ΑΠΟΤΑΜΙΕΥΣΗ
Ο Οκτώβρης μας αποχαιρετά με κουμπαράδες και παράδες.
Τα γουρουνάκια έχουν την τιμητική τους. Γιατί άραγε; Το δικό μας πασίγνωστο γουρουνάκι γεννήθηκε σαν ιδέα επειδή από πάντα ήταν σύμβολο αφθονίας και ευημερίας. Από την αρχαιότητα, τα γουρούνια ήταν ιδιαίτερα αγαπητά , αν και στις διαβόητες δίκες ζώων, τον Μεσαίωνα, εννιά στις δέκα φορές κατηγορούμενος ήταν γουρούνι. Κατά τον Μεσαίωνα επικρατούσε η αντίληψη ότι, αν έχεις στην κατοχή σου ένα γουρούνι (σύμβολο γονιμότητας, δύναμης και ταχύτητας), δεν θα πεινάσεις ποτέ. Ωστόσο, εικάζεται ότι οι πήλινοι κουμπαράδες-γουρουνάκια έκαναν την εμφάνισή τους –μάλλον κατά λάθος- αρκετά αργότερα, στην Αγγλία, γύρω στα τέλη του 18ου αιώνα. Τότε, κατασκευάζονταν από πηλό κάποια δοχεία με την ονομασία pygg jars. Όταν λοιπόν ζητήθηκε από κάποιον τεχνίτη να κατασκευάσει ένα pygg jar, αυτός, λόγω ομοηχίας με τη λέξη «pig», δημιούργησε έναν κουμπαρά-γουρουνάκι.
Η Λογοτεχνία στο επίκεντρο. Πολλά τα παραμύθια που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ως έναυσμα. "Τζίτζικας και μέρμηγκας", "Ο Βασιλιάς Μίδας", "Ο Τσιγκούνης Νάνος", "Ο Φιλάργυρος" του Μολιέρου για παιδιά από τα πιο κλασσικά.
Και επειδή μας αρέσει ο Disney
Αλλά και η σύγχρονη λογοτεχνία έχει να δώσει πολλά με πιο συνηθισμένα στις ηλικίες των παιδιών του νηπιαγωγείου. Τα δυο παρακάτω βιβλία μπορείτε να τα βρείτε στο διαδίκτυο με την εικονογράφηση τους και να τα διαβάσετε στα παιδιά.
Μαθαίνουμε για το ευρώ
Αυτό το βιβλίο γίνεται το έναυσμα για μας να το τροποποιήσουμε λίγο και να το παρουσιάσουμε στα παιδιά λίγο διαφορετικά
Η ευρηματική ιστορία του Βασιλιά Αβέρτα-όλα και του γιου του Όλα-τα-θέλω της Λίλης Σκουλαρίκη ενθουσίασε τα παιδιά γι' αυτό κι εμείς την τροποποιήσαμε την κάναμε πιο παραμυθένια. Αφήσαμε το Θέμη και το μπαμπά του να ανακαλύψουν το δικό τους τρόπο να κάνουν οικονομία και να σκεφτούν που οδηγεί ο υπερκαταναλωτισμός και...
Προτιμήσαμε να μείνουμε στο μακρινό βασίλειο εκείνο τον καιρό και δώσαμε συνέχεια στην ιστορία...
Σας παραθέτουμε εδώ και το κομμάτι της ιστορίας που υπάρχει στο βιβλίο για να δείτε τον τρόπο που το χρησιμοποιήσαμε. Αφηγηθήκαμε λοιπόν στα παιδιά την εξής ιστορία...
"Μια φορά κι έναν καιρό σε ένα βασίλειο μακρινό
ζούσε ένας βασιλιάς που' χε ένα γιο.
Αβέρτα-δίνο, έλεγαν το βασιλιά, γιατί σκορπούσε αβέρτα όλα του τα λεφτά.
Κι 'Όλα-τα θέλω έλεγαν το γιο γιατί τα ήθελε όλα στο λεπτό!
Ο Αβέρταδίνος για το γιο του είχε τόσο καμάρι
που δε του χάλαγε ποτέ του χάρη.
