ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΦΩΣ

 ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΦΩΣ

Σε γεωπόνο η Νατάσα έκανε μια ερώτηση απλή και έψαχνε απάντηση να βρει.

"Γιατί το φυτό, ενώ έχει ποτιστεί και το έχω στη ντουλάπα τη κλειστή

μεγαλώνει, μεγαλώνει και προσπαθεί να φτάσει στη κορυφή;"

Και ο γεωπόνος απλά τής απάντησε πως το φυτό φως ψάχνει να βρει

μες στο σκοτάδι που ζει, όπως γίνεται και στη ζωή.

-Με αυτό το συμπέρασμα η φακή της ιστορίας μας ψάχνει να βρει πηγές φωτός. Τα παιδιά βρίσκουν τέτοιες πηγές και απαντούν στην ερώτηση: "Γιατί έφευγε από τη πηγή αυτή;"

Οι απαντήσεις τους:

Η λάμπα κάηκε.

 Η φωτιά θα την έκαιγε. 

Το φεγγάρι και τα αστέρια έφυγαν γιατί ήρθε το πρωί.

 Ο φακός έσβησε γιατί του τελείωσε η μπαταρία.

Η φλόγα του κεριού έσβησε γιατί φύσηξε ο αέρας.

Ο ποντικός έκλεψε το φιτίλι μέσα από το καντήλι.

Η πυγολαμπίδα κρύφτηκε στα χόρτα.

Ο ήλιος που αυτόν έψαχνε.

Μια φορά λοιπόν κι ένα καιρό από των οσπρίων το σπιτικό

 έφυγε μία φακή, που έψαχνε το φως να βρει, 

για να μπορέσει να φτάσει στου "ουρανού τη κορυφή".

Ευχαριστούμε Νατάσα Καλένη για την ερώτηση αυτή

- η γνώση δεν έχει τέλος και αρχή-

και σε μας έδωσες την αφορμή!

ΜΙΑ "ΛΑΔΙΑ", ΑΠΟ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΑ ΠΑΛΙΑ, ΣΕ ΈΝΑΝ ΕΛΑΙΩΝΑ ΚΑΡΤΕΡΑ.

 ΜΙΑ "ΛΑΔΙΑ", ΑΠΟ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΑ ΠΑΛΙΑ,

ΣΕ ΈΝΑΝ ΕΛΑΙΩΝΑ ΚΑΡΤΕΡΑ.

Ευλογημένο να ’ναι, ελιά, το χώμα που σε τρέφει,

κι ευλογημένο το νερό που πίνεις απ’ τα νέφη,

κι ευλογημένος τρεις φορές αυτός που σ’ έχει στείλει

για το λυχνάρι του φτωχού, για τ’ άγιου το καντήλι.

Δεν είσαι συ περήφανη σαν τ’ άλλα καρποφόρα,

που βιαστικά, ανυπόμονα, δεν βλέπουνε την ώρα

πότε με τ’ ανθολούλουδα τους κλώνους να σκεπάσουν

και με μια πρόσκαιρη ομορφιά τα μάτια να ξιπάσουν.

Εσύ ’σαι πάντα ταπεινή· πάντα δουλεύτρα, σκύβεις,

μ’ όλα τα πλούτη που κρατείς, μ’ όλο το βιο που κρύβεις.

Γι’ αυτό απ’ τα πρώτα νιάτα σου, που τα φιλούν οι ανέμοι,

ως τα βαθιά γεράματα, που το κορμί σου τρέμει,

και γέρνει κάθε σου κλαδί και κάθε παρακλάδι,

μέσα στον κούφιο σου κορμό δεν σου ’λειψε το λάδι.

                                                     Ι. Πολέμης

-Γεννήθηκε μέσα από τη διαμάχη δύο θεών.

- Τη κρατούσε το περιστέρι μετά τη καταστροφή και την έφερε στο Νώε.

-Πρωταγωνίστρια τη θεϊκή νύχτα που γεννήθηκε το Άγιο μωρό...πάτησε εδώ

-Γέμισε το καντήλι λάδι και το είπαν τα χείλη ως παραδοσιακό τραγούδι.

-Ήταν κοπέλα πριν γίνει δέντρο μέσα από μια ιστορία προσφοράς...πάτησε εδώ

-Ελιά ευλογημένη...

Ελιά ευλογημένη τι καλό μας έχεις φέρει;

Και την αποχαιρετήσαμε φορώντας μια ζακέτα,

αφού ξεμπερδέψαμε την ετικέτα από τη ρακέτα.

ΕΝΑ "ΠΕΙΡΑΜΑ" ΜΙΚΡΟ ΣΤΗΣ ΣΠΟΡΑΣ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ.

 ΕΝΑ "ΠΕΙΡΑΜΑ" ΜΙΚΡΟ

 ΣΤΗΣ ΣΠΟΡΑΣ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ.

Είπα να φτιάξω ένα φαγητό με της φαντασίας το "μυαλό".

Άδειασα στο τραπέζι τα υλικά και ξεκίνησα πάνω στα δικά της φτερά

να κουνώ τη κουτάλα δεξιά κι αριστερά.

Προσπάθησα ώρα πολλή με αλεύρι, λαχανικά και τυρί.

Κατάλαβα πως ήθελα μια βοήθεια μικρή που ήταν γραμμένη στο χαρτί.

Εκείνη την ημέρα έφαγα πουρέ μα την επόμενη φορά

ζήτησα τη βοήθεια του Νίκου Τσελεμεντέ.

