδι...

"Άνοιξη ήρθες με χρώματα, μυρωδιές κι αρώματα...

Λουλούδια παντού ανθίζουνε και οι κήποι γεμίζουνε..

Τα ζουζούνια πετούν τα πουλιά κελαηδούν.

Ο ήλιος παίζει με τις παπαρούνες 

και με τις πασχαλιές κάνει  αγκαλιές!

 Άνοιξη δίνεις ζωή και χρώμα σε όλη τη γη!"

Και φυσικά δεν έλειψαν οι ρίμες...

Το τραγούδι "μια ωραία πεταλούδα" μας έδωσε την ευκαιρία να φτιάξουμε τις δικές μας ρίμες...Τα παιδιά επαναλάμβαναν τον πρώτο στίχο βάζοντας τη δική τους συνέχεια με φαντασία....

Μια ωραία πεταλούδα σε έναν κάμπο μια φορά...

- κάτω από το ουράνιο τόξο ψάχνει συντροφιά.

- βρίσκει μια κυψέλη και φεύγει μακριά.

- με τις άλλες πεταλούδες πέταξε μακριά

- πάνω από τα σύννεφα πετάει με τα ωραία της φτερά 

- πετάει με τα πουλιά σε μια χώρα μακριά

- ψάχνει ένα φίλο να παίξουν παιχνίδια πολλά

- πηγαίνει στα λουλούδια και απλώνει τα πολύχρωμα φτερά 

- παίζει με τον αέρα και τα πουλιά

- βρίσκει μία μελισσούλα και παίζουνε παιχνίδια πολλά

- παίζει με τις ηλιαχτίδες συντροφιά

- νιώθει μοναξιά

- θέλει να βρει ένα φίλο και να πετάξουν μέχρι τη θάλασσα

- βλέπει μια αράχνη κι όπου φύγει φύγει μακριά

- με τις παπαρούνες κάθεται αγκαλιά

- απλώνει τα πολύχρωμα φτερά και πετάει χαμογελαστά

- χαίρεται τον ήλιο και τη ζεστασιά

- ονειρεύεται να ζει παντοτινά

ΚΑΙ σκαρφίζονται το όνειρο της κάμπιας... και το αποτυπώνουν στο χαρτί με ζωγραφική

Μια κάμπια μια φορά ονειρεύεται...

- ότι γίνεται μια όμορφη πεταλούδα με πολύχρωμα φτερά

- ότι βρίσκει νόστιμα πράσινα φύλλα και δε σταματά να μασουλά

- ότι βρίσκει άλλες κάμπιες και κάνουν πάρτυ 

- ότι τρώει νόστιμα κεράσια

- ταξιδεύει στα φτερά ενός χελιδονιού στη χώρα του ουράνιου τόξου

- ότι την κυνηγά ένα πουλί

- ότι πιάστηκε στον ιστό μιας αράχνης και δεν μπορεί να ελευθερωθεί

- το κουκούλι της

- ότι έφτασε μέχρι τη θάλασσα

- τον ήλιο

Της αφιερώσαμε παραμύθια...

...που μας δίδαξαν, μας ενέπνευσαν και μας διασκέδασαν

"Το χαρούμενο Λιβάδι" της Φιλλιώς Νικολούδη

"Η κυρία Μίνα και η Άνοιξη" του Χρ. Μπουλώτη αγαπημένο

" Μια πεινασμένη κάμπια"

'Η κατσούφα Πασχαλίτσα" του Ερικ Καρλ

"Πασχαλιά και Πασχαλίτσα"

"Μια Αράχνη μόνη ψάχνει της Λ. Βαρβαρούση

"Ο Τζίτζικας κι ο μέρμηγκας"

Η Ζουζουνιστή Ιστορία του Τριβιζα με τη Μυρτώ και το κουνουπάκι

Ο Τζότζο ο μικρός σκαντζόχοιρος και οι διάφορες ανοιξιάτικες περιπέτειές του της Ειρ. Πετρίδου και το Μικρό Νηπιαγωγείο

Ο Τελευταίος Αποχαιρετισμός...

Κλείσαμε σε ένα σεντουκάκι την πιο όμορφη ανάμνησή μας και της γράψαμε δυο λόγια...

Άνοιξη θα μας λείψεις κι σε ευχαριστούμε για όλα όσα μας έμαθες, μας χάρισες, μας ψιθύρισες, μας τραγούδησες, μας μοιράστηκες! Θα σε περιμένουμε του χρόνου με μια μεγάλη αγκαλιά! Σε αγαπάμε πολύ πολύ...

και όπως λέει και ο ποιητής 

Ναι! Αυτή είναι η αλήθεια...Τη φτιάχνεις κάθε φορά από την αρχή...Όλο και πιο ζωντανή, όλο και πιο γεμάτη...Με χρώματα ζωηρά, με λέξεις μεστωμένες και με λουλούδια που μυρίζουν ζωή. Και με στιγμές...απλές και χαρούμενες...σαν αυτές που ζήσαμε και ζούμε στο μικρόκοσμο της τάξης μας!!