Το δωμάτιο του Όλαταθέλου είχε χίλια δυο παιχνίδια
μπάλες,τραμπάλες, φορτηγά και μπιχλιμπίδια.
Ο ίδιος δε χώραγε πια να μπει μέσα κοιμόταν με την αδελφή του την Πριγκηπέσσα!
Ο βασιλιάς του αγόραζε και γλυκά, πάστες,νουγκατίνες και παγωτά!
Ο πρίγκηπας είχε γίνει χοντρός σαν μπαλόνι και τα δόντια του κίτρινα σαν το λεμόνι!
Ο Ολαταθέλος είχε όλο επιθυμίες, όλο μανίες κι ιδιοτροπίες.
Ήθελε να κάνει ποδόσφαιρο, καράτε και μπαλέτο
να τρώει κάθε μέρα πίτσα και φιλέτο!
Όταν πάλι ο πρίγκηπας ήταν στενοχωρημένος ο Αβερταδίνος τον πήγαινε για ψώνια
μήπως και νιώσει καλύτερα ο καημένος.
Ο βασιλιάς του αγόραζε ρούχα ακριβά με ξένες μάρκες, πολύ επιδεικτικά.
με ήρωες απ' τα καρτούν και από τα παιδικά,
για να δείχνει ο Ολαταθέλος και να καμαρώνειι...
"Ο μπαμπάς μου" να λέει "γουστάρει να πληρώνει! Θέλει να φαίνομαι ωραίος,
έτσι νιώθει κι αυτός σπουδαίος!"......
Εδώ τελειώνει η ιστορία της συγγραφέως και εμείς τη συνεχίζουμε
Δώσε εδώ και δώσε εκεί δεν του έμεινε ευρώ στο πορτοφόλι το ακριβό.
Τώρα ο βασιλιάς καταλαβαίνει πως με τσέπη αδειανή
χατίρια να κάνει δεν μπορεί!
Ο Ολαταθέλος όμως επιμένει να ζητά και λεφτά να σπαταλά!
Φτώχεια στο βασίλειο πέφτει σαν καταιγίδα
κι ο Αβερταδίνος χάνει κάθε ελπίδα.
Το βασίλειο καταρρέει, ο βασιλιάς βουτάει στα χρέη.
Ο Ολαταθέλος το δικό του χαβά όλο ζητάει πράγματα ακριβά.
Δεν καταλαβαίνει τι του λέει ο βασιλιάς, "Χρέη και Φτώχεια" φωνάζει, "ΔΕΝ είναι για μας!"
Εγώ έχω μάθει ΟΛΑ τα να τα αποκτώ εσύ μου το έμαθες αυτό,
την Οικονομία να έχω εγώ Εχθρό!
Τον Αβερταδίνο τον πιάνει απελπισία καθώς δε βρίσκει λύση καμία!
Τότε στον ύπνο του έρχεται ένα βράδυ μέσα στο απόλυτο σκοτάδι
μια νεράιδα, μια οπτασία. Να 'ναι αλήθεια ή φαντασία;
Γλυκά του ψιθυρίζει και του μιλάει, τη λύση του δίνει που τόσο αναζητάει...
"Α Π Ο Τ Α Μ Ι Ε Υ Σ Η με λένε και θα σου πω το μικρό μου μυστικό,
το βασίλειο να σώσεις, απ' τα χρέη να γλιτώσεις και το γιο σου να μην πληγώσεις!
Βγες και πες του θαρρετά "δεν σπαταλώ άλλο λεφτά!
Θα μάθω ν' αποταμιεύω, τα λεφτά μου να μαζεύω κι όταν χρειαστώ να έχω!
Όχι άλλα έξοδα περιττά, αγοράζω μόνο τα σημαντικά!
Έτσι μόνο θα μπορείς να βγεις και πάλι νικητής.
Σπουδαίος δεν είναι αυτός που σπαταλά, μα αυτός που ξέρει να εκτιμά
πως το χρήμα έχει αξία αν του δώσεις σημασία!
Φύλαγε, λοιπόν, για να έχεις και σκόρπα συνετά
πάντα για να έχεις στην τσέπη σου λεφτά!".
Έτσι ο Ολαταθέλος έμαθε, παιδιά, πως όταν αποταμιεύεις έχεις πάντα πιο πολλά.
Κι ο Αβερταδίνος συνέχισε με σοφία πια να κυβερνά
και την Αποταμίευση έκανε σύμβουλο στα οικονομικά!...
Ν.Ε.
Και για να ξεπιαστούμε λίγο από την παρεούλα, ξεκινάμε το παιχνίδι.
Ποιος θα μαζέψει τα περισσότερα: Τα παιδιά χωρισμένα σε δυο ομάδες και τα χρήματα κρυμμένα μέσα στη τάξη. Κερδίζει η ομάδα που θα αθροίσει τα περισσότερα.
Φοντάνα ντι Τρέβι: Το συντριβάνι είναι μια λεκάνη με νερό. Τα παιδιά κάνουν μια ευχή και προσπαθούν από μία απόσταση που έχει οριστεί να το βάλουν μέσα στη λεκάνη.
Η Αποταμίευση οδηγεί: Σε κάποιο σημείο της τάξης υπάρχει κάποιος κουμπαράς. Το παιδί που είναι η Αποταμίευση οδηγεί προφορικά το παιδί , που έχει κλειστά τα μάτια του με ένα μαντήλι, στον κουμπαρά για να βάλει μέσα το κέρμα που κρατά.
Ανάποδα χαρτονομίσματα: Στο κέντρο του παιχνιδιού ανάποδα γυρισμένα χαρτονομίσματα και δύο παιδιά καλούνται να τραβήξουν από ένα. Η μεγαλύτερη αξία κερδίζει.
Το παζάρι: Στη τάξη οργανώνεται ένα παζάρι με αντικείμενα που αναγράφονται δίπλα οι τιμές. Κάθε παιδί ψωνίζει δίνοντας το κατάλληλο χαρτονόμισμα. Φυσικά το παζάρι γίνεται πιο ενδιαφέρον, όταν έχει λιχουδιές τις οποίες μετά τις τρώνε.
Ώρα για δουλειά τώρα:
Το τελευταίο φύλλο πολλαπλής επιλογής βασίζεται στο παραμύθι "Ο κύριος Τσιγκούνης" της Χάρτινης πόλης και αρέσει στα παιδιά γιατί μέσα από αυτό γνωρίζουν την άλλη όψη του νομίσματος.
Γνωρίσαμε και τη πλεονεξία, μέσα από το παραμύθι "Ο πλεονέκτης Σκρουτζ", που είχε πρωταγωνιστές, ήρωες αγαπημένους των παιδιών. (βασισμένο στο μύθο της κότας με τα χρυσά αυγά)
Πάνω σ' αυτό το παραμύθι στηρίχτηκε και η ομαδική μας εργασία.
Πριν αποχαιρετίσουμε την κυρία Αποταμίευση, της φτιάξαμε κουμπαράδες.
Με γραμματόσημα...
ή με Ευρώ... το αποτέλεσμα φανταστικό!
Παίξαμε με την παροιμία
Γνωρίσαμε τον βάτραχο τον Μιχάλη που είχε καρδιά μεγάλη.
Σε μια λίμνη κάπου εδώ κοντά, ζούσε ο Μιχάλης μια χαρά.
Μα έγινε κάτι μια φορά κι όλα άλλαξαν ξαφνικά.
Ερωτεύτηκε μια μέρα του Απρίλη, Σάββατο ήτανε, κοντά στο δείλι.
Αποφάσισε πρόταση γάμου να της κάνει, για να μη ζει πια σε μαύρο χάλι.
Θα της τάξει σπίτι, όμορφο, γερό και μαζεύει τώρα κάθε ευρώ.
Την Ασημίνα στο σπιτικό, το καινούριο της θα βάλει και στη καρδιά του τη μεγάλη!
Χαρήκαμε που ο Μίδας αγκάλιασε πάλι την κόρη του
Συνδυάσαμε την ιστορία του μέρμηγκα με του κύριου τσιγκούνη
και στο τέλος είπαμε στη γαλοπούλα να μην φοβάται
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου