ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΗΡΘΑΝ ΠΑΛΙ...
Είναι νύχτα, σιγαλιά κι ο Χριστούλης στη σπηλιά, σαν μωρό κοιμάται . Αχ! μη τον ξυπνάτε.
(κάδρο με αποχρώσεις της νυχτιάς και χαρτοκοπτική)
Σαν τη νύφη στολισμένο φουντωτό, καμαρωτό, να το δέντρο στολισμένο στο σχολείο το ζεστό...(ομαδική εργασία)
και τα σχήματα σε μια γωνιά, ζηλεύουν αυτή την ομορφιά και στολίζουν τη τάξη γιορτινά (ατομική εργασία)
Ακούσατε, ακούσατε! Διαγωνισμός ξεκινά για το στόλισμα του καλύτερου δέντρου. Η συμμετοχή των ενδιαφερομένων σημειώθηκε, η κριτική επιτροπή ορίστηκε και το έπαθλο, στολίδια φυσικά για το δέντρο του σπιτιού.
Τα παλιά χρόνια όμως τα φρούτα τυλίγονταν σε χαρτιά ή αλουμινόχαρτο μαζί με καραμέλες και γίνονταν στολίδια σε ένα κομμένο κλαδί. Πως θα μπορούσαμε να φτιάξουμε ένα δέντρο μέσα στη τάξη, χωρίς να αγοράσουμε κάτι; Μαζέψαμε υλικά, διαφωνήσαμε, συζητήσαμε, αποφασίσαμε και δημιουργήσαμε.
και το στόλισμα γίνεται παιχνίδι...
Ποια ομάδα θα στολίσει πρώτη το δεντράκι της;
Τέσσερις ομάδες με διαφορετικού χρώματος μπάλες επιχειρούν να στολίσουν τα δεντράκια τους πιο γρήγορα. Οι μπάλες είναι σκορπισμένες σε διάφορα σημεία της τάξης και η κάθε ομάδα καλείται να βρει και να μαζέψει τις μπάλες του χρώματος που της αντιστοιχεί Πχ. μπλε μπάλες για την μπλε ομάδα, χρυσές για τη χρυσή, κοκ. Η νικήτρια ομάδα παίρνει το κέρασμα!
Άγγελε μου από κει ψηλά στείλε το μήνυμα της Γέννησης σε κάθε του κόσμου γωνιά...
και εγώ σαν τον μικρό τυμπανιστή θα ακουμπήσω ένα δώρο στη φάτνη τη φτωχή!
(ομαδική εργασία)
και η ιστορία γίνεται παιχνίδι
Ποιος είναι ο μικρός τυμπανιστής;
Ένα παιδί με κλειστά μάτια. Ένα άλλο κρατά το ταμπουρίνο, παίζει ένα ρυθμό και λέει τη φράση : Είμαι ο μικρός τυμπανιστής. Το πρώτο παιδί προσπαθεί να μαντέψει ποιος είναι ο μικρός τυμπανιστής, αναγνωρίζοντας τη φωνή του συμμαθητή του.
Εκείνη τη νύχτα η Πεπίτα άφησε ένα μπουκέτο αγριολούλουδα κοντά στο Χριστό και εκείνα έγιναν όμορφα κατακόκκινα λουλούδια, τα γνωστά αλεξανδρινά. Ένα λουλούδι ήθελε να δείξει ότι δεν έχει σημασία η αξία του δώρου, αλλά ο τρόπος που αισθάνεσαι την ώρα της προσφοράς.
Ο Τρι το τριγωνάκι (παραμύθι του Γ. Κατσέλη) μας μαθαίνει πως στον κόσμο της Αγάπης οι καρδιές είναι πιο ζεστές και εκείνη ζει αιώνια μαζί με την ελπίδα πως ο κόσμος μας θα γίνει καλύτερος...Κι εμείς παίρνουμε τα τριγωνάκια μας και φτιάχνουμε τη δική μας μελωδία που τη γεμίζουμε με νότες-ευχές γεμάτες αγκαλιές, στοργή, ευτυχία, ειρήνη, φιλία, συμπόνια, ευχαριστώ, υγεία, φιλιά, συγγνώμη, φροντίδα, κλπ
Τρίγωνα κάλαντα σκόρπισαν παντού και η μελωδία της ευτυχίας θα ακουστεί παντού!
Ευχές γλυκές ακούς παντού, που ταξιδεύουν απ' το χριστόξυλο, στα βάθη του ουρανού!
Ευχές πολλές διαβάζεις κι εσύ, πάνω σε ένα χρωματιστό χαρτί!
Ελπίζεις, εύχεσαι και κοιτάς το κερί, για ένα καινούριο χρόνο και μία νέα αρχή!
Κάλτσα πολύχρωμη, λαχταριστή κρυφά και εκείνη κάτι προσδοκεί!
Μύρια σπόρια στο σκαλί και κάνω μια ευχή για το καινούριο που θα 'ρθει.
Καλικαντζάρια με κάθε είδους ζαβολιά, τώρα που ήρθαν τα Χριστούγεννα ξανά!
Με χαρά ας τον δεχτούμε γέροι, νέοι και παιδιά, κάτι και για μας θα βρει, να γλυκάνει τη ψυχή!
Ομαδική εργασία (αναπαράσταση ζωγραφικού πίνακα)
Όμορφα Χριστούγεννα, ευλογημένα, ας είναι πάντα με υγεία και αγάπη γιορτασμένα!