ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ '40
Στην ιστορία των λαών
σύμβολα θα 'ναι πάντα,
οι Έλληνες, το ΟΧΙ τους
κι ο Οκτώβρης του Σαράντα!
Με τέμπερα και την αφαιρετική τα παιδιά φτιάχνουν το δικό τους ΟΧΙ
Σαν μια ταινία παλιά, που βάφτηκε από το αίμα και την παλληκαριά.
Σε κάθε ζευγάρι εικόνων, τα παιδιά ανά δύο, ζωγραφίζουν αυτό που βλέπουν, αφού πρώτα εκφράσουν προφορικά, το τι δείχνει η εικόνα.
Το πριν, το τώρα, το μετά στη ζωή, μέσα από του πολέμου την καταστροφή.
Το τώρα είναι η κεντρική ασπρόμαυρη εικόνα και τα παιδιά φαντάζονται το πριν(το παλληκάρι σπέρνει το χωράφι και η μάνα μαγειρεύει στο σπίτι, ταΐζει τις κότες και τον περιμένει). Αφού ζωγραφιστεί το πριν, τελειώνουν με το μετά (το παλικάρι γυρίζει από τον πόλεμο νικητής, κρατώντας το όπλο του και την ελληνική σημαία)
Λίγες σταγόνες ιστορίας... για παιδιά
Μια ιδέα για αυτοσχέδια γιορτή, για εισαγωγή συζήτησης στην τάξη ή ό,τι άλλο φανταστείτε
Ο Μουσολίνι με ύφος βλοσυρό
και ο Χίτλερ με το μουστάκι το κοντό
νόμιζαν κι οι δυο τρελοί
πως τους ανήκει όλη η γη!
Κι επειδή με το καλό
δεν τους θέλαν γι' αρχηγό
είπαν πόλεμο να κάνουν
κι όποιον τους εμποδίσει να ξεκάνουν.
Μάζεψαν λοιπόν στρατό κι απειλούσαν το λαό
πιπιλίζαν τα μυαλά πως η δύναμη μετρά!
Υπήρξαν άνθρωποι πολλοί, παιδιά
που η εξουσία τους τραβά
κι έτσι ο Χίτλερ ο τρελός έγινε μέγας αρχηγός.
Θέλετε με διαταγές, με των όπλων απειλές
κατάφερε σιγά σιγά να κατακτήσει μέρη πολλά.
Κράτος κράτος, χώρα χώρα
λύγιζε στων Γερμανών τη μπότα.
Ο Χίτλερ νόμιζε, λοιπόν, πως είναι μέγας ηγεμών
κι όλοι οι άνθρωποι στη γη θα σκύβουν στην εξουσία του αυτή.
Μα ο φόβος και η βία, το μίσος και η καταστροφή
δεν μπορούν όσο κι αν θέλουν να βασιλέψουνε στη γη.
Οι άνθρωποι πάντα το νιώθουν πως απ' όλα τ' αγαθά
η ελευθερία κι η ειρήνη είναι που μετρά!
Ούτε η δύναμη με πόλεμο ούτε η εξουσία με σπαθί
μα η αγάπη κι η ομόνοια δίνουν ουσία στη ζωή.
Άλλωστε τι θα ήταν η ζωή μας αν σ' ολόκληρη τη γη
επικρατούσε το σκοτάδι που ο πόλεμος ποθεί;
Η αγάπη κι η ειρήνη όλες τις χαρές τις δίνει
και ο Χίτλερ δεν μπορεί αυτό να το δεχτεί...
Κι έτσι τελειώνει η ιστορία μ' ένα τέλος καλό
η ειρήνη απλώθηκε σε κάθε λαό.
Κι αν ρωτάτε να σας πω για τον μέγα αρχηγό
πήρε ό,τι του αξίζει κι έπαψε των λαών την τύχη να ορίζει.
Γιατί με τη φρίκη και τον τρόμο
δεν μπόρεσε να κλείσει της ειρήνης το δρόμο.
Ακόμη κι εκείνοι που τον προσκυνούσαν γι' αρχηγό
κατάλαβαν και έκαναν στο τέλος το σωστό.
Και χάθηκε ο Χίτλερ, τιμωρηθήκαν οι κακοί
κι από τότε προσπαθούμε να μένουμε ενωμένοι όλοι οι λαοί,
η ομόνοια και η ειρήνη να μας καθοδηγεί!
Ν.Ε.
Και το τραγούδι που μας αρέσει ιδιαίτερα
Η Κατασκευή μας
Ευχαριστούμε πολύ Kinderella. Η αρχική ιδέα εδώ
Και συνεργατική ζωγραφική
Τα παιδιά σε ζευγάρια επέλεξαν το θέμα τους επετειακό πάντα, το μαύρο και το χρωματιστό μαζί.
Η εικαστική έκφραση τους:
Η Χαρά ξαναγυρνά στα πρόσωπα των παιδιών
Απελευθέρωση
Πάνω εκεί στης Πίνδου της κορφές οι γυναίκες κάνουν το δικό τους αγώνα
Ο τορπιλισμός της Έλλης
Και οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες
Πόλεμος...Πόλεμος...παντού
Ξανά Ελεύθεροι
Παρέλαση
Στα άγρια βουνά ο φαντάρος δε λυγά