Το πείραμα ξεκίνησε πάνω στην ενότητα της σποράς. Τρεις ομάδες παιδιών. Η κάθε μία μπροστά στο δικό της τραπέζι. Επέλεξαν το θέμα που θα φτιάξουν χρησιμοποιώντας ότι υλικό ήθελαν από τη τάξη. Τα θέματα ήταν το τρακτέρ του γεωργού, η βροχή που θα ποτίσει το χωράφι και το σπαρμένο χώμα.

Πανικός και βλέμματα να κοιτάνε γύρω γύρω με τη κυρία να είναι "αόρατη".

Η πρώτη ομάδα με πλαστελίνη και σπόρια που ζήτησαν:

Η δεύτερη ομάδα γέμισε το τραπέζι της με ένα σωρό υλικά χωρίς να φανταστεί πως θα μπορούσε να φτιάξει το τρακτέρ. Συνεργασία ανύπαρκτη και ο καθένας προσπαθούσε να φτιάξει το δικό του τρακτέρ. Μόνος του ο Ηρακλής έφτιαξε:

Η ομάδα με τη βροχή- δείχνοντας ο αόρατος άνθρωπος- πήραν τα τουβλάκια και τις ξυλομπογιές και έφτιαξαν:

Αφού τελείωσαν, η ομάδα που έφτιαξε το χωράφι ζήτησε να κάνει το τρακτέρ. Τα τουβλάκια πάνω στο τραπέζι και το αποτέλεσμα ήταν αυτό:

Τελειώνοντας το πείραμα

 υπήρχε ένα συμπέρασμα προσωπικό και όχι γενικό.

"Αν η φαντασία έχει ανοίξει τα φτερά άφησε την στον κόσμο της να πετά.

Αν όμως ακόμα είναι μικρή και τα φτερά αδυνατούν πρέπει να καθοδηγηθούν.

Με λόγια  λιτά και με κινήσεις απλές, οι φτερούγες της θα γίνουν δυνατές"

Μπορεί να μη μπήκε στο τσουκάλι η φασολάδα

αλλά άνθισε το λουλούδι στη λιακάδα.

Ο σπόρος περιμένει να κρυφτεί στου σπιτιού μου την αυλή.

Στο μποστάνι του γεωργού, 

φρούτα και λαχανικά χαρίζουν τη δική τους ομορφιά.

Κι επειδή όλα της γης τα αγαθά προήλθαν λέγαν από μια Θεά 

τα παιδιά το αποδώσαν δημιουργικά με μια ομαδική εργασία όπως αυτά ξέρουν...

Η ΘΕΑ ΔΗΜΗΤΡΑ ΔΙΝΕΙ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΟ ΣΠΟΡΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

ΜΗΛΟ, ΡΟΔΙ, ΚΥΔΩΝΙ ΣΤΟΥ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ ΤΟ ΠΑΡΑΓΚΩΝΙ

 ΜΗΛΟ, ΡΟΔΙ, ΚΥΔΩΝΙ

ΣΤΟΥ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ ΤΟ ΠΑΡΑΓΚΩΝΙ

-Η ρίμα προχωρεί και ψάχνει το φρούτο που της αντιστοιχεί: Τα φθινοπωρινά φρούτα στη σειρά στη παρεούλα. Κάθε παιδί ακούει τη δική του ρίμα και ψάχνει το φρούτο που θα πάει κοντά. Όπως:

Ζωγράφισε σε ένα χαρτόνι και είναι το...

Δεν ξέρει τι είναι το φιτίλι, το...

Είναι στρουμπουλός και είναι ο...

Αγόρασε καινούριο σακίδιο το...

Μπαμ! Έκανε το κανόνι και φοβήθηκε το...

Έπεσε μέσα στο λάδι το...

Του πάτησαν το πόδι και φώναξε το ...

Έφαγε τριφύλλι και είναι το ...

Δεν έχει παντελόνι και είναι το ...

Έκοψε ένα φίλο και είναι το ...

Φοβάται το σκοτάδι και είναι το...

Σκεπάστηκε με το σεντόνι και είναι το ...

Άναψε το καντήλι, το ...

Συνάντησε το βόδι και είναι το ...

Τσακώθηκε με το πεπόνι και είναι το ...

Είναι καθαρός και είναι ο ...

Έκανε καινούργιο φίλο το ...

- Συνεχίσαμε τη ρίμα με μήλο ζουμερό για ένα ταξίδι μακρινό: Ο χάρτης ανοιχτός και το μήλο της ιστορίας μας ετοίμασε τη βαλίτσα του για να πάει... Χώρες δείχνονται στον χάρτη και βρίσκουμε τι έπαθε το μήλο μας εκεί.

-Αφήσαμε τη ρίμα που είχε δυσκολία και πλάσαμε μια ιστορία:Φιγούρες κουκλοθέατρου με φρούτα και μια κεντρική εικόνα για να ξεκινήσει η ιστορία. Το παιδί-φρούτο μιλά και η ιστορία ξεκινά.

Τελείες δεξιά κι αριστερά

 για φρούτα φθινοπωρινά.

Ξεκινάει την αυγή για των φρούτων τη συγκομιδή.

Μέσα από τη δικιά του κατοικία κοιτά με αδιαφορία.

Δεν του καίγεται καρφί για όλα αυτά που έχει δει.

Βλέπει μόνο αυτή τη στιγμή τη μπουγάδα στο σχοινί